Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούσ, τὸ ἀπίστουσ ἐσ τὴν πατρίδα διὰ τὸν Σερτώριον γενομένουσ ἀπιστεῖσθαι καὶ πρὸσ αὐτοῦ, οὐδ’ ἠξίουν διὰ τοὺσ αὐτομολήσαντασ οἱ παραμένοντεσ κατεγνῶσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 6:4)
πρὸσ γὰρ τὰ τελευταῖα ταυτὶ τὰσ ψήφουσ οἴσουσιν ἅπαντεσ, καὶ δόξομεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐπὶ κενοῖσ τισιν ἡμεῖσ φιλοτιμεῖσθαι τοῖσ πρόσθεν καὶ μύθοισ μᾶλλον ἢ πράγμασιν, οἱ καινότητι καὶ τῷ μεγέθει τῶν ἔργων, οὐ μόνοισ παρεικότεσ ἀπιστεῖσθαι τοῖσ μύθοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 39:2)
ἔνιοι γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ χρώμενοι κρίσει τἀκριβὲσ ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖσ ἀρχαίαισ μυθολογίαισ ἐπ’ ἴσησ τοῖσ πραττομένοισ ἐν τοῖσ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοισ, καὶ τὰ δισταζόμενα τῶν ἔργων διὰ τὸ μέγεθοσ ἐκ τοῦ καθ’ αὑτοὺσ βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν Ἡρακλέουσ δύναμιν ἐκ τῆσ ἀσθενείασ τῶν νῦν ἀνθρώπων θεωροῦσιν, ὥστε διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθουσ τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 8 3:1)
ἐγένετο δὲ μέγιστοσ ἅμα καὶ λαμπρότατοσ οἴκων οὗτοσ, ὧν ἡμεῖσ ἴσμεν, ἄνδρασ τε διαφορωτάτουσ ἡγεμόνων ἤνεγκεν, οἷσ τὸ εὐγενὲσ αἱ ἀρεταὶ μὴ ἀπιστεῖσθαι παρέσχον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 70 6:3)
μυρία δ’ εἰσ τοῦτο λέγειν ἔχων καὶ πολλοῖσ τεκμηρίοισ χρῆσθαι δυνάμενοσ ἀνδρῶν τε μαρτυρίασ φέρειν οὐκ ἀξίων ἀπιστεῖσθαι, πάντα ἀναβάλλομαι ταῦτα εἰσ τὸν περὶ τῆσ πολιτείασ αὐτῶν συγγραφησόμενον λόγον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 90 3:1)
τοῦτο τὸ μύθευμα οὐ πάνυ τι πιστὸν εἶναι δοκοῦν ἑτέρα τισ ἐπιφάνεια θεία γενομένη περὶ τὸν ἄνδρα θαυμαστὴ καὶ παράδοξοσ ἧττον ἀπιστεῖσθαι ποιεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 2 5:2)
πόθεν δέ γε ἀπιστεῖσθαι τοὺσ λόγουσ τοὺσ τούτων;
(디오니시오스, chapter 12 1:8)
τοῦτο, ὦ Μνήσιππε, οὐκ ἐν Μάχλυσιν οὐδὲ ἐν Ἀλανίᾳ ἐγένετο, ὡσ ἀμάρτυρον εἶναι καὶ ἀπιστεῖσθαι δύνασθαι, ἀλλὰ πολλοὶ πάρεισιν Ἀμαστριανῶν μεμνημένοι τὴν μάχην τοῦ Σισίννου.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 59:8)
δίκαιον δὲ τῇ δόξῃ τοῦ ἀνδρὸσ τὴν κρίσιν ἕπεσθαι μᾶλλον ἢ τὴν ἀρετὴν ἀσθενείᾳ τοῦ κρίνοντοσ ἀπιστεῖσθαι.
(플루타르코스, Publicola, chapter 6 4:3)
ἢ ὅτι περὶ μικρῶν ἀπιστεῖσθαι τὸν τὰ θεῖα καὶ μέγιστα πεπιστευμένον οὐκ εἰκόσ ἐστιν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 44 1:1)
τῷ δ’ αἰτίασ ἀπορεῖν ἀπιστεῖσθαι τὴν ἱστορίαν οὐ δικαίωσ, ὅπου, μυρίων ἐμφανῆ τὴν οὐσίαν ἐχόντων, ὁ τῆσ αἰτίασ λόγοσ ἡμᾶσ διαπέφευγεν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 2:2)
διὰ δὲ ταῦτ’ ἀπιστεῖσθαι τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 37:8)
τὸ μέντοι ταῦτα ἀπιστεῖσθαι ὑπό τινων οὐ θαυμάζω·
(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 2 16:1)
οὐκοῦν τόδε μέν, ἔφη, ὁμολογεῖται, κρεῖττον εἶναι θαρρεῖν ἢ φοβεῖσθαι καὶ ἐλεύθερον εἶναι μᾶλλον ἢ δουλεύειν καὶ θεραπεύεσθαι μᾶλλον ἢ θεραπεύειν καὶ πιστεύεσθαι ὑπὸ τῆσ πατρίδοσ μᾶλλον ἢ ἀπιστεῖσθαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 4 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION