헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ἐπῄει μοι τοὺσ φιλοκόμουσ ἐπαινεῖν, οἳ φιλόκαλοι ὄντεσ καὶ τὰσ κόμασ περὶ πλείστου ποιούμενοι ἐπιμελοῦνται οὐ ῥᾳθύμωσ, ἀλλὰ κάλαμόν τινα ἔχουσιν ἀεὶ ἐν αὐτῇ τῇ κόμῃ, ᾧ ξαίνουσιν αὐτήν, ὅταν σχολὴν ἄγωσι, καὶ τοῦτο δὴ τὸ χαλεπώτατον, χαμαὶ κοιμώμενοι φυλάττουσιν ὅπωσ μηδέποτε ἅψωνται τῆσ γῆσ, ὑπερείδοντεσ ὑπὸ τὴν κεφαλὴν μικρὸν ξύλον, ὅπωσ ἀπέχῃ τῆσ γῆσ ὡσ πλεῖστον, καὶ μᾶλλον φροντίζουσι τοῦ καθαρὰν φέρειν τὴν κόμην ἢ τοῦ ἡδέωσ καθεύδειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΜΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ.7)
τί ἀπέχῃ τοῦ ἰδίου ἀγαθοῦ;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τὸν διορθωτὴν τῶν ἐλευθέρων πόλεων Ἐπικούρειον ὄντα. 13:3)
ἀλλ’ οὐδ’ ἂν λέγῃσ μοι, ὅτι ἀπέχῃ, πιστεύσω σοι.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τὸν διορθωτὴν τῶν ἐλευθέρων πόλεων Ἐπικούρειον ὄντα. 14:2)
καθαίρειν δὲ καὶ τὸν οἶκον καὶ τοὺσ ἐνοικοῦντασ ἀπὸ κήδουσ, ἵνα πλεῖστον ἀπέχῃ τοῦ δοκεῖν καθαρὸσ εἶναί τισ φόνον ἐργασάμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 166:2)
Τί δήποτε, ὦ Ἔρωσ, τοὺσ μὲν ἄλλουσ θεοὺσ κατηγωνίσω ἅπαντασ, τὸν Δία, τὸν Ποσειδῶ, τὸν Ἀπόλλω, τὴν Ῥέαν, ἐμὲ τὴν μητέρα, μόνησ δὲ ἀπέχῃ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ ἐπ̓ ἐκείνησ ἄπυροσ μέν σοι ἡ δᾴσ, κενὴ δὲ οἰστῶν ἡ φαρέτρα, σὺ δὲ ἄτοξοσ εἶ καὶ ἄστοχοσ;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 1:1)
στρογγύλον γέ πού ἐστι τοῦτο οὗ ἂν τὰ ἔσχατα πανταχῇ ἀπὸ τοῦ μέσου ἴσον ἀπέχῃ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 214:2)
ἐὰν δὲ μακρὰν ἀπέχῃ σου ὁ τόποσ, ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐκεῖ ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ θύσεισ ἀπὸ τῶν βοῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων σου, ὧν ἂν δῷ ὁ Θεόσ σοι, ὃν τρόπον ἐνετειλάμην σοι καὶ φαγῇ ἐν ταῖσ πόλεσί σου κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ ψυχῆσ σου.
(70인역 성경, 신명기 12:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION