Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ οἱο͂́ν τ’ ἀπάτην διὰ τοσούτων καὶ τηλικούτων χωρῆσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 14:3)
εἰ δ’ ἡμετέραν ἀπάτην νομίζεισ ἅ γ’ ἐπὶ τῶν ψηφισμάτων τε καὶ ξυμμάχων καὶ ὅλωσ ὑπὲρ ὧν πρόκειται σκέψισ, ἔστιν ὅτε παρὰ τὸ εἰκὸσ ἡμῖν ἀπαντᾷ, ὡσ τοὺσ μὲν ἀντ’ ἀγαθῶν φαύλουσ ποιεῖσθαι, τοῖσ δ’ ἑτέρωσ ἢ προὐθέμεθα χρῆσθαι, τὰ οὐκ ὄντα δοξάζεισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 16:3)
οὐ γὰρ δή που τοὺσ εὐεργέτασ οὐδ’ ὧν τὰ μέγιστα ἀπωνάμεθα, οὐ τούτουσ μόνον ἐκπολεμώσομεν ἡμῖν αὐτοῖσ, ἐάν σοι τὰ τοιαῦτα πεισθῶμεν, ἀλλὰ καὶ πάντασ τοὺσ ἄλλουσ ἁπλῶσ, οὐ διὰ τὴν πρὸσ ἐκείνουσ τοσοῦτον ἀγνωμοσύνην, ὅσον τὸ πρὸσ ἀπάτην ἡμᾶσ τοῖσ πράγμασι χρῆσθαι καὶ κατ’ Εὐρύβατον ζῆν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 27:2)
ἀνάγκη ἄρα καὶ τὴν ἀπάτην καὶ τὴν προαίρεσιν ἀπὸ τοῦ μέσου ἐπὶ τὰ ἐναντία γίνεσθαι ἐναντία δὲ τῷ μέσῳ καὶ τὸ πλέον καὶ τὸ ἔλαττον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 196:3)
οὐκοῦν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μενόντων μὲν ὑμῶν οἴκοι καὶ οὐκ ἐξεληλυθότων, ἀπεληλυθότων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ προῃσθημένων τὴν ἀπάτην, οὐδενὸσ δ’ ἄλλου παρόντοσ τῶν Ἀμφικτυόνων πλὴν Θετταλῶν καὶ Θηβαίων, εὐφημότατ’ ἀνθρώπων τούτοισ παραδοῦναι γέγραφεν τὸ ἱερὸν γράψασ τοῖσ Ἀμφικτύοσιν παραδοῦναι ποίοισ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 67:1)
πάνυ δ’ ἄξιον ἐξετάσαι καὶ θεάσασθαι τὴν ἀπάτην ὅλην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 405:2)
εἰ δὲ τοῦτο μὴ δυνήσονται, οὐχὶ καλῶσ ἔχειν ὑμῖν ἡγοῦμαι τὴν ἑτέρων ἀπάτην κυριωτέραν ποιήσασθαι τῆσ ὑμετέρασ αὐτῶν γνώμησ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 146:2)
τὴν μὲν οὖν ἁπλότητα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἡγεῖται βασιλικὸν καὶ φρόνιμον, τὴν δὲ πανουργίαν καὶ τὴν ἀπάτην ἀνόητον καὶ δουλοπρεπέσ, ὁρῶν ὅτι καὶ τῶν θηρίων τὰ δειλότατα καὶ ἀγεννέστατα, ψεύδεται πάντων μάλιστα καὶ ἐξαπατᾷ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 31:1)
ἡ μὲν οὖν θεία μεγάλη καὶ ἰσχυρὰ καὶ ῥᾳδία, ἡ δὲ ἀνθρωπίνη μικρὰ καὶ ἀσθενὴσ καὶ πολλοὺσ ἔχουσα κινδύνουσ καὶ ἀπάτην οὐκ ὀλίγην·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 34:2)
ἀφεὶσ οὖν ὅσα δοκεῖ δεινὰ πεποιηκέναι περὶ θεῶν καὶ οὐ πρέποντα ἐκείνοισ, τοσοῦτό φημι μόνον, ὅτι λόγουσ οὐκ ὤκνει τῶν θεῶν ἀπαγγέλλειν, οὕσ φησιν αὐτοὺσ διαλέγεσθαι πρὸσ αὑτούσ, καὶ οὐ μόνον γε τοὺσ ἐν κοινῷ γενομένουσ καὶ παρατυγχανόντων ἁπάντων τῶν θεῶν, ἀλλὰ καὶ οὓσ ἰδίᾳ τινὲσ διαλέγονται ἀλλήλοισ, οἱο͂ν ὁ Ζεὺσ τεθυμωμένοσ τῇ Ἥρᾳ διὰ τὴν ἀπάτην καὶ τὴν ἧτταν τῶν Τρώων, καὶ πρότερον Ἥρα πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην, παρακαλοῦσα φαρμάξαι τὸν πατέρα καὶ δοῦναι τὸ φίλτρον αἰτῇ, τὸν κεστὸν ἱμάντα, ὡσ εἰκόσ, ἐν ἀπορρήτῳ τοῦτο ἀξιοῦσα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 24:3)
οὐδὲν ἧττον ἀληθῆ φασιν εἶναι τὴν Ὁμήρου ποίησιν καὶ ἀκούοντεσ τὸν μὲν Στησίχορον ἐν τῇ ὕστερον ᾠδῇ λέγειν ὅτι τὸ παράπαν οὐδὲ πλεύσειεν ἡ Ἑλένη οὐδαμόσε, ἄλλουσ δέ τινασ ὡσ ἁρπασθείη μὲν Ἑλένη ὑπὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου, δεῦρο δὲ παρ’ ἡμᾶσ εἰσ Αἴγυπτον ἀφίκοιτο καὶ τοῦ πράγματοσ οὕτωσ ἀμφισβητουμένουκαὶ πολλὴν ἄγνοιαν ἔχοντοσ, οὐδὲ οὕτωσ ὑποπτεῦσαι δύνανται τὴν ἀπάτην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 50:1)
ὅταν δὲ αὐχμηρόν τινα καὶ συνεσταλμένον ἴδητε καὶ μόνον βαδίζοντα, πρῶτον αὑτὸν ἐξετάζοντα καὶ λοιδοροῦντα, μὴ ζητεῖτε παρὰ τοῦ τοιούτου μηδεμίαν θωπείαν μηδὲ ἀπάτην, μηδὲ τὸν δεξιὸν ἐκεῖνον καὶ προσηνῆ λόγον, ὃσ δὴ μάλιστα διατρίβει περὶ δήμουσ καὶ σατράπασ καὶ τυράννουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 17:1)
ταῦτα μὲν γὰρ οὐδ’ ἡντινοῦν ἔχει ὠφέλειαν, ἐπελθεῖν ἐπὶ θυσίαν δεῦρο ἢ τοὺσ Ἀδανεῖσ ἢ τοὺσ Αἰγαίουσ, ἀλλὰ τῦφον καὶ ἀπάτην καὶ φιλοτιμίαν ἄλλωσ ἀνόητον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 61:4)
θεωρεῖσθαι γοῦν τοὺσ ἐπαινουμένουσ ἐν τῷ κρίνειν πολλάκισ ἢ δι’ ἀπάτην ἢ διὰ ψυχαγωγίαν ἢ διὰ τὸ πρὸσ τὸν ἔλεον πάθοσ συνεκφερομένουσ τῇ δυνάμει τῶν συνηγορούντων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 76 2:1)
τὴν ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ ταύτησ παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν ὁμοιωθέντα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 9 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION