Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ μὲν οἱ πένητεσ γελῶμεν, ἀνιῶνται δὲ καὶ οἰμώζουσιν οἱ πλούσιοι.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 15:5)
οἰόμενοι γὰρ τηλικαῦτα εἶναι αὐτὰ οἱᾶ διεφαίνετο αὐτοῖσ ἄνωθεν, εὐρυνομένησ τῆσ σκιᾶσ πρὸσ τὴν αὐγήν, ἐπειδὰν ἀνασπάσωσι, πολλῷ μικρότερα εὑρίσκοντεσ ἀνιῶνται.
(루키아노스, Electrum, (no name) 6:7)
σοὶ μὲν οὔτε πολέμου πολὺσ λόγοσ, ἢν λέγηται ὡσ οἱ πολέμιοι προσελαύνουσιν, οὐδὲ φροντίζεισ μὴ τὸν ἀγρὸν τέμωσιν ἐμβαλόντεσ ἢ τὸν παράδεισον συμπατήσωσιν ἢ τὰσ ἀμπέλουσ δῃώσωσιν, ἀλλὰ τῆσ σάλπιγγοσ ἀκούων μόνον, εἴπερ ἄρα, περιβλέπεισ τὸ κατὰ σεαυτόν, οἷ τραπόμενον χρὴ σωθῆναι καὶ τὸν κίνδυνον διαφυγεῖν οἱ δ’ εὐλαβοῦνται μὲν καὶ ἀμφ’ αὑτοῖσ, ἀνιῶνται δὲ ὁρῶντεσ ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀγόμενα καὶ φερόμενα ὅσα εἶχον ἐν τοῖσ ἀγροῖσ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 21:3)
ἀγαθοὶ ἄρα οἳ ἂν χαίρωσι, κακοὶ δὲ οἳ ἂν ἀνιῶνται;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 314:4)
ἵππουσ ἐχθρῶν ὁρῶντεσ εὐδοκιμοῦντασ ἀνιῶνται καὶ κύνασ ἐπαινουμένουσ.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 44)
πεπεισμένοι γὰρ ἐξ ἀρχῆσ μηδὲν ἀδικεῖσθαι φθονοῦσι τὰ δὲ λοιπὰ καὶ παροξύνει τοῖσ τε γὰρ δοκοῦσι χρηστοῖσ βασκαίνουσι μᾶλλον, ὡσ δὴ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν τὴν ἀρετὴν ἔχουσι κἂν εὖ πάσχωσιν ὑπὸ τῶν εὐτυχούντων, ἀνιῶνται, φθονοῦντεσ αὐτοῖσ καὶ τῆσ προαιρέσεωσ καὶ τῆσ δυνάμεωσ·
(플루타르코스, De invidia et odio, section 7 3:1)
ἀλλ’ ἔνιοι τοὺσ μὲν Στωικοὺσ οἰόνται παίζειν, ὅταν ἀκούσωσι τὸν σοφὸν παρ’ αὐτοῖσ μὴ μόνον φρόνιμον καὶ δίκαιον καὶ ἀνδρεῖον ἀλλὰ καὶ ῥήτορα καὶ ποιητὴν καὶ στρατηγὸν καὶ πλούσιον καὶ βασιλέα προσαγορευόμενον, αὑτοὺσ δὲ πάντων ἀξιοῦσι τούτων, κἂν μὴ τυγχάνωσιν, ἀνιῶνται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 12 3:2)
καὶ τῶν μὲν ὀργάνων χαίρουσι τοῖσ ἐπιτερπὲσ ἠχοῦσι καὶ τῶν ὀρνέων τοῖσ ᾄδουσι, καὶ τὰ παίζοντα καὶ σκιρτῶντα τῶν ζῴων ἡδέωσ ὁρῶσι, καὶ τοὐναντίον ὠρυομένοισ καὶ βρυχωμένοισ καὶ σκυθρωπάζουσιν ἀνιῶνται·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 20 2:1)
καὶ στρατηγὸν καὶ πλούσιον καὶ βασιλέα προσαγορευόμενον αὑτοὺσ δὲ πάντων ἀξιοῦσι τούτων, κἂν μὴ τυγχάνωσιν, ἀνιῶνται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 12 11:1)
"ἀνιῶνται γὰρ διηγούμενοι καταδίκασ αὑτῶν ἢ ταφὰσ παίδων ἤ τινασ κατὰ γῆν οὐκ εὐτυχεῖσ ἢ κατὰ θάλατταν ἐμπορίασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 7:5)
ἐὰν δὲ μὴ ἀντεπεξίωσι, καύσομεν αὐτῶν τὰσ κώμασ καὶ δῃώσομεν τὴν χώραν, ἵνα μὴ ἃ ἡμᾶσ ἐποίησαν ὁρῶντεσ εὐφραίνωνται, ἀλλὰ τὰ ἑαυτῶν κακὰ θεώμενοι ἀνιῶνται, καὶ ὅπωσ γε μηδὲ τὸ χωρίον ἡδέωσ ὁρῶσιν ἔνθα κατέκανον ἡμῶν τοὺσ συμμάχουσ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 4 26:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION