Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

προσευχομένου δέ μου καὶ ἀνακαλοῦντοσ τὸν θεὸν ὁ Ζήνων οὐδὲν ἔφη προσηνέστερον, λέγων δὴ καὶ αὐτὸσ τὸν θεὸν, καταφυγήν τε καὶ τοιαῦτα ὠνόμαζε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 5:9)
καὶ τοίνυν εἴ ποτε διαφύγοι αὐτὴν τελεωθεῖσαν ἤδη ὁ λαγώσ, οὐκ ἀτρέμα ἔχει ἑαυτὴν οὐδὲ ἐπὶ τὸν κυναγωγὸν ἐπάνεισιν οὐδὲ ἀνακαλοῦντοσ ὑπακούει, ἀλλ̓ ὑπὸ μελέτησ τοῦ θεῖν ἐπὶ μηδενὶ εἰδῇ πλάζεται, καὶ μαινομένῃ ἐοίκεν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 25 6:1)
καὶ πολλὰ μεταξὺ τῶν λόγων ἐκχέοντοσ δάκρυα, λοχαγῶν τε καὶ ταξιάρχων καὶ τῶν ἄλλων στρατιωτῶν ἕκαστον, ᾧ συνῄδει τι λαμπρὸν ἔργον ἐν μάχαισ ἀποδειξαμένῳ, κατ’ ὄνομα ἀνακαλοῦντοσ, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα τοῖσ ἀριστεύσασι κατὰ τὴν μάχην φιλάνθρωπα δώσειν ὑπισχνουμένου πρὸσ τὸ τῶν πράξεων μέγεθοσ, τιμάσ τε καὶ πλούτουσ καὶ τὰσ ἄλλασ βοηθείασ, ἀναβοήσεισ ἐξ ἁπάντων ἐγίνοντο θαρρεῖν τε παρακελευομένων καὶ ἄγειν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ἀξιούντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION