헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ ὦν ἀπαυδῆν ἐπὶ τοῖσδε καὶ ἀπαρνεῖσθαι, προϊσχομένουσ τὸ ἄναλθεσ, ἢ καὶ ἐσ τέλοσ τοῖσι ἔργοισι ὁμιλέειν· διδόναι δὲ καὶ τῆσ ἱερῆσ τῆσ δι’ ἀλόησ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε· καίριον γὰρ φάρμακον τῆσ μελαγχολίησ τόδε, στομάχου, καὶ ἥπατοσ, καὶ χολῆσ καθάρσιοσ ἄκοσ ἐόν· ἀτὰρ καὶ μαλάχησ σπέρματοσ, ὁκόσον ὁλκῆσ δραχμὴν, πιπίσκειν ξὺν ὕδατι, ἄριστον πείρῃ τισ ἐπιστώσατο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.194)
ἀλλ’ ἰώμεν ἐσ δόμουσ ‐ καὶ ταῦθ’ ἅμ’ ἠγόρευε καὶ χερὸσ λαβὼν παρῆγεν ἡμᾶσ ‐ οὐδ’ ἀπαρνεῖσθαι χρεών·
(에우리피데스, episode 1:14)
τῶν γὰρ ἄρτι δεινότερα ἄν τισ ὁμολογήσειεν μὴ προσέχων τοῖσ ῥήμασι τὸν νοῦν, ᾗ τὸ πολὺ εἰθίσμεθα φάναι τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 141:5)
ἆρ’ <ἂν> οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, τὸ ἐπινεύειν τῷ ἀνανεύειν καὶ τὸ ἐφίεσθαί τινοσ λαβεῖν τῷ ἀπαρνεῖσθαι καὶ τὸ προσάγεσθαι τῷ ἀπωθεῖσθαι, πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν ἐναντίων ἀλλήλοισ θείησ εἴτε ποιημάτων εἴτε παθημάτων;
(플라톤, Republic, book 4 401:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION