Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Θῆβαι δέ, Θῆβαι, πόλισ ἀστυγείτων, μεθ’ ἡμέραν μίαν ἐκ μέσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνήρπασται, εἰ καὶ δικαίωσ, περὶ τῶν ὅλων οὐκ ὀρθῶσ βουλευσάμενοι, ἀλλὰ τήν γε θεοβλάβειαν καὶ τὴν ἀφροσύνην οὐκ ἀνθρωπίνωσ, ἀλλὰ δαιμονίωσ κτησάμενοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1331)
φέρε δή ‐ χρὴ γάρ, ὦ ἄνδρεσ, ἀνθρωπίνωσ περὶ τῶν πραγμάτων ἐκλογίξεσθαι, ὥσπερ ἂν αὐτὸν ὄντα ἐν τῇ συμφορᾷ ‐ τί ἂν ὑμῶν ἕκαστοσ ἐποίησεν;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 99:1)
ὧν ἕνεκα, ὦ Ἀθηναῖοι, εἰ ἀνθρωπίνωσ περὶ ἐμοῦ γιγνώσκοιτε, εἰήτε ἂν ἄνδρεσ εὐγνωμονέστεροι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 11:2)
καὶ ἕτερον δὲ τὸ μὴ ἐν ἀποφατικῷ σχήματι, οἱο͂ν οὐδέν ἐστι δυσπειθέστερον ἀνθρώπου φύσεωσ, ἀλλ’ ὡσ ἀνθρωπίνωσ μάλιστα σὺν ἐρωτήσει ἐξήτασεν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο καὶ τὸ μὴ ἀναβεβλημένῃ δέ, ἀλλὰ συνεστραμμένῃ τῇ λέξει χρῆσθαι ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο τῆσ ἀφελείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 5:3)
μόνοσ τοίνυν καὶ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι προειδὼσ καὶ τοῖσ παροῦσι χρήσασθαι δυνηθεὶσ πῶσ οὐκ ἂν σοφίασ δικαίωσ δόξαν φέροιτο τῆσ γέ που χρησιμωτάτησ, εἴ τισ ἀνθρωπίνωσ ἐθέλοι λογίζεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:2)
καὶ οὖν ἐνθυμήθητι, ἐκεῖσε ἐπανελθὼν ἆρά γε καὶ τοὺσ Ἕλληνασ τοὺσ ἐλευθερωτάτουσ προσαναγκάσεισ ἐσ τὴν προσκύνησιν, ἢ Ἑλλήνων μὲν ἀφέξῃ, Μακεδόσι δὲ προσθήσεισ τήνδε τὴν ἀτιμίαν, ἢ διακεκριμένα ἔσται σοι αὐτῷ τὰ τῶν τιμῶν ἐσ ἅπαν, ὡσ πρὸσ Ἑλλήνων μὲν καὶ Μακεδόνων ἀνθρωπίνωσ τε καὶ Ἑλληνικῶσ τιμᾶσθαι, πρὸσ δὲ τῶν βαρβάρων μόνων βαρβαρικῶσ;
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 8:1)
ἔθυεν, ἔλεγεν ἄλλα ῥήματα τοιαῦθ’ ἃ μὰ τὴν Γῆν οὐδὲ εἷσ ἤκουσεν ἄν, μίστυλλα, μοίρασ, δίπτυχ’, ὀβελούσ, ὥστε με τῶν τοῦ Φιλίτα λαμβάνοντα βιβλίων σκοπεῖν ἕκαστα τί δύναται τῶν ῥημάτων, πλὴν ἱκέτευον αὐτὸν ἤδη μεταβαλεῖν ἀνθρωπίνωσ λαλεῖν τε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 28 3:52)
ἄλλοσ οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νόμοσ ἀνθρωπίνωσ καὶ καλῶσ κείμενοσ, ὃν παραβὰσ οὗτοσ ὁμοίωσ φανήσεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 59:1)
ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐστὶ τὸ φεῦγον ψήφισμα οὐκ ἐπ’ ἤδη γεγενημένῳ τινὶ πράγματι, ἀλλ’ ἐπὶ τοιούτῳ ὃ μηδ’ εἰ γενήσεται μηδεὶσ οἶδεν, τὸ μὲν τοῦ μέλλοντοσ ἔσεσθαι κοινὸν ἀμφοῖν ὑπαρχέτω, πρὸσ δὲ τοῦθ’ ὑποθέντεσ ἀνθρωπίνωσ τὰσ ἐλπίδασ οὕτω σκοπῶμεν, ὡσ τάχ’ ἄν, εἰ τύχοι, καὶ τούτων κἀκείνων συμβάντων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 79:4)
ὅτι οἱ ταῦτ’ ἐξ ἀρχῆσ τὰ νόμιμα διαθέντεσ, οἵτινέσ ποτ’ ἦσαν, εἴθ’ ἡρ́ωεσ εἴτε θεοί, οὐκ ἐπέθεντο τοῖσ ἀτυχήμασιν, ἀλλ’ ἀνθρωπίνωσ ἐπεκούφισαν, εἰσ ὅσον εἶχε καλῶσ, τὰσ συμφοράσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 99:2)
σκέψασθε γὰρ ὡσ νομίμωσ καὶ σφόδρ’ ἀνθρωπίνωσ κεῖται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 119:2)
τοῖσ μὲν γὰρ ἡ τῆσ χρείασ ἀνάγκη φέρει τινὰ συγγνώμην παρὰ τοῖσ ἀνθρωπίνωσ λογιζομένοισ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 105:2)
διόπερ ῥᾳδίωσ αὐτοῦ χειρωθέντοσ ἡ μὲν Αἴγυπτοσ ἔπεσεν ὑπὸ τὴν τῶν Αἰθιόπων βασιλείαν, ὁ δ’ Ἀκτισάνησ ἀνθρωπίνωσ ἐνέγκασ τὴν εὐτυχίαν ἐπιεικῶσ προσεφέρετο τοῖσ ὑποτεταγμένοισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 60 3:1)
ὕστερον δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρων ἀνθρωπίνωσ, καὶ μετασχὼν κοινῆσ τραπέζησ καὶ πάσησ παρρησίασ, ἀπήγγελλε τοῖσ ἀνθρώποισ τὰ παρὰ τοῖσ ἀθανάτοισ ἀπόρρητα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 74 2:1)
τοῦτον δὲ τὸν τρόπον Ὀλυμπιὰσ τῶν βασιλικῶν σωμάτων κυριεύσασα καὶ χωρὶσ κινδύνων τὴν βασιλείαν παραλαβοῦσα τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν ἀνθρωπίνωσ, ἀλλὰ τήν τ’ Εὐρυδίκην καὶ τὸν ἄνδρα Φίλιππον τὸ μὲν πρῶτον εἰσ φυλακὴν καταθεμένη κακουχεῖν ἐπεχείρησε·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 11 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION