Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀγγείλασ τοίνυν πρῶτοσ τὴν τῆσ πόλεωσ νίκην ὑμῖν καὶ τὴν τῶν παίδων τῶν ὑμετέρων κατόρθωσιν, πρώτην ταύτην ὑμᾶσ ἀπαιτῶ χάριν, τὴν τοῦ σώματοσ σωτηρίαν, οὐ μισόδημοσ ὤν, ὥσ φησιν ὁ κατήγοροσ, ἀλλὰ μισοπόνηροσ, οὐδὲ τοὺσ Δημοσθένουσ ὑμᾶσ οὐκ ἐῶν προγόνουσ μιμεῖσθαι, οὐ γὰρ εἰσίν, ἀλλὰ τῶν καλῶν καὶ τῇ πόλει σωτηρίων βουλευμάτων ζηλωτὰσ εἶναι παρακαλῶν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 171 1:1)
δίκαν δ’ ἐξ ἀδίκων ἀπαιτῶ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 43)
ἃ γάρ μοι αὐτοὶ γνόντεσ τε καὶ ὑποσχόμενοι ἔδοτε, ὕστερον δὲ ἑτέροισ πειθόμενοι ἀφείλεσθε, ταῦθ’ ὑμᾶσ, εἰ μὲν βούλεσθε, αἰτῶ, εἰ δὲ μὴ βούλεσθε, ἀπαιτῶ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 34:4)
ἀνθ’ ὧν ἁπάντων ταύτην ἀπαιτῶ σε χάριν, μηδέποτέ σοι βαρεῖα γενομένη μηδ’ εἰσ τὸν λοιπὸν ἐσομένη χρόνον, ἑώσ ἂν ζῶ, διαλλαγῆναι πρὸσ τοὺσ σεαυτοῦ πολίτασ ἤδη ποτὲ καὶ παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλον φυλάσσοντα κατὰ τῆσ πατρίδοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 3:1)
ἀνθάπτομαί σου τῶνδε τῶν αὐτῶν ἐγὼ χάριν τ’ ἀπαιτῶ τὴν τόθ’ ἱκετεύω τέ σε, μή μου τὸ τέκνον ἐκ χερῶν ἀποσπάσῃσ, μηδὲ κτάνητε·
(에우리피데스, Hecuba, episode 1:15)
Ὦ γέρον, ὃσ οἰκεῖσ τόνδε λάινον τάφον, ἀπόδοσ, ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν δάμαρτά σε, ἣν Ζεὺσ ἔπεμψε δεῦρό σοι σῴζειν ἐμοί.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 11:1)
δεύτερον δ’ ἀπαιτῶ σκῆπτρα καὶ μέρη χθονόσ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, trochees15)
κτεῖν’, οὔ σ’ ἀπαιτῶ Μενέλεω σχέσθαι χέρα.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 1:13)
ὅθεν ἀπαιτῶ τὸν ἐμὸν υἱὸν καὶ οὐκ ἀπολαμβάνουσα καταπέφευγα, δέσποτα, ἐπὶ τὴν παρὰ σοῦ βοήθειαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 38:3)
ἀνθ’ ὧν ὑμᾶσ ἀπαιτῶ νῦν τὴν χάριν, καὶ ἀξιῶ, ἐν τοῖσ κινδύνοισ ἐμοῦ τοιαύτην περὶ ὑμῶν γνώμην ἔχοντοσ, ὑμᾶσ νυνὶ ἐν τῷ θαρραλέῳ ὄντασ ἐμὲ καὶ τοὺσ παῖδασ τούτουσ περὶ πολλοῦ ποιήσασθαι, ἡγουμένουσ ἡμῖν μὲν δεινὸν ὑμῖν δὲ αἰσχρὸν εἶναι, εἰ ἀναγκασθησόμεθα ἐπὶ τοιαύταισ αἰτίαισ ἄτιμοι γενέσθαι, ἢ στερηθέντεσ τῶν ὑπαρχόντων πένητεσ εἶναι καὶ πολλῶν ἐνδεεῖσ ὄντεσ περιιέναι, ἀνάξια μὲν ἡμῶν αὐτῶν πεπονθότεσ, ἀνάξια δὲ τῶν εἰσ ὑμᾶσ ὑπηργμένων.
(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος 32:1)
ἐπειδὴ τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, κεκριμέναι εἰσί, πάλιν ἀπαιτῶ ὑπὲρ δικαιοσύνησ, ὥσπερ ἔχει δόξησ καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρ’ ἀνθρώπων, καὶ ἡμᾶσ ὁμολογεῖν περὶ αὐτῆσ δοκεῖσθαι οὕτω, ἵνα καὶ τὰ νικητήρια κομίσηται, ἀπὸ τοῦ δοκεῖν κτωμένη ἃ δίδωσι τοῖσ ἔχουσιν αὐτήν, ἐπειδὴ καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ εἶναι ἀγαθὰ διδοῦσα ἐφάνη καὶ οὐκ ἐξαπατῶσα τοὺσ τῷ ὄντι λαμβάνοντασ αὐτήν.
(플라톤, Republic, book 10 398:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION