Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί κάλλιον ἀρχομένοισιν ἢ καταπαυομένοισιν ἢ θοᾶν ἵππων ἐλατῆρασ ἀείδειν, μηδὲν ἐσ Λυσίστρατον, μηδὲ Θούμαντιν τὸν ἀνέστιον αὖ λυπεῖν ἑκούσῃ καρδίᾳ;
(아리스토텔레스, Parabasis, strophe1)
τοῦτο ἀνέστιον καὶ πτωχὸν ἀλώμενον ἐχθρὸν ἐκ τοῦ ἀναγκαίου τοῖσ κρείττοσιν ἦν καὶ νεωτερίζειν ἑτοιμότατον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 62 5:1)
ἢ τὸ δημοτικὸν καὶ ἀνέστιον ἐπαξόμεθα πλῆθοσ, οἱο͂ν καὶ τὸ ἐνθένδε ἀπελαθὲν ἦν, δηλονότι καὶ διὰ χρέα καὶ καταδίκασ καὶ τὰσ ὁμοιοτρόπουσ ταύταισ συμφορὰσ ἀγαπητῶσ ὅποι ἂν τύχῃ μεθιδρυσόμενον;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52 4:1)
οὗτοι δ’ οἱ τὰ δεινὰ ὑπ’ ἐμοῦ παθόντεσ, τὸν ἄπορον καὶ ἀνέστιον καὶ ταπεινὸν καὶ ἄπολιν ὑπεδέξαντό με ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 32 5:4)
ἀλλὰ τί ταῦτά σοι διαλέγομαι, ὡσ χρηστῷ καὶ μετρίῳ πολίτῃ, ὃν ἅπαντεσ ἴσασιν οὗτοι σκαιὸν ὄντα διὰ γένοσ καὶ πικρὸν καὶ μισόδημον καὶ τὸ θηριῶδεσ ὑπὸ φύσεωσ οὐδέποτ’ ἐξημερῶσαι δυνάμενον, ἀλλ’ οὐχ ὁμόσε χωρῶ σοι τὰ ἔργα ἐπίπροσθεν ποιησάμενοσ τῶν λόγων, καὶ δείκνυμι, ὅσην ἰσχὺν ὁ δῆμοσ ἔχων λέληθέ σε, ὃν οὐκ ᾐσχύνθησ ἀνέστιον καὶ ῥυπαρὸν καλῶν, καὶ ὅσον ἥδε ἡ ἀρχὴ δυναμένη, ἥν δε ὁ νόμοσ ἐκτρέπεσθαι καὶ εἴκειν ἀναγκάζει;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 6:1)
γυμνόν, ἀοίκον, ἀνέστιον, αὐχμῶντα, ἄδουλον, ἄπολιν διεξάγειν εὐρόωσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 45:1)
ἐξοικίσασ δὲ χρυσὸν τῆσ Σπάρτησ, νόμισμα δὲ διεφθαρμένου πυρὶ σιδήρου θέμενοσ αὐτοῖσ οἰκονομίασ οὐκ ἀπήλλαξε τοὺσ πολίτασ, ἀλλά τὰ τρυφῶντα καὶ ὕπουλα καὶ φλεγμαίνοντα τοῦ πλούτου περιελών, ὅπωσ εὐπορήσωσι τῶν ἀναγκαίων καὶ χρησίμων ἅπαντεσ, ὡσ ἄλλοσ οὐδεὶσ νομοθέτησ προὐνόησε, τὸν ἄπορον καὶ ἀνέστιον καὶ πένητα σύνοικον ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ μᾶλλον τοῦ πλουσίου καὶ ὑπερόγκου φοβηθείσ, φαίνεται τοίνυν ὁ μέν Κάτων οὐδέν τι φαυλότεροσ οἴκου προστάτησ ἢ πόλεωσ γενόμενοσ·
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 3 2:1)
εἰσ τόπον ἐπιξενουμένων ὁ πρὶν ἀλωόμενοσ καὶ ἀνέστιον ἴχνοσ ἐλαύνων, εἴτ’ ἀφ’ ὁδοιπορίησ, εἴτ’ ἀπὸ ναυτιλίησ, ἐνθάδε νῦν προσιὼν στῆσον, ξένε, σὸν πόδα δεῦρο, ναιετάειν ἐθέλων, οἶκον ἕτοιμον ἔχων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7871)

SEARCH

MENU NAVIGATION