Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ δὲ τιμωρίαι κατὰ τῶν ἐλεγχθέντων ἐγίνοντο πικραὶ καὶ ἀπαραίτητοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 43 5:2)
αὐτοὶ γὰρ ἑωράθησαν δι’ αὐτῶν οὐκ ἀσέβειαν μὲν εὐσέβειαν δ’ ἀληθεστάτην διδάσκοντεσ, οὐδ’ ἐπὶ μισανθρωπίαν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν τῶν ὄντων κοινωνίαν παρακαλοῦντεσ, ἀδικίασ ἐχθροί, δικαιοσύνησ ἐπιμελεῖσ, ἀργίαν καὶ πολυτέλειαν ἐξορίζοντεσ, αὐτάρκεισ καὶ φιλοπόνουσ εἶναι διδάσκοντεσ, πολέμων μὲν ἀπείργοντεσ εἰσ πλεονεξίαν, ἀνδρείουσ δὲ ὑπὲρ αὑτῶν εἶναι παρασκευάζοντεσ, ἀπαραίτητοι πρὸσ τὰσ τιμωρίασ, ἀσόφιστοι λόγων παρασκευαῖσ, τοῖσ ἔργοισ ἀεὶ βεβαιούμενοι·
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 267:2)
ἠρέμα οὖν καὶ κατ’ ὀλίγον, ὥσπερ ἐν ἀμυδρῷ τῷ φωτὶ τότε πρῶτον διαβλέπων, ἄρχῃ κατανοεῖν ὡσ αἱ μὲν χρυσαῖ ἐκεῖναι ἐλπίδεσ οὐδὲν ἀλλ’ ἢ φῦσαί τινεσ ἦσαν ἐπίχρυσοι, βαρεῖσ δὲ καὶ ἀληθεῖσ καὶ ἀπαραίτητοι καὶ συνεχεῖσ οἱ πόνοι.
(루키아노스, De mercede, (no name) 22:1)
τὰ μὲν δὴ προτεθέντα τρία, θεοί τε ὡσ εἰσίν, καὶ ὡσ ἐπιμελεῖσ, καὶ παρὰ τὸ δίκαιον ὡσ παντάπασιν ἀπαραίτητοι, φῶμεν ἱκανῶσ ἀποδεδεῖχθαί που;
(플라톤, Laws, book 10 137:3)
νυνὶ δὲ τί ἂν λέγοισ, εἰ ξένων ἀνθρώπων καὶ ἀλλοτρίων ἐκ πότου τινὸσ ἢ παιδιᾶσ ἢ παλαίστρασ προσφθαρέντων ἁμαρτήματα ῥᾳδίωσ ἔνιοι φέροντεσ καὶ ἡδόμενοι, δύσκολοι καὶ ἀπαραίτητοι πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ εἰσιν;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 8 3:3)
ξένων ἀνθρώπων καὶ ἀλλοτρίων ἐκ πότου τινὸσ ἢ παιδιᾶσ ἢ παλαίστρασ προσφθαρέντων ἁμαρτήματα ῥᾳδίωσ ἔνιοι φέροντεσ καὶ ἡδόμενοι, δύσκολοι καὶ ἀπαραίτητοι πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ εἰσιν;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 8 8:1)
ἀλλὰ δεινοὶ καὶ ἀπαραίτητοι μόνον ἐν τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν ὄντεσ μὴ προέσθαι τὸ συμφέρον, ἐν δὲ τοῖσ ἰδίοισ ἀμηνίτωσ καὶ φιλανθρώπωσ χρώμενοι τοῖσ ἐκεῖ διαφερομένοισ.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14 9:1)
ἐξεταζόμενοι καὶ τὸ λυπούμενον καὶ τὸ συναλγοῦν πλέον ἐν τῷ παρρησιάζεσθαι τοῦ ψέγοντοσ ἔχοντεσ, ἐν δὲ ταῖσ κωλύσεσι τῶν ἁμαρτανομένων καὶ πρὸσ τὰ πάθη διαμάχαισ σφοδροὶ καὶ ἀπαραίτητοι καὶ συνεχεῖσ ὄντεσ οὗτοσ γὰρ ὁ καιρὸσ εὐνοίασ ἀθρύπτου καὶ παρρησίασ ἀληθινῆσ ἐστι.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 36 16:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION