Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὅμωσ τούτουσ τοὺσ ἑτέρωθι γελοίουσ ἐνταῦθα ἐν εὐφημίᾳ τέθειται, οὐχ ἵνα τούτουσ ἐπαινέσειεν, ἀλλ’ ἵνα Ὁμήρῳ, ἀηδὲσ μὲν εἰπεῖν, τὸ δὲ ἀληθὲσ ἀποκρύψασθαι μὴ ἀνεχόμενοσ, ἐπηρεάσειε, λέγω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 14:5)
τὰ δὲ μειράκια τὰ ὡσ τὸν Μενέλαον παραγενόμενα, ὁ Νέστοροσ υἱὸσ καὶ ὁ Τηλέμαχοσ, ἐν οἴνῳ ὄντεσ καὶ ἐν γαμικῷ συμποσίῳ διατρίβοντεσ καὶ τῆσ Ἑλένησ παρακαθημένησ, ὡσ πρέπον ἐστίν, ἡσυχίαν ἄγοντεσ πρὸσ τὸ περιβόητον ἐκκεκωφωμένοι κάλλοσ, ὁ δὲ Σωκράτησ τίνοσ χάριν τῶν αὐλητρίδων ἀνεχόμενοσ καὶ τοῦ ὀρχουμένου παιδὸσ καὶ κιθαρίζοντοσ, ἔτι δὲ καὶ τῆσ κυβιστώσησ γυναικὸσ ἀπρεπῶσ τὸ μύρον ἀπείπατο;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 13 2:3)
ἐγὼ γὰρ ἐμαυτῷ ταῦτα πάσχειν ἐδόκουν καταφρονούμενοσ τῷ ἁπλῶσ καὶ ὡσ πέφυκα ζῆν, καὶ δίκην διδόναι παμμεγέθη ταῦτ’ ἀνεχόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 70:2)
ἀλλὰ τίσ ὑμῶν φέρειν ἠδύνατο γῆν τραχεῖαν κατοικῶν καὶ θαλάσσῃ στενῇ παροικῶν καὶ πολλὰσ ἀνεχόμενοσ τῶν πραγμάτων μεταβολάσ, τῶν ἐν τῷ ῥεύματι γιγνομένων πλείονασ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 22:2)
οὐχὶ δὲ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ καταπατήσασ ἐπηρμένοσ ἡμῖν καὶ πεφυσημένοσ περιπατεῖ μηδ’ ἀνεχόμενοσ, ἄν τισ ἅπτηται [τι] αὐτοῦ ὑπομιμνῄσκων, τίνοσ ἀπολελειμμένοσ ποῦ ἀποκέκλικεν;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι αἱ δυνάμεισ τοῖσ ἀπαιδεύτοισ οὐκ ἀσφαλεῖσ. 10:1)
ἐσθίων τοὺσ συνεσθίοντασ ὠφέλει, πίνων τοὺσ πίνοντασ, εἴκων πᾶσι, παραχωρῶν, ἀνεχόμενοσ, οὕτωσ αὐτοὺσ ὠφέλει καὶ μὴ κατεξέρα αὐτῶν τὸ σαυτοῦ φλέγμα.
(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ. 23:2)
Τούτων Σωκράτησ μεμνημένοσ τὴν οἰκ[ε]ίαν τὴν αὑτοῦ ᾤκει γυναικὸσ ἀνεχόμενοσ τραχυτάτησ, υἱοῦ ἀγνώμονοσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 33:1)
εἴρηκασ γοῦν ὧδε ἐν τοῖσ ποιήμασιν, ὡσ οὐδαμῶσ τοὺσ τοιούτουσ ἀνεχόμενοσ, οἳ μὴ τολμήσωσιν μὲν ὁρᾶν φόνον αἱματόεντα,καὶ δηίων ὀρέγοιντ’ ἐγγύθεν ἱστάμενοι.
(플라톤, Laws, book 1 32:5)
τούτων δὴ ὑποκειμένων λεγέτω μοι, φήσω, καὶ ἀποκρινέσθω ὁ χρηστὸσ ὃσ αὐτὸ μὲν καλὸν καὶ ἰδέαν τινὰ αὐτοῦ κάλλουσ μηδεμίαν ἡγεῖται ἀεὶ μὲν κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτωσ ἔχουσαν, πολλὰ δὲ τὰ καλὰ νομίζει, ἐκεῖνοσ ὁ φιλοθεάμων καὶ οὐδαμῇ ἀνεχόμενοσ ἄν τισ ἓν τὸ καλὸν φῇ εἶναι καὶ δίκαιον καὶ τἆλλα οὕτω.
(플라톤, Republic, book 5 724:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION