Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κρατίστη δὲ ἡ μετ̓ ἀνθρώπου, ὅτι καὶ φιλάνθρωποι ἀποτελοῦνται, καὶ τῷ χρωτὶ τῷ ἀνθρωπείῳ χαίρουσιν, καὶ φιλοῦσιν οὐ μεῖον τὸν συγκαθεύδοντα ἢ τὸν τρέφοντα.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 9 1:1)
ὃσ μειράκιον ὢν εὔμορφον, Ἐπιμενίδου καθαίροντοσ τὴν Ἀττικὴν ἀνθρωπείῳ αἵματι διά τινα μύση παλαιά, ὡσ ἱστορεῖ Νεάνθησ ὁ Κυζικηνὸσ ἐν β’ περὶ Τελετῶν, ἑκὼν αὑτὸν ἐπέδωκεν ὁ Κρατῖνοσ ὑπὲρ τῆσ θρεψαμένησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 78 2:5)
ἐοίκέ πωσ ἀνθρωπείῳ σώματι πόλισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 86 1:1)
ὅτι δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆσ ἴσησ ἀνάγκησ κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προὔχοντεσ πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖσ ξυγχωροῦσι.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 38 2:4)
διηγήσομαι δὲ τὸν πάντα περὶ αὐτοῦ λόγον παράδειγμα τῷ ἀνθρωπείῳ γενησόμενον τοῦ ἀρετῇ πολιτεύσοντοσ ἐπὶ πᾶσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 73:2)
νεωτέροισ παίδευμα ἀρετῆσ καταστάσεωσ ἀγαθὸν ἀνδράσι τοῖσδε ἀφ’ ὧν γεγόναμεν, νῦν δὲ ἤδη καὶ ἡμῖν διὰ τὴν ἄρτι ὡρ́αν οὐδὲν προυργιαίτερον εἰή τοῦ ζῆν μετὰ ἀρετῆσ, ἣ μόνη ἐκφροντίζει τῷ ἀνθρωπείῳ τὸ ἐλεύθερον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 195:1)
ἔστι γὰρ θεῶν φιλανθρωπότατοσ, ἐπίκουρόσ τε ὢν τῶν ἀνθρώπων καὶ ἰατρὸσ τούτων ὧν ἰαθέντων μεγίστη εὐδαιμονία ἂν τῷ ἀνθρωπείῳ γένει εἰή.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 147:3)
ἔστι δὲ θείῳ μὲν γεννητῷ περίοδοσ ἣν ἀριθμὸσ περιλαμβάνει τέλειοσ, ἀνθρωπείῳ δὲ ἐν ᾧ πρώτῳ αὐξήσεισ δυνάμεναί τε καὶ δυναστευόμεναι, τρεῖσ ἀποστάσεισ, τέτταρασ δὲ ὁρ́ουσ λαβοῦσαι ὁμοιούντων τε καὶ ἀνομοιούντων καὶ αὐξόντων καὶ φθινόντων, πάντα προσήγορα καὶ ῥητὰ πρὸσ ἄλληλα ἀπέφηναν·
(플라톤, Republic, book 8 47:1)
ταύτην δ’ ἔσχε τὴν διάνοιαν Ἀλέξανδροσ, ἀφεὶσ τὰ πρὸσ ἑώ μέρη πρῶτον μὲν διὰ τὸ κωλυθῆναι διαβῆναι τὸν Ὕπανιν, ἔπειτα καὶ ψευδῆ καταμαθὼν τῇ πείρᾳ τὸν προκατέχοντα λόγον ὡσ ἔκπυρα εἰή καὶ θηρίοισ μᾶλλον οἰκήσιμα τὰ ἐν τοῖσ πεδίοισ ἢ ἀνθρωπείῳ γένει·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 64:6)
ἀλλ’ ἐπειδὴ τῇ γῇ περίκειται τὸ ὕδωρ, οὐκ ἔστι δ’ ἔνυδρον ζῷον ὁ ἄνθρωποσ, ἀλλὰ χερσαῖον καὶ ἐναέριον καὶ πολλοῦ κοινωνικὸν φωτόσ, ἐποίησεν ἐξοχὰσ ἐν τῇ γῇ πολλὰσ καὶ εἰσοχάσ, ὥστ’ ἐν αἷσ μὲν ἀπολαμβάνεσθαι τὸ σύμπαν ἢ καὶ τὸ πλέον ὕδωρ ἀποκρύπτον τὴν ὑπ’ αὐτῷ γῆν, ἐν αἷσ δ’ ἐξέχειν τὴν γῆν ἀποκρύπτουσαν ὑφ’ ἑαυτῇ τὸ ὕδωρ, πλὴν ὅσον χρήσιμον τῷ ἀνθρωπείῳ γένει καὶ τοῖσ περὶ αὐτὸ ζῴοισ καὶ φυτοῖσ.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 71:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION