Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δ’ ὑπερβαλλόντων ὁ μὲν τῇ ἀφοβίᾳ ἀνώνυμοσ πολλὰ δ’ ἐστὶν ἀνώνυμα, ὁ δ’ ἐν τῷ θαρρεῖν ὑπερβάλλων θρασύσ, ὁ δ’ ἐν τῷ μὲν φοβεῖσθαι ὑπερβάλλων τῷ δὲ θαρρεῖν ἐλλείπων δειλόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 75:1)
εἰσὶ μὲν οὖν καὶ τούτων τὰ πλείω ἀνώνυμα, πειρατέον δ’, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων, αὐτοὺσ ὀνοματοποιεῖν σαφηνείασ ἕνεκα καὶ τοῦ εὐπαρακολουθήτου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 85:4)
τῶν δ’ ὑπερβαλλόντων ὁ μὲν τῇ ἀφοβίᾳ ἀνώνυμοσ εἴρηται δ’ ἡμῖν ἐν τοῖσ πρότερον ὅτι πολλά ἐστιν ἀνώνυμα, εἰή δ’ ἄν τισ μαινόμενοσ ἢ ἀνάλγητοσ, εἰ μηδὲν φοβοῖτο, μήτε σεισμὸν μήτε κύματα, καθάπερ φασὶ τοὺσ Κελτούσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 98:6)
ἔτι δὲ οὐ πόρρωθεν δεῖ ἀλλ’ ἐκ τῶν συγγενῶν καὶ τῶν ὁμοειδῶν μεταφέρειν <ἐπὶ> τὰ ἀνώνυμα ὠνομασμένωσ ὃ λεχθὲν δῆλόν ἐστιν ὅτι συγγενέσ οἱο͂ν ἐν τῷ αἰνίγματι τῷ εὐδοκιμοῦντι ἄνδρ’ εἶδον πυρὶ χαλκὸν ἐπ’ ἀνέρι κολλήσαντα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 12:1)
τὰ δὲ ἐν μέσῳ ἔρημα καὶ ἀνώνυμα.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 20 5:4)
τῇ πόλει δ’ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα καὶ φαῦλα τὰ τῶν προγόνων.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 82:2)
εἰσὶ δ’ οἱ ξένοι οὐχ, ὥσ τινεσ ὑπέλαβον, Πλάτων καὶ Παρμενίδησ, ἀλλὰ πλάσματά ἐστιν ἀνώνυμα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 51:4)
κατὰ ταὐτὰ δὲ ἀέροσ, τὸ μὲν εὐαγέστατον ἐπίκλην αἰθὴρ καλούμενοσ, ὁ δὲ θολερώτατοσ ὁμίχλη τε καὶ σκότοσ, ἕτερά τε ἀνώνυμα εἴδη, γεγονότα διὰ τὴν τῶν τριγώνων ἀνισότητα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 265:1)
τὰ δὲ δὴ πλεῖστα ὑδάτων εἴδη μεμειγμένα ἀλλήλοισ ‐ σύμπαν μὲν τὸ γένοσ, διὰ τῶν ἐκ γῆσ φυτῶν ἠθημένα, χυμοὶ λεγόμενοι ‐ διὰ δὲ τὰσ μείξεισ ἀνομοιότητα ἕκαστοι σχόντεσ τὰ μὲν ἄλλα πολλὰ ἀνώνυμα γένη παρέσχοντο, τέτταρα δὲ ὅσα ἔμπυρα εἴδη, διαφανῆ μάλιστα γενόμενα, εἴληφεν ὀνόματα αὐτῶν, τὸ μὲν τῆσ ψυχῆσ μετὰ τοῦ σώματοσ θερμαντικὸν οἶνοσ, τὸ δὲ λεῖον καὶ διακριτικὸν ὄψεωσ διὰ ταῦτά τε ἰδεῖν λαμπρὸν καὶ στίλβον λιπαρόν τε φανταζόμενον ἐλαιηρὸν εἶδοσ, πίττα καὶ κίκι καὶ ἔλαιον αὐτὸ ὅσα τ’ ἄλλα τῆσ αὐτῆσ δυνάμεωσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 272:1)
δύ’ οὖν ταῦτα ἀνώνυμα τὰ τούτων ποικίλματα γέγονεν, οὐκ ἐκ πολλῶν οὐδὲ ἁπλῶν εἰδῶν ὄντα, ἀλλὰ διχῇ τό θ’ ἡδὺ καὶ τὸ λυπηρὸν αὐτόθι μόνω διαφανῆ λέγεσθον, τὸ μὲν τραχῦνόν τε καὶ βιαζόμενον τὸ κύτοσ ἅπαν, ὅσον ἡμῶν μεταξὺ κορυφῆσ τοῦ τε ὀμφαλοῦ κεῖται, τὸ δὲ ταὐτὸν τοῦτο καταπραῦ̈νον καὶ πάλιν ᾗ πέφυκεν ἀγαπητῶσ ἀποδιδόν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 320:1)
τάφουσ δ’ εἶναι τοῖσ οὕτω φθαρεῖσι πρῶτον μὲν κατὰ μόνασ μηδὲ μεθ’ ἑνὸσ συντάφου, εἶτα ἐν τοῖσ τῶν δώδεκα ὁρίοισι μερῶν τῶν ὅσα ἀργὰ καὶ ἀνώνυμα θάπτειν ἀκλεεῖσ αὐτούσ, μήτε στήλαισ μήτε ὀνόμασι δηλοῦντασ τοὺσ τάφουσ.
(플라톤, Laws, book 9 129:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION