헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστω δὴ αἰσχύνη λύπη τισ ἢ ταραχὴ περὶ τὰ εἰσ ἀδοξίαν φαινόμενα φέρειν τῶν κακῶν, ἢ παρόντων ἢ γεγονότων ἢ μελλόντων, ἡ δ’ ἀναισχυντία ὀλιγωρία τισ καὶ ἀπάθεια περὶ τὰ αὐτὰ ταῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 2:1)
τὸ δὲ πάντων παραδοξότατον, ἀπαθείᾳ τοσοῦτον ὑπερβάλλουσι πάντασ ὥστε μὴ ῥᾳδίωσ πιστευθῆναι τὸν λόγον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 18 3:1)
ἵνα γνῷσ, φησίν, ὅτι οὐ ψευδῆ ταῦτά ἐστιν, ἐξ ὧν ἡ εὔροιά ἐστι καὶ ἀπάθεια ἀπαντᾷ, λάβε μου τὰ βιβλία καὶ γνώσῃ ὡσ τε καὶ σύμφωνά ἐστι τῇ φύσει τὰ ἀπαθῆ με ποιοῦντα.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 28:1)
οὐ γὰρ μικρὸν τὸ τηρούμενον, ἀλλ’ αἰδὼσ καὶ πίστισ καὶ εὐστάθεια, ἀπάθεια, ἀλυπία, ἀφοβία, ἀταραξία, ἁπλῶσ ἐλευθερία.
(에픽테토스, Works, book 4, Τίνα τίνων ἀντικαταλλακτέον. 7:1)
ἐπίλεγε ὅτι "τοσούτου πωλεῖται ἀπάθεια, τοσούτου ἀταραξία"·
(에픽테토스, Works, chapter 12 2:3)
"ἀλλ’ αὐτὸν ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τὸν κατήγορον, εἰ τοῖσ ἑαυτῶν πράγμασι τὴν διαφορὰν οὐκ ἐνορῶσι ταύτην, καθ’ ἣν τὰ μὲν μόνιμα καὶ ἄτρεπτα ταῖσ οὐσίαισ ἐστίν, ὡσ λέγουσι καὶ τὰσ ἀτόμουσ ἀπαθείᾳ καὶ στερρότητι πάντα χρόνον ὡσαύτωσ ἔχειν, τὰ δὲ συγκρίματα πάντα ῥευστὰ καὶ μεταβλητὰ καὶ γιγνόμενα καὶ ἀπολλύμεν εἶναι, μυρίων μὲν εἰδώλων ἀπερχομένων ἀεὶ καὶ ῥεόντων, μυρίων δ’ ὡσ εἰκὸσ ἑτέρων ἐκ τοῦ περιέχοντοσ ἐπιρρεόντων καὶ ἀναπληρούντων τὸ ἄθροισμα, ποικιλλόμενον ὑπὸ τῆσ ἐξαλλαγῆσ ταύτησ καὶ μετακεραννύμενον, ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐν βάθει τοῦ συγκρίματοσ ἀτόμων οὐδέποτε λῆξαι κινήσεωσ οὐδὲ παλμῶν πρὸσ ἀλλήλασ δυναμένων ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 161)
ἢ ταῦτα μὲν ἰσχυρὰ καὶ ἄκρατοσ ἀπάθεια πρὸσ γαμετὴν καὶ τὰ ταράττοντα καὶ κατακαίοντα ζηλοτυπίαισ τοὺσ πολλούσ, ἐκεῖνα δὲ ὥσπερ αἰσχυνομένη ἀτυφία τίσ, παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελκομένη καὶ τὸ δυσκαρτέρητον ἐξομολογουμένη τῆσ κοινωνίασ;
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3 2:2)
οὕτωσ ἕπονται παρανόμοισ τραπέζαισ συνουσίαι ἀκρατεῖσ, ἀφροδισίοισ αἰσχροῖσ ἀκροάσεισ ἄμουσοι, μέλεσι καὶ ἀκούσμασιν ἀναισχύντοισ θέατρα ἔκφυλα, θεάμασιν ἀνημέροισ ἀπάθεια πρὸσ ἀνθρώπουσ καὶ ὠμότησ.
(플루타르코스, De esu carnium II, section 2 6:1)
ἔλαττον οὖν κακὸν οἷσ διὰ κωφότητα καὶ πήρωσιν ἀκοῆσ ἀπάθεια πρὸσ μουσικὴν καὶ ἀναισθησία συμβέβηκεν.
(플루타르코스, De superstitione, section 5 6:2)
καὶ ὅλωσ ἡ μὲν ἀθεότησ ἀπάθεια πρὸσ τὸ θεῖόν ἐστι μὴ νοοῦσα τὸ ἀγαθόν, ἡ δὲ δεισιδαιμονία πολυπάθεια κακὸν τὸ ἀγαθὸν ὑπονοοῦσα.
(플루타르코스, De superstitione, section 6 4:3)
ἐπεὶ δ’ ἡ παντελὴσ ἀπάθεια μέγα καὶ θεῖον, ἡ προκοπὴ δ’ ὡσ λέγουσιν ἐοίκεν ἐνδόσει τινὶ παθῶν καὶ πραότητι, δεῖ καὶ πρὸσ αὐτὰ καὶ πρὸσ ἄλληλα τὰ πάθη σκοποῦντασ κρίνειν τὰσ διαφοράσ·
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 131)
ἢ γὰρ οὐχ ὑπομένουσι ζῆν ἢ ζῶντεσ ἀπαθείᾳ καὶ ἀναισθησίᾳ τοὺσ ὠνησαμένουσ ἐπιτρίβουσιν, ὥστε καίπερ τὸ τυχὸν καταβαλοῦσιν ὑπὲρ αὐτῶν ὅμωσ μεταμέλειν.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 2 14:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION