Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν γὰρ ταύτῃ πόλει, οὕτωσ ἀρχαίᾳ οὔσῃ καὶ τηλικαύτῃ τὸ μέγεθοσ, οὐδείσ ἐστιν ἀνυπεύθυνοσ τῶν καὶ ὁπωσοῦν πρὸσ τὰ κοινὰ προσεληλυθότων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 17 2:1)
τοιαύτην δ’ ἀναγκαῖον εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτισ ἀνυπεύθυνοσ ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων πάντων πρὸσ τὸ σφέτερον αὐτῆσ συμφέρον, ἀλλὰ μὴ πρὸσ τὸ τῶν ἀρχομένων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 152:2)
λέγεται γὰρ ἡ μὲν ἀρχὴ νόμιμοσ ἀνθρώπων διοίκησισ καὶ πρόνοια ἀνθρώπων κατὰ νόμον, βασιλεία δὲ ἀνυπεύθυνοσ ἀρχή, ὁ δὲ νόμοσ βασιλέωσ δόγμα.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 50:1)
ἆρά σοι δοκεῖ πρὸσ θεῶν ἀνυπεύθυνοσ ἄρχειν ὁ Ἀγαμέμνων τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ̓ οὐ πάνυ ἀκριβεῖσ ὑπέχειν εὐθύνασ ἁπάντων ὧν ἔπραττεν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 25:1)
τί οὖν ἐπισπᾷσ σεαυτῷ ταῦτα ὧν ἀνυπεύθυνοσ εἶ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ. 35:1)
οὔτε γὰρ ἁπλῶσ φθεγξάμενοσ ὁ νεανίασ ἀνυπεύθυνοσ ἦν, ἀλλὰ εἰσ διαβολὴν τὸ ῥηθὲν ἐστρέφετο, καὶ μετρίωσ παρρησιασαμένου μέγιστα τοῖσ ἐλαχίστοισ προσεπλάττετο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 666:2)
ἆρά γε τὸ τοιόνδε, ὡσ οὐκ ἔστ’, ὦ φίλοι ἄνδρεσ, θνητῆσ ψυχῆσ φύσισ ἥτισ ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποισ ἀρχὴν φέρειν νέα καὶ ἀνυπεύθυνοσ, ὥστε μὴ τῆσ μεγίστησ νόσου ἀνοίασ πληρωθεῖσα αὑτῆσ τὴν διάνοιαν, μῖσοσ ἔχειν πρὸσ τῶν ἐγγύτατα φίλων, ὃ γενόμενον ταχὺ διέφθειρεν αὐτὴν καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν ἠφάνισεν αὐτῆσ;
(플라톤, Laws, book 3 92:3)
δεύτερον δέ, ἐὰν ἄρα καὶ τὸ γνῶναί τισ ὅτι ταῦτα οὕτω πέφυκεν λάβῃ ἱκανῶσ ἐν τέχνῃ, μετὰ δὲ τοῦτο ἀνυπεύθυνόσ τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ πόλεωσ, οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν ἡγούμενον τρέφων ἐν τῇ πόλει, τὸ δὲ ἴδιον ἑπόμενον τῷ κοινῷ, ἀλλ’ ἐπὶ πλεονεξίαν καὶ ἰδιοπραγίαν ἡ θνητὴ φύσισ αὐτὸν ὁρμήσει ἀεί, φεύγουσα μὲν ἀλόγωσ τὴν λύπην, διώκουσα δὲ τὴν ἡδονήν, τοῦ δὲ δικαιοτέρου τε καὶ ἀμείνονοσ ἐπίπροσθεν ἄμφω τούτω προστήσεται, καὶ σκότοσ ἀπεργαζομένη ἐν αὑτῇ πάντων κακῶν ἐμπλήσει πρὸσ τὸ τέλοσ αὑτήν τε καὶ τὴν πόλιν ὅλην.
(플라톤, Laws, book 9 144:1)
τοὺσ γὰρ ἄλλουσ νέουσ, ὅσοι παρ’ αὐτόν ἀφικνοῦντο, φιλοτιμούμενοσ κατεῖχε καὶ ποθῶν αὐτῷ συνεῖναι, τοῦ δὲ Κάτωνοσ οὐδὲν ἐδεήθη τοιοῦτον, ἀλλ’ ὥσπερ οὐκ ἀνυπεύθυνοσ ἄρχων ἐκείνου παρόντοσ ἐξέπεμψεν ἄσμενοσ, μόνῳ σχεδὸν ἐκείνῳ τῶν εἰσ Ῥώμην πλεόντων τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα παρακαταθέμενοσ, ἄλλωσ αὐτῷ προσήκοντα καὶ διὰ συγγένειαν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 14 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION