헬라어 문장 내 검색 Language

τί γὰρ ἄν τισ τοιούτῳ πιστεύσειεν ἀνθρώπῳ, ὃσ ἐγκεχείρηκε λέγειν ὡσ Φίλιπποσ, οὐ τοῖσ αὑτοῦ στρατηγήμασιν, ἀλλὰ ταῖσ ἐμαῖσ δημηγορίαισ, εἴσω Πυλῶν παρῆλθε;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1303)
συμπέπλεγμαι δ’ ἐν τῇ πολιτείᾳ καθ’ ὑπερβολὴν ἀνθρώπῳ γόητι καὶ πονηρῷ, ὃσ οὐδ’ ἂν ἄκων ἀληθὲσ οὐδὲν εἴποι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1531)
ὑπὲρ ὧν ἐγὼ δέομαι καὶ ἱκετεύω πολλὴν πρόνοιαν ποιήσασθαι, καὶ μὴ τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτοὺσ μηδ’ ἀνάνδρῳ καὶ γυναικείῳ τὴν ὀργὴν ἀνθρώπῳ παραδοῦναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1792)
ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦ μὲν μηδὲν ἀδικεῖν ὑμᾶσ κύριοσ ἦν, τοῦ δὲ μὴ ἔχειν αἰτίαν ἡ τύχη, ἣ συνεκλήρωσέ με ἀνθρώπῳ συκοφάντῃ καὶ βαρβάρῳ, ὃσ οὔτε ἱερῶν οὔτε σπονδῶν οὔτε τραπέζησ φροντίσασ, ἀλλὰ τοὺσ εἰσ τὸν μέλλοντα αὑτῷ χρόνον ἀντεροῦντασ ἐκφοβῶν, ἥκει ψευδῆ συντάξασ καθ’ ἡμῶν κατηγορίαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1832)
ἀλλὰ ταῖσ γε διανοίαισ ἀποβλέψατ’ αὐτῶν εἰσ τὰσ συμφοράσ, καὶ νομίσαθ’ ὁρᾶν ἁλισκομένην τὴν πόλιν, τειχῶν κατασκαφάσ, ἐμπρήσεισ οἰκιῶν, ἀγομένασ γυναῖκασ καὶ παῖδασ εἰσ δουλείαν, πρεσβύτασ ἀνθρώπουσ, πρεσβύτιδασ γυναῖκασ ὀψὲ μεταμανθάνοντασ τὴν ἐλευθερίαν, κλαίοντασ, ἱκετεύοντασ ὑμᾶσ, ὀργιζομένουσ οὐ τοῖσ τιμωρουμένοισ, ἀλλὰ τοῖσ τούτων αἰτίοισ, ἐπισκήπτοντασ μηδενὶ τρόπῳ τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀλειτήριον στεφανοῦν, ἀλλὰ καὶ τὸν δαίμονα καὶ τὴν τύχην τὴν συμπαρακολουθοῦσαν τῷ ἀνθρώπῳ φυλάξασθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1571)
ὁ δὲ Καῖσαρ πρὸ μιᾶσ τοῦδε τοῦ βουλευτηρίου χωρῶν ἐπὶ δεῖπνον ἐσ Λέπιδον τὸν ἵππαρχον, ἐπήγετο Δέκμον Βροῦτον Ἀλβῖνον ἐσ τὸν πότον καὶ λόγον ἐπὶ τῇ κύλικι προύθηκε, τίσ ἄριστοσ ἀνθρώπῳ θάνατοσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 10:2)
τοιήνδε οὖν τῆσ ἀναπνοῆσ τὴν τροπὴν οὐκ ἀδύνατον γίγνεσθαι ἔνδοθεν · ἐπεὶ καὶ ἄλλα μυρία τῶν ἐν ἀνθρώπῳ τὴν αὐτὴν ἰδέην τοῖσ ἔξωθεν αἰτίοισ ἴσχει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.65)
κινέεται γὰρ ἐξ ἑωυτέησ ἔνθα καὶ ἔνθα ἐπὶ τὰσ λαγόνασ · ἀτὰρ καὶ ἐσ τὰ ἄνω, κατ’ ἴξιν μὲν ὑπὸ τὸν χόνδρον τοῦ θώρηκοσ, ἐσ τὰ πλάγια δὲ ἐπὶ δεξιὰ, ἢ ἐσ ἀριστερ ὰ, ἢ ἐσ ἧπαρ, ἢ σπλῆνα, γίγνεται δὲ καὶ προπετεστέρη ἐσ τὰ κάτω, καὶ ξυλλήβδην εἴπωμεν, πάντη ἐστὶ πλανώδησ · καὶ εὐώδεσι ὀσμήσεσι τέρπεται, καὶ ἐπ’ αὐτὰ ἱέται· ἄχθεται δὲ τοῖσι κακόδμοισι , καὶ αὐτὰ φεύγει· καὶ τὸ ξύμπαν ἐν τῇ ἀνθρώπῳ ἐστὶ ἡ ὑστέρη, ὁκοῖόντι ζῷον ἐν ζῳῴ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.214)
ἢν δὲ καὶ ἐν αἵματι ἀπεψίη ξυμβῇ, γίγνεται τὸ αἷμα χολοειδὲσ, σκίδναται δὲ παντὶ τρέφον· διὰ τόδε παντὶ φαίνεται χολή· δεινὸν μὲν γὰρ τὸ πάθοσ, φοβερὴ δὲ ἡ χρόη εἴδεϊ, καὶ χρυσοει δέεσ ἐάσι τὴν χροιήν· οὐ γὰρ ἀνθρώπῳ εὐπρεπὲσ ὅ γε ἐν λίθῳ καλὸν ἐῄ· περιττὸν δέ μοι φράζειν καὶ πόθεν τοὔνομα, πλὴν ὁκόσον τῶν χερσαίων ἰκτίδων τῶν τετραπόδων θηρίων, τοιοῖσι δὲ ἐάσι οἱ ὦπεσ ὁ ῖοίδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.317)
τῇδέ μοι δοκέει καλέεσθαι διαβήτησ ἐπίκλησιν, ὁκοῖόντι διαβήτησ ἐὼν, οὕνεκεν ἐν τῷ σκήνεϊ τὸ ὑγρὸν οὐ μίμνει, ἀλλὰ ὅκωσ διαβάθρσῃ τῷ ἀνθρώπῳ ἐσ ἔξοδον χρέεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.57)
ἔνθα ὦν ἐσ μὲν τὴν κύστιν τῷ καθετῆρι ὀργάνῳ οὐκ εὔτολμον χρέεσθαι· νδυνοσ γὰρ σφακελίζειν τῇ κύστι, ἠδὲ σπασμὸν διδόναι τῷ ἀνθρώπῳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.200)
οὐ γὰρ μέρεϊ, ἢ σπλάγχνῳ ἑνὶ, ἢ ἔνδον ἐνσκήπτει μοῦνον, ἢ ἔξω τὸ κακὸν ἑρ́πει, ἀλλὰ ἔνδοθί τε ὅλῳ τῷ ἀνθρώπῳ ἐνοικέει, καὶ ὅλον ἔξωθεν ἀμπέχει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.87)
ὅμοιον γὰρ ἐν ἀνομοίῳ, ὅκωσ πίθηκοσ ἀνθρώπῳ, ἄριστον · καὶ ἀμμωνιακὸν τὸ θυμίημα ξὺν ὄξεϊ, καὶ ἀρνογλώσσου χυλῷ, ἢ πολυγόνου, καὶ ὑποκιστὶσ καὶ λύκιον· ἢν δὲ πελιδναὶ ἐώσι αἱ σάρκεσ, προεγχαράσσειν ἐκχυλώσιοσ εἵνεκεν · ἢν δ’ ἐπὶ τοῖσι δριμέσι Ῥεύμασι ἀναδαρέντα πρηο̈́νειν τὰ μέρεα ἐθέλῃσ, τήλιοσ ἀφέψημα, ἢ πτισάνησ χυλὸσ, Ῥύμμα μαλθακόν· λιπασ δὲ Ῥόδινον, ἢ σχίνινον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.115)
ὅπου δὲ καὶ φυτὰ τὰ μὲν εἰσ χρῆσιν τῷ ἀνθρώπῳ, τὰ δὲ καὶ τέρψιν τε καὶ ἡδονήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:7)
ὃν τρόπον καὶ τῷ ἀνθρώπῳ διπλοῦν ὄχημα ὑπέθηκεν, ἁρ́μα μὲν ἐν γῇ, ναῦν δὲ ἐν θαλάττῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION