Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐγράφοντο συνθῆκαι τοὺσ Σκιπίωνοσ λόγουσ βεβαιοῦσαί τε καὶ περὶ τῶν ἀορίστων ἐπιλέγουσαι, καὶ βραχέα ἄττα προσεπιλαμβάνουσαι, ὁρ́ον μὲν Ἀντιόχῳ τῆσ ἀρχῆσ εἶναι δύο ἄκρασ, Καλύκαδνόν τε καὶ Σαρπηδόνιον, καὶ τάσδε μὴ παραπλεῖν Ἀντίοχον ἐπὶ πολέμῳ, ναῦσ δὲ καταφράκτουσ ἔχειν δώδεκα μόνασ, αἷσ ἐσ τοὺσ ὑπηκόουσ πολέμου κατάρχειν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 3:4)
οὐκ ἄρα ἔσται τύχησ τοῦτο, ἀλλ’ ὅταν τὸ αὐτὸ ἀποβαίνῃ, ἀπείρων καὶ ἀορίστων, ἔσται μὲν τὸ ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἐπιστήμη δ’ οὐκ ἔσται αὐτοῦ ἢ δι’ ἀπειρίαν, ἐπεὶ ἐμάνθανον ἄν τινεσ εὐτυχεῖν, ἢ καὶ πᾶσαι ἂν αἱ ἐπιστῆμαι, ὥσπερ ἔφη Σωκράτησ, εὐτυχίαι ἦσαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 29:3)
οὐκ ὀρθῶσ δ’ ὑπολαμβάνει οὐδ’ εἴ τισ παρεικάζει τὰσ τοῦ ὅλου ἀρχὰσ τῇ τῶν ζῴων καὶ φυτῶν, ὅτι ἐξ ἀορίστων ἀτελῶν τε ἀεὶ τὰ τελειότερα, διὸ καὶ ἐπὶ τῶν πρώτων οὕτωσ ἔχειν φησίν, ὥστε μηδὲ ὄν τι εἶναι τὸ ἓν αὐτό.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 108:1)
ἀόριστον δέ ἐστι τὸ συνεστὸσ ἐξ ἀορίστου μορίου ἢ ἀορίστων μορίων καὶ κατηγορήματοσ, οἱο͂ν "τὶσ περιπατεῖ," "ἐκεῖνοσ κινεῖται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 70:5)
Περὶ τῶν ἀορίστων ἀξιωμάτων πρὸσ Δίωνα α’ β’ γ’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 12:11)
Περὶ τῆσ διαφορᾶσ τῶν ἀορίστων α’ β’ γ’ δ’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 12:12)
Πρὸσ τὰ ἀντειρημένα τοῖσ κατὰ τῆσ τομῆσ τῶν ἀορίστων πρὸσ Πασύλον γ’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 19:3)
μᾶλλον δ’ ἄν τισ ἀκροατοῦ καταγελάσειεν εἰσ μικρὰ καὶ γλίσχρα προβλήματα τὸν διαλεγόμενον κινοῦντοσ, οἱᾶ τερθρευόμενοί τινεσ τῶν νέων καὶ παρεπιδεικνύμενοι διαλεκτικὴν ἢ μαθηματικὴν ἕξιν εἰώθασι προβάλλειν περὶ τῆσ τῶν ἀορίστων τομῆσ, καὶ τίσ ἡ κατὰ πλευρὰν ἢ κατὰ διάμετρον κίνησισ.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 10 3:2)
"οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ λέγουσιν αὑτοῖσ κακῶν ἀπαύστων καὶ ἀορίστων λυθεῖσαν ὑποψίαν ἀγαθὸν βεβαιότατον καὶ ἣδιστον ἀπολιπεῖν τὴν ἐπίνοιαν τοῦ λελύσθαι·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 301)
τῶν δὲ πραγμάτων ἀορίστων ὑπαρχόντων τὰ πλεῖστα διέφυγε τὴν τῶν πυρσῶν χρείαν, οἱο͂ν ἐπ’ αὐτῶν τῶν νῦν εἰρημένων.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 43 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION