Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀνάρμοστον δὲ καὶ τούτου τοῦ συγγράμματοσ τέλοσ εἰληφότοσ, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, αὐτοῦ καταπαύσω τὸν λόγον, μὴ καὶ ἡμᾶσ τισ οἰηθῇ κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα ἰχθῦσ ποτε γεγονέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 691)
εἰ δὲ μή, ἀνάρμοστον αὐτοῖσ καὶ ἐκμελῆ τὸν βίον εἰκόσ ἐστι γίγνεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 12:5)
ἡμῖν δ’ οὐκ ἀνάρμοστον εἶναι δοκεῖ περὶ τῶν ἐν Βαβυλῶνι Χαλδαίων καὶ τῆσ ἀρχαιότητοσ αὐτῶν βραχέα διελθεῖν, ἵνα μηδὲν παραλίπωμεν τῶν ἀξίων μνήμησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 29 1:1)
περὶ ἧσ οὐκ ἀνάρμοστόν μοι φαίνεται διελθεῖν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 80 13:2)
φανεῖται γὰρ σκοπουμένοισ οὕτωσ οὐδὲν οὔτ’ ἄλογον αὐτοῖσ οὔτε πρὸσ τὴν μεγαλειότητα τοῦ θεοῦ καὶ τὴν φιλανθρωπίαν ἀνάρμοστον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 29:2)
τούτοισ ἅπασι προεκπλήξασ τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆσ ἐλπίδοσ ἐμπλήσασ τοὺσ θεατάσ, ἐπειδή ποτε καὶ ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι πάντωσ ἔδει, ἀνακρούεται μὲν ἀνάρμοστόν τι καὶ ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖσ ἅμα χορδὰσ σφοδρότερον τοῦ δέοντοσ ἐμπεσὼν τῇ κιθάρᾳ, ᾄδειν δὲ ἄρχεται ἀπόμουσόν τι καὶ λεπτόν, ὥστε γέλωτα μὲν παρὰ πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺσ ἀθλοθέτασ δὲ ἀγανακτήσαντασ ἐπὶ τῇ τόλμῃ μαστιγώσαντασ αὐτὸν ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:3)
καὶ οἱ μὲν πολλοὶ ἴσωσ καὶ ταῦτά σου ἐπαινέσονται, οἱ ὀλίγοι δὲ ἐκεῖνοι, ὧν σὺ καταφρονεῖσ, μάλα ἡδὺ καὶ ἐσ κόρον γελάσονται, ὁρῶντεσ τὸ ἀσύμφυλον καὶ ἀνάρμοστον καὶ δυσκόλλητον τοῦ πράγματοσ.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 111)
καίτοι ἔγωγε οἶμαι, ὦ βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν μοι κρεῖττον εἶναι ἀνάρμοστόν τε καὶ διαφωνεῖν, καὶ χορὸν ᾧ χορηγοίην, καὶ πλείστουσ ἀνθρώπουσ μὴ ὁμολογεῖν μοι ἀλλ’ ἐναντία λέγειν μᾶλλον ἢ ἕνα ὄντα ἐμὲ ἐμαυτῷ ἀσύμφωνον εἶναι καὶ ἐναντία λέγειν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 214:3)
καὶ τὴν μὲν ἡρμόσθαι, τὴν ἀγαθήν, καὶ ἔχειν ἐν αὑτῇ ἁρμονίᾳ οὔσῃ ἄλλην ἁρμονίαν, τὴν δὲ ἀνάρμοστον αὐτήν τε εἶναι καὶ οὐκ ἔχειν ἐν αὑτῇ ἄλλην;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 616:3)
ἡ δὲ ἁρμονία, συγγενεῖσ ἔχουσα φορὰσ ταῖσ ἐν ἡμῖν τῆσ ψυχῆσ περιόδοισ, τῷ μετὰ νοῦ προσχρωμένῳ Μούσαισ οὐκ ἐφ’ ἡδονὴν ἄλογον καθάπερ νῦν εἶναι δοκεῖ χρήσιμοσ, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν γεγονυῖαν ἐν ἡμῖν ἀνάρμοστον ψυχῆσ περίοδον εἰσ κατακόσμησιν καὶ συμφωνίαν ἑαυτῇ σύμμαχοσ ὑπὸ Μουσῶν δέδοται·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 189:3)
ἀνάρμοστον δ’ ἐστὶ τὸ αἰσχρὸν παντὶ τῷ θείῳ, τὸ δὲ καλὸν ἁρμόττον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 386:1)
ἀλλὰ μὴν τὸ εὔρυθμόν γε καὶ τὸ ἄρρυθμον τὸ μὲν τῇ καλῇ λέξει ἕπεται ὁμοιούμενον, τὸ δὲ τῇ ἐναντίᾳ, καὶ τὸ εὐάρμοστον καὶ ἀνάρμοστον ὡσαύτωσ, εἴπερ ῥυθμόσ γε καὶ ἁρμονία λόγῳ, ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο, ἀλλὰ μὴ λόγοσ τούτοισ.
(플라톤, Republic, book 3 295:1)
"ἐπαινεῖσ, ὃσ ἐφορεύων Φρύνιδοσ τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰσ δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺσ ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντασ, ἡμᾶσ δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἀναιροῦντασ, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν.
(플루타르코스, Agis, chapter 10 4:1)
"τὸ δὲ πρὸσ τἄλλα καλὴν τὴν φύσιν αὐτῶν, ἀλλὰ ψέγοντασ εἰσ μόνην φιλίαν ἀνάρμοστον ἀποφαίνειν, παντάπασι δεινόν.
(플루타르코스, Amatorius, section 2318)
καὶ περὶ τούτων τὰ εἰκότα διελθεῖν οὐκ ἀνάρμοστόν ἐστι.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 71 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION