Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπιτεθείσησ δὲ τῆσ πόασ ἀνέστη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 3 1:10)
καὶ Κίννα κελεύσαντοσ αὐτὸν συλλαβεῖν βοὴ παρὰ πάντων ἀνέστη, καὶ λίθων ἦσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀφέσεισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 3:7)
καὶ τούσδε οὖν μελαγχολικοὺσ καλέομεν, χολῇ μὲν τῆσ ὀργῆσ συμφραζομένησ· μελαίνῃ δὲ, πολλῆσ καὶ θηριώδεοσ· τέκμαρ δὲ Ὅμηροσ, ἔνθα φησὶ, Τοῖσι δ’ ἀνέστη Ἥρωσ Ἀτρείδησ εὐρυκρείων Ἀγαμέμνων Ἀχνύμενοσ· μενεοσ δὲ μέγα φρένεσ ἀμφὶ μελαιναι Πίμπλαντ’, ὄσσε δέ οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἐί̈κτην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.35)
ὅλωσ δὲ πανταχοῦ, ὁποσαχοῦ ἐν ἐλαχίστῳ πολλὰ πράγματα τὰ λελυμένα εἴρηκε καὶ ἀπήρτικε τὸ νόημα, εὐρύθμωσ εἴρηκεν, οἱο͂ν ἐπεὶ δὲ ἀνέστη, συνανέστησάν με ταύτησ πᾶσαι αἱ ἀμφ’ αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 5:1)
ἐγὼ δὲ πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα Οἴνοποσ υἱὸν, Ἀλκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅσ μοι ἀνέστη, Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα, δουρὶ δ’ ὑπερέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 10:3)
πάλιν τοίνυν οἱ μὲν τριάκοντα τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ καθελόντεσ οὐ συγκαθεῖλον τὸ φρόνημ’ αὐτῆσ, ἀλλ’, ἑστηκότοσ πάνυ τοι τούτου, ἀνέστη πάλιν τὰ τείχη πολλῷ περιφανέστερα καὶ καλλίω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 75:3)
Ξενοφῶν δὲ ἀνέστη θαρσαλέωσ καὶ δεξάμενοσ τὸ κέρασ εἶπεν ἐγώ σοι, ὦ Σεύθη, δίδωμι ἐμαυτὸν καὶ τοὺσ ἐμοὺσ τούτουσ ἑταίρουσ φίλουσ εἶναι πιστοὺσ καὶ οὐδένα ἄκοντα, καὶ νῦν πάρεισιν οὐδέν σε προσαιτοῦντεσ, ἀλλὰ καὶ πονεῖν ὑπὲρ σοῦ καὶ προκινδυνεύειν βουλόμενοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:16)
"οὐδεὶσ οὖν ἀνέστη καίτοι σχεδὸν πᾶσι τῶν οἰκείων ἀπολωλότων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:13)
ἐπειδὴ δ’ ἀνέστη μετὰ ταῦθ’ ἡ ἐκκλησία, συνελθόντεσ ἐβουλεύονθ’ οὗτοι τίν’ αὐτοῦ καταλείψουσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 159:3)
ἔτι τοίνυν παρῆν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ καθῆτ’ Εὔβουλοσ ἐν τῷ θεάτρῳ, ὅθ’ ὁ δῆμοσ κατεχειροτόνησε Μειδίου, καὶ καλούμενοσ ὀνομαστὶ καὶ ἀντιβολοῦντοσ τούτου καὶ λιπαροῦντοσ, ὡσ ὑμεῖσ ἴστε, οὐκ ἀνέστη.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 266:1)
ὡσ γὰρ ἀνέστη τάχιστα ἐξ ἐκείνησ τῆσ ἀσθενείασ ὁ Φράστωρ καὶ ἀνέλαβεν αὑτὸν καὶ ἔσχεν ἐπιεικῶσ τὸ σῶμα, λαμβάνει γυναῖκα ἀστὴν κατὰ τοὺσ νόμουσ, Σατύρου μὲν τοῦ Μελιτέωσ θυγατέρα γνησίαν, Διφίλου δὲ ἀδελφήν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 90:1)
ἐρωτικῶσ δὲ διακείμενοσ Χρεμωνίδου, παρακαθιζόντων αὐτοῦ τε καὶ Κλεάνθουσ, ἀνέστη·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 17:5)
μετὰ δὲ τοῦτον τὸν πόλεμον ἕτεροσ ἀνέστη Ῥωμαίοισ ἐκ τοῦ Σαβίνων ἔθνουσ, ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ καὶ πρόφασισ ἐγένετο τοιάδε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 32 1:1)
ἤδη δὲ τῶν πλείστων αὐτῷ κατὰ νοῦν χωρούντων πόλεμοσ ἐκ τῶν ὁμόρων ἀνέστη χρόνῳ τε μακρόσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 52 5:1)
ταῦτ’ εἰπόντοσ Ἀππίου καὶ τῶν νέων ἐπιθορυβησάντων ὡσ τὰ δέοντα εἰσηγουμένου, Σερουίλιόσ τ’ ἀντιλέξων ἀνέστη καὶ ἄλλοι τινὲσ τῶν πρεσβυτέρων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 39 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION