Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ τοσοῦτον ὠφελήσεται κινήσασ ὅσον βλαβήσεται τοῖσ ἄρχουσιν ἀπειθεῖν ἐθισθείσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 194:1)
οὐ γὰρ τοσοῦτο βλάπτει ἡ ἁμαρτία τοῦ ἰατροῦ ὅσον τὸ ἐθίζεσθαι ἀπειθεῖν τῷ ἄρχοντι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 12:5)
ἔστι δὲ τῆσ ἀδικίασ τὸ παραβαίνειν τὰ πάτρια ἔθη καὶ τὰ νόμιμα, καὶ τὸ ἀπειθεῖν τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ ἄρχουσι, τὸ ψεύδεσθαι, τὸ ἐπιορκεῖν, τὸ παραβαίνειν τὰσ ὁμολογίασ καὶ τὰσ πίστεισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 37:2)
καὶ τὸν Ἕκτορα οὐ πεισθέντα Πουλυδάμαντι οὐκ ἐῶντι ἐπελαύνειν ταῖσ ναυσὶν τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ τῷ δράκοντι τῷ καταβληθέντι πρὸσ τοῦ ἀετοῦ, ὡσ οὐ σὺν κόσμῳ ἐπανελευσομένουσ, ὀλίγον ὕστερον ἔργῳ ἀναδιδαχθῆναι ὡσ οὐκ ἀγαθὸν ἀπειθεῖν τῷ θείῳ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 36 3:1)
ὅταν δὲ ἀνθρώπουσ ὠφελῇ, τότε νομίζει τὸ προσῆκον ἀποτελεῖν, ἅτε ὑπὸ τοῦ μεγίστου θεοῦ ταχθεὶσ ἐπὶ τοῦτο τὸ ἔργον, ᾧ ἀπειθεῖν οὐ θέμισ οὐδὲν οὐδὲ ἄχθεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 64:4)
Πότερον οὖν δοκοῦσί σοι οἱ ἐγκρατεῖσ καὶ σώφρονεσ καὶ νοῦν ἔχοντεσ, οὗτοι ἀπειθεῖν ἂν τοῖσ ἰατροῖσ τοῖσ ἐμπείροισ καὶ τὰ συμφέροντα προστάττουσιν, ἢ τοὐναντίον οἱ ἀνόητοι καὶ ἀκόλαστοι;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 18:4)
κολασθῆναι δὲ τοὺσ γίγαντασ ὑπὸ Διὸσ διὰ τὴν εἰσ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ παρανομίαν καὶ διὰ τὸ ταῖσ τοῦ σώματοσ ὑπεροχαῖσ καὶ ῥώμαισ πεποιθότασ καταδουλοῦσθαι μὲν τοὺσ πλησιοχώρουσ, ἀπειθεῖν δὲ τοῖσ περὶ τοῦ δικαίου τιθεμένοισ νόμοισ, πόλεμον δ’ ἐκφέρειν πρὸσ τοὺσ διὰ τὰσ κοινὰσ εὐεργεσίασ ὑπὸ πάντων θεοὺσ νομιζομένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 71 5:1)
καταφρονεῖσθαι γὰρ οὐχ ὅταν αὐτῷ μὴ θύῃ τισ, ἀλλ’ ὅταν ἀπειθεῖν δοκῇ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 189:3)
ὁ δ’ ἀπειθεῖν οὐκ ἔκρινεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 378:2)
ἄχθομαι μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπὶ τῇ μητρυιᾷ χαλεπῶσ ἐχούσῃ χρηστὴ γὰρ ἦν καὶ ἐπὶ τῷ πατρὶ δι’ ἐκείνην ἀνιωμένῳ, τὸ δὲ μέγιστον, ἐπ’ ἐμαυτῷ ἀπειθεῖν δοκοῦντι καὶ ἃ προστάττομαι ὑπουργεῖν οὐ δυναμένῳ καὶ δι’ ὑπερβολὴν τῆσ νόσου καὶ ἀσθένειαν τῆσ τέχνησ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 2:6)
ἐγὼ δὲ τὸ μὲν οἱᾶ προστάττοντι αὐτῷ ὑπακούειν οὐ δυνάμενοσ ἀπειθεῖν δοκῶ πρὸσ ὀλίγον ὑπερθήσομαι·
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 22:4)
ἀκούεισ δή, ὦ Θεαίτητε, ἃ λέγει Θεόδωροσ, ᾧ ἀπειθεῖν, ὡσ ἐγὼ οἶμαι, οὔτε σὺ ἐθελήσεισ, οὔτε θέμισ περὶ τὰ τοιαῦτα ἀνδρὶ σοφῷ ἐπιτάττοντι νεώτερον ἀπειθεῖν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 28:6)
ὅθεν ὁ δίων συντεταμένωσ ἐδεῖτο ἡμῶν τῇ μεταπέμψει μὴ ἀπειθεῖν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 97:5)
τὸ δὲ ἀδικεῖν καὶ ἀπειθεῖν τῷ βελτίονι καὶ θεῷ καὶ ἀνθρώπῳ, ὅτι κακὸν καὶ αἰσχρόν ἐστιν οἶδα.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 131:3)
ἐάντε γὰρ λέγω ὅτι τῷ θεῷ ἀπειθεῖν τοῦτ’ ἐστὶν καὶ διὰ τοῦτ’ ἀδύνατον ἡσυχίαν ἄγειν, οὐ πείσεσθέ μοι ὡσ εἰρωνευομένῳ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 194:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION