헬라어 문장 내 검색 Language

ποῦ ’σθ’ οὗτοσ ἁπαιτῶν με τἀργύριον;
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics31)
καὶ Ἀρχέστρατοσ ἐν τῷ πολυθρυλήτῳ ποιήματι καὶ σιτευτὸν χηνὸσ ὁμοῦ σκεύαζε νεοττόν, ὀπτὸν ἁπλῶσ καὶ τόνδε, σὺ δὲ ἡμῖν, ὦ Οὐλπιανέ, δίκαιοσ εἶ λέγειν, ὁ περὶ πάντων πάντασ ἀπαιτῶν, ποῦ μνήμησ ἠξίωται παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ τὰ πολυτελῆ ταῦτα τῶν χηνῶν ἥπατα, ὅτι γὰρ χηνοβοσκοὺσ οἴδασι μάρτυσ Κρατῖνοσ ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ λέγων ’ χηνοβοσκοί, βουκόλοι Ὅμηροσ δὲ καὶ θηλυκῶσ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 327)
Μαρτυρία ἐπειδὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐπεδήμησεν Φορμίων οὑτοσὶ σεσῳσμένοσ ἐφ’ ἑτέρασ νεώσ, προσῄειν αὐτῷ ἀπαιτῶν τὸ δάνειον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 18:2)
πρῶτον μὲν γὰρ ἐν Καλαυρείᾳ οὗτοσ φαίνεται δανεισάμενοσ τὰσ χιλίασ δραχμὰσ καὶ οὐχ ὁ Βοιώτιοσ ναύαρχοσ, ἔπειτα ἀπαιτῶν ὁ Φίλιπποσ ἐνθάδε τοῦτον τὰσ χιλίασ δραχμὰσ καὶ οὐ τὸν Βοιώτιον ναύαρχον, καὶ ἀποδοὺσ οὗτοσ, ἀλλ’ οὐχ ὁ Βοιώτιοσ ναύαρχοσ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 60:2)
εἰ γάρ τισ Φειδίαν πρῶτον ἐν τοῖσ Ἕλλησιν εὐθύνοι, τὸν σοφὸν τοῦτον καὶ δαιμόνιον ἐργάτην τοῦ σεμνοῦ καὶ παγκάλου δημιουργήματοσ, καθίσασ δικαστὰσ τοὺσ βραβεύοντασ τῷ θεῷ τὸν ἀγῶνα, μᾶλλον δὲ κοινὸν δικαστήριον ξυμπάντων Πελοποννησίων, ἔτι δὲ Βοιωτῶν καὶ Ιὤνων καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν πανταχοῦ κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Ἀσίαν, οὐ τῶν χρημάτων λόγον ἀπαιτῶν οὐδὲ τῆσ περὶ τὸ ἄγαλμα δαπάνησ, ὁπόσων χρυσὸσ ὠνήθη ταλάντων καὶ ἐλέφασ, ἔτι δὲ κυπάριττοσ καὶ θύον πρὸσ τὴν ἐντὸσ ἐργασίαν μόνιμοσ ὕλη καὶ ἀδιάφθοροσ, τροφῆσ τε καὶ μισθῶν ἀναλώματοσ τοῖσ ἐργασαμένοισ οὐκ ὀλίγοισ οὐδὲ ὀλίγον χρόνον ἄλλοισ τε οὐ φαύλοισ δημιουργοῖσ καὶ τὸν πλεῖστον μισθὸν ὑπὲρ τῆσ τέχνησ Φειδίᾳ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 63:1)
εἰ δὲ βουλήσεταί τισ ἐπὶ τῶν ὑπάτων αὐτοῦ κατηγορεῖν εἴτ’ ἔργων εὐθύνασ ἀπαιτῶν εἴτε λόγων, ἔνθα νόμοσ ἐστὶν ἕτοιμοσ εἶναι δίκην ὑπέχειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 34 5:2)
τελευτῶν δ’ εἰσ οἴκτουσ κατέβαινε καὶ δεήσεισ, ἀντὶ τῆσ ἑαυτοῦ πρὸσ ἅπαντασ ἐπιεικείασ βίου τε, ὃσ ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ πάσησ καθαρὸσ διαβολῆσ, μίαν ἀπαιτῶν παρὰ τοῦ δήμου χάριν, φυλάξαι τὸν υἱὸν αὐτῷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 5 9:1)
συκοφαντεῖσ τὸ πρᾶγμα, τάχ’ ἂν εἴποι τισ, εὐέπειαν ἀπαιτῶν καὶ καλλιλογίαν παρὰ ἀνδρὸσ οὐ ταῦτα σοφοῦ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 25 1:1)
ὥστε εἴ τισ ἀξιοίη λόγῳ διδαχθῆναι ταύτην τὴν δύναμιν, ἥ τίσ ποτ’ ἐστίν, οὐκ ἂν φθάνοι καὶ ἄλλων πολλῶν καὶ καλῶν πραγμάτων δυσεκλαλήτων ἀπαιτῶν λόγον·
(디오니시오스, chapter 111)
Κομισθέντων δὲ τούτων πρὸσ τὸν Δαυίδην τῶν λόγων ἡσθεὶσ τὸν Σαοῦλον ἐσπουδακέναι νομίζων αὐτοῦ περὶ τὴν συγγένειαν, οὐδὲ βουλεύσασθαι περιμείνασ οὐδ’ εἰ δυνατὸν ἢ δύσκολόν ἐστι τὸ προκείμενον ἔργον τῷ λογισμῷ περινοήσασ ὡρ́μησεν εὐθὺσ μετὰ τῆσ ἑταιρίασ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ καὶ τὴν ὑπὲρ τοῦ γάμου κατηγγελμένην πρᾶξιν καί, θεὸσ γὰρ ἦν ὁ πάντα ποιῶν εὐμαρῆ καὶ δυνατὰ τῷ Δαυί̈δῃ, κτείνασ πολλοὺσ καὶ κεφαλὰσ ἑξακοσίων ἀποτεμὼν ἧκε πρὸσ τὸν βασιλέα διὰ τῆσ τούτων ἐπιδείξεωσ τὸν ἀντὶ τούτων γάμον ἀπαιτῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 259:1)
πάντων δὲ φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι δι’ ἐπιθυμίαν τῆσ στρατηγίασ, ὁ Σαρουίασ παῖσ Ιὤαβοσ ἔφθη τοὺσ ἄλλουσ, καὶ ἀναβὰσ ἐβόησε πρὸσ τὸν βασιλέα τὴν στρατηγίαν ἀπαιτῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 76:1)
γενόμενοσ δὲ ἐν Ἀσκάλωνι τοὺσ φόρουσ ἀπαιτῶν τοὺσ Ἀσκαλωνίτασ, ἐπεὶ μηδὲν ἐβούλοντο διδόναι, ἀλλὰ καὶ προσύβριζον αὐτόν, συλλαβὼν αὐτῶν τοὺσ πρωτεύοντασ ὡσ εἴκοσιν ἀπέκτεινε καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν εἰσ χίλια τάλαντα ἀθροισθείσασ ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ γεγενημένα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 210:1)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ Πάρθοσ ἐπήρθη πρὸσ τὸν πόλεμον, καὶ προφάσεωσ δικαίασ μηδεμίαν ἀφορμὴν ἔχων τὰσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ αὐτῷ δοθείσασ τιμὰσ ἔπεμψεν ἀπαιτῶν, ἀπειθήσαντι δὲ πόλεμον κατήγγελλεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 100:1)
τελευτῶν δ’ ἴσωσ ἐρωτήσεισ καὶ ὅτι ἐχρήσω λαβὼν τῷ χρυσίῳ, ὥσπερ τραπεζιτικὸν λόγον παρὰ τῆσ βουλῆσ ἀπαιτῶν.
(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων 1:6)
Οὐκοῦν οὐδ̓ ἐγὼ δόξαιμι ἂν ἁμαρτάνειν πικρῶσ ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμενα παρὰ σοῦ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἑρμῆσ καὶ Χάρων. 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION