Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παῖ’ ἀνδρικῶσ.
(아리스토텔레스, Agon, pnigos13)
ἀλλὰ τἀν τῇ μὲν αὐτῶν οὐκ ἄγαν θαυμάζομεν, ὡσ ὅτ’ ἐσ τὰσ ἱππαγωγοὺσ εἰσεπήδων ἀνδρικῶσ, πριάμενοι κώθωνασ, οἱ δὲ καὶ σκόροδα καὶ κρόμμυα·
(아리스토텔레스, Parabasis, antepirrheme4)
ἀλλ’ ἀνδρικῶσ ἐμβάλλετε καὶ σμώχετ’ ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν·
(아리스토파네스, Peace, Exodus, lyric2)
ἀλλ’ οἱ Λάκωνεσ ὦγάθ’ ἕλκουσ’ ἀνδρικῶσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 2 1:4)
σὺ δ’ ὅπωσ ἀνδρικῶσ ὅταν λυθῇσ τάχιστα θεύξει καὶ τενεῖσ ὡσ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδἴ οἴκαδε.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode55)
Ἀριστοφάνησ Ἱππεῦσιν εἰσ τὰσ ἱππαγωγοὺσ εἰσεπήδων ἀνδρικῶσ πριάμενοι κώθωνασ, οἱ δὲ σκόροδα καὶ κρόμμυα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 66 3:4)
πάντα ταῦτ’ ἐχναύομεν, ἐμασώμεθ’ οὕτωσ ἀνδρικῶσ ὅσ1’ εἴχομεν καὶ γὰρ παραμασύντασ τινὰσ παραβόσκομεν, καὶ ἐν Κύδωνι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 503)
καὶ γάρ τοι προσείκαζε καὶ ῥίνῃ τι, πάνυ ἀνδρικῶσ ἑπόμενοσ τῇ εἰκόνι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 36:1)
Εἰε͂̔ν, ταῦτα ἡμῖν δεδόχθω καὶ ἀνδρικῶσ ἐμμένωμεν αὐτοῖσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 43:1)
καὶ ὃσ ἐπισχὼν καὶ πάνυ ἀνδρικῶσ πρὸσ ἑαυτὸν διασκεψάμενοσ, δοκεῖ τοίνυν μοι, ἔφη, αἰσχύνεσθαι ποιεῖν ἡ σωφροσύνη καὶ αἰσχυντηλὸν τὸν ἄνθρωπον, καὶ εἶναι ὅπερ αἰδὼσ ἡ σωφροσύνη.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 136:1)
ὅταν ἰδίᾳ λόγον δέῃ δοῦναί τε καὶ δέξασθαι περὶ ὧν ψέγουσι, καὶ ἐθελήσωσιν ἀνδρικῶσ πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρωσ φυγεῖν, τότε ἀτόπωσ, ὦ δαιμόνιε, τελευτῶντεσ οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖσ περὶ ὧν λέγουσι, καὶ ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη πωσ ἀπομαραίνεται, ὥστε παίδων μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 214:3)
ἀνδρικῶσ γε, ὦ Θεαίτητε, μάχῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 381:1)
καὶ ὁ Σωκράτησ παραβαλὼν τὴν κεφαλὴν καὶ ἀκούσασ, ἀνδρικῶσ, ἔφη, ἀπεμνημόνευκασ, οὐ μέντοι ἐννοεῖσ τὸ διαφέρον τοῦ τε νῦν λεγομένου καὶ τοῦ τότε.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 745:1)
καὶ μάλ’ ἀνδρικῶσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 255:4)
λαμπρ Ἀνδρικῶσ;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 26 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION