Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤτοι ὁ μὲν νειοῖο γύασ τέμνεσκεν ἀρότρῳ Θειοδάμασ ἀνίῃ βεβολημένοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:3)
ἀντία δ’ αἰεὶ βάλλεν ὑπ’ Αἰσονίδην ἀμαρύγματα, καί οἱ ἀήντο στηθέων ἐκ πυκιναὶ καμάτῳ φρένεσ, οὐδέ τιν’ ἄλλην μνῆστιν ἔχεν, γλυκερῇ δὲ κατείβετο θυμὸν ἀνίῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 5:20)
τὴν δ’ αἰνῶσ ἄτλητοσ ἐπέκλυσε θυμὸν ἀνίη δείματι, τοῖ’ ἐσάκουσεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:17)
πυκνὰ δὲ λευκανίησ ἐπεμάσσατο, πυκνὰ δὲ κουρὶξ ἑλκομένη πλοκάμουσ γοερῇ βρυχήσατ’ ἀνίῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:10)
σὺν δέ τισ αἰεὶ πικρὴ παρμέμβλωκεν ἐυφροσύνῃσιν ἀνίη.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:35)
ἀλλ’ ἴτε γηθόσυνοι, καμάτοιο δὲ μήτισ ἀνίη γιγνέσθω, νεότητι κεκασμένα γυῖα μογῆσαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:26)
Ὁ μὲν δὴ καὶ τῆσ λύπησ ἀνίη καὶ λαμπροτέραν τῆσ προτέρασ παρασκευῆσ συνεπήγνυτο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 5:9)
Ἢν δὲ νέρθεν ἀνίῃ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν τῇδε σπλάγχνων, πνεύμονοσ, τρηχείη σ ἀρτηρίησ, τῶν παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἡ ἀπὸ τουτέων φορὴ οὐ πτύσισ, ἀλλ’ ἀναγωγὴ καλέεται, τῆσ ἄνω ἴξιοσ τῆσ ὁδοῦ τοὔνομα ἔχουσα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.28)
Ἢν τῶν σιτίων ἀκρατὴσ ἡ κοιλίη ἐῄ, διαρρέῃ δὲ ἡ τροφὴ ἄπεπτοσ, ἄθρεπτοσ, ὠμὴ, καὶ μηδὲν εἰσ τὸν ὄγκον ἀνίῃ, κοιλιακοὺσ τούσδε κικλήσκομεν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.53)
ἢ τοῦτο μὲν κἂν εἰ μηδὲν ἔχοι μέμψασθαι πρόδηλον, πρὸσ Διὸσ, ἂν δ’ εἰσέλθῃ μὲν ὡσ εὔνουσ καὶ φίλοσ, εἰσελθὼν δ’ ἔχῃ καὶ μὴ ἀνίῃ τὴν πόλιν ‐ ἴσμεν δ’ ὃν τρόπον εἴληφε Φερὰσ καὶ χωρὶσ τῶν Φερῶν ἴσμεν ὃν τρόπον Φοιβίδασ ἔσχε τὴν Καδμείαν ταυτηνὶ ‐ ἂν οὖν ὡσ τότ’ ἐκεῖνοσ παριὼν ὡσ ἐπ’ Ὀλύνθου τὸ πρῶτον ἑρ́μαιον ἠξίωσε μὴ παρεῖναι, οὕτω καὶ νῦν οὗτοσ πρὶν εἰσ Ἀττικὴν ἐλθεῖν, ἀξιοῖ τὰσ Θήβασ ἔχειν, κλητεύσετ’ αὐτὸν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἢ τί χρήσεσθε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 12:14)
οἶνοσ γὰρ πυρὶ ἶσον ἐπιχθονίοισιν ὄνειαρ, ἐσθλόν, ἀλεξίκακον, πάσῃ συνοπηδὸν ἀνίῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 4 3:1)
ἠέλιοσ δ’ ἵπποισ θυμήρεα δόρπον ὀπάζει ὕλην αἰενάουσαν, ἵνα δρόμον ἐκτελέσωσιν ἄτρυτοι, καὶ μὴ τιν’ ἕλοι μεσσηγὺσ ἀνίη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 482)
Ἁ̓χαιοὺσ δ’ ἀνίη εἶχε καὶ ἐδόκεον τῆσ στρατιῆσ τὴν κεφαλὴν ἀπηράχθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 48 4:3)
ἀνίη καὶ πολὺσ ὕπνοσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 49:6)
ἀνίη καὶ τὸ φυλάσσειν πάννυχον ἐγρήσσοντα, κακῶν δ’ ὑποδύσεαι ἤδη.
(호메로스, 오디세이아, Book 20 7:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION