Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ὑπὲρ τῶν οἰκετῶν ἐσπούδασεν ὁ νομοθέτησ, ἀλλὰ βουλόμενοσ ὑμᾶσ ἐθίσαι πολὺ ἀπέχειν τῆσ τῶν ἐλευθέρων ὕβρεωσ, προσέγραψε μηδ’ εἰσ τοὺσ δούλουσ ὑβρίζειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 173)
ἀθανάτων δ’ ἀπέχειν χέρασ, οὐδέ τισ ἐστί συνδαίτωρ μετάκοινοσ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 22)
οὕτω δὲ τούτων κεχωρηκότων καὶ φερομένων αὐτῶν πρὸσ τὴν ἤπειρον ὥσπερ ἄλλου τινὸσ ἐκ τοῦ πελάγουσ κακοῦ, οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ Ἕλληνεσ καὶ πάλαι προϊδόντεσ τὴν διάβασιν καὶ τότε ὁρῶντεσ ἤδη καθῆντο ἐκπεπληγμένοι, τὸ μέλλον ἀποσκοποῦντεσ, ὀνειροπολοῦντεσ ἕκαστοι τὰσ Ἐρετριέων συμφορὰσ, καὶ τοσοῦτον τῶν δεινῶν ἀπέχειν νομίζοντεσ ὅσον τὸν στρατὸν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 33:7)
ὥστε μὴ μόνον τὰσ νήσουσ καὶ τοὺσ ἐν ταύταισ παντοδαποὺσ Ἕλληνασ ἐλευθέρουσ εἶναι, ἀλλὰ καὶ τοὺσ τὴν ἐκείνου χώραν κατοικοῦντασ πλέον τῆσ ἐκείνου δυναστείασ καὶ ἀρχῆσ ἀπέχειν ἢ πρότερον τοὺσ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:5)
μόνοισ δ’ οὐχὶ νομίζω τοῖσ ἀπέχειν τὴν δίκην ἡμᾶσ τὴν παρὰ Λακεδαιμονίων φάσκουσιν εἶναι ταῦτα λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:13)
ἆρ’ οὖν ὁ τοσοῦτον αἱρῶν τοὺσ ῥήτορασ, τὴν πειθὼ δὲ ἐπὶ τῶν χειλῶν ἔχων, τοσαύτησ δὲ αἰδοῦσ παρὰ πάντων τυγχάνων, τοιαῦτα δ’ ἀκηκοὼσ ὑπὸ τῶν ἅπαντασ ἐρευνώντων περὶ τἄλλα καὶ εἰσ αὐτὸ τοῦτο κωμῳδούντων ὡσ ἀδυνάτουσ εἰπεῖν, φλυαρίαν τινὰ καὶ λαλιὰν ἐπεδείκνυτο ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, ἢ παντὸσ ἀνδρὸσ πρᾶγμα διεπράττετο, ἀλλ’ οὐ πολλῇ τινι τῇ περιουσίᾳ χρώμενοσ οὕτω διεγίγνετο, πόρρω μὲν αὐτὸσ ὢν τοῦ ληρεῖν, πλεῖστον δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐθίζων ἀπέχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:3)
ἄτοπον δ’ ἄν τισ ἡγήσαιτο Ἀθηναίουσ μὲν ἐκ τούτων τῶν ἔργων ἱδρύσασθαι τῷ Πανὶ τὸν νεὼν, οὐ πρότερον συννοήσαντασ, Πλάτωνα δὲ τῶν ἔργων τούτων ὑπαρχόντων περὶ Μιλτιάδου τολμᾶν τὰ χείρω λέγειν καὶ τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ τιμᾶν ὥστε καὶ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ δικαίωσ τιμὴν τὸ καθ’ αὑτὸν ἀποστερεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:5)
ὧν οὐδενὸσ ταὐτὸ πάσχοντοσ πῶσ εἰκόσ ἐστι μόνον τὸν Νεῖλον, ὃσ πρὸσ τῷ πλεῖστον τῆσ ἐκδρομῆσ τῶν ἐτησίων ἀπέχειν, τοσοῦτον καὶ τῷ ῥεύματι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:9)
ἔγωγ’ οὖν ἤκουσα τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι, Δίωνοσ ἑταίρου ἡμετέρου καὶ πραγμάτων καὶ λόγων ἐμπείρου, ὃσ ἔφη πλεῖν ἐπ’ Αἰγύπτου θέρουσ ὡρ́ᾳ, καὶ γῆν οὔπω φαίνεσθαι, ἀλλ’ ἀπέχειν ὅσον μηδὲ τεκμήρασθαι, τοὺσ δὲ ναύτασ ἀρύσασθαι, εἴτ’ οὖν ἐπεῖξαν εἴτε καὶ ἄλλωσ βουλομένουσ ἐπιδεῖξαι τοῖσ ἐμπλέουσιν ὕδωρ καθαρὸν καὶ πότιμον ἐκ πολλοῦ κάτωθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:15)
ἄλλοσ δὲ ἄλλο τι ληρεῖ, ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν ἅπαντεσ οὗτοι λόγον εἰπεῖν ἕκαστοσ ἐζητηκέναι καὶ τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ τἀληθῆ λέγειν ὥστε καὶ συνειδότεσ αὐτῶν οἱ πλείουσ ὅτι ψεύδονται φιλονεικεῖν πρὸσ ἃ ὑπέθεντο, εἶθ’ ὥσπερ ἐν σκότῳ τοξεύοντεσ ἄλλοσ ἄλλοθεν διαμαρτάνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:1)
ἐπεὶ καὶ Φάρον ἐν τοῖσ ἔπεσιν εἴρηκεν Ὅμηροσ διαρρήδην ἡμερήσιον πλοῦν ἀπέχειν Αἰγύπτου, καὶ ὥσπερ οὐκ ἀρκοῦν, ἀλλὰ προσεπισφραγιζόμενοσ τὸ τῆσ ἐξουσίασ προσέθηκεν, Ηἷ λιγὺσ οὖροσ ἐπιπνείῃσιν ὄπισθεν, τῇ νηὶ δὴ λέγων τῇ πλεούσῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 29:5)
ἃ γὰρ ἂν αἰσχρὰ φαίησ ἐπ’ ἀνθρώπων εἶναι, ταῦτ’ οὐκ ἂν ἔχοισ εἰπεῖν μὴ οὐ πολὺ τοῦ γε θεοῖσ πρέπειν ἀπέχειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:1)
τοσοῦτον δ’ ἔμοιγε ἀπολογίασ ἀπέχειν δοκοῦσιν, ὅταν ταῦτα λέγωσιν, ὥστε δύ’ ἀνθ’ ἑνὸσ ποιεῖν τὰ ἐγκλήμαθ’ ἑαυτοῖσ, ἓν μὲν εἰ τοιαῦτ’ ἀσελγαίνουσι περὶ τοὺσ λόγουσ, ἕτερον δὲ εἰ τούτου χάριν, ὡσ ταύτῃ βελτίουσ κριθήσεσθαι μέλλοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:6)
εἶτ’ οὐκ αἰσχύνει τοὺσ θεοὺσ αὐτοὺσ μάρτυρασ τοσαύτησ κακίασ ποιούμενοσ, θύων καὶ σπένδων καὶ παιανίζων ἐπὶ ταῖσ τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖσ, φάσκων ἀπέχειν ἅπαντα παρ’ αὐτῶν, ὁρῶν εἰσ τὸ πεδίον, μεστὸν νεκρῶν τῶν ὑπὸ σοὶ ταττομένων, ἡμέραν οὐκ οἶδα πόστην ἄνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 10:13)
ὥστε τὴν τυραννίδα χειρίστην οὖσαν πλεῖστον ἀπέχειν πολιτείασ, δεύτερον δὲ τὴν ὀλιγαρχίαν ἡ γὰρ ἀριστοκρατία διέστηκεν ἀπὸ ταύτησ πολὺ τῆσ πολιτείασ, μετριωτάτην δὲ τὴν δημοκρατίαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION