Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἄν τι τοιοῦτον εὑρίσκωσιν, ἀναγεγραφότασ ἐν σανίσιν ἐκτιθέναι κελεύει πρόσθεν τῶν ἐπωνύμων, τοὺσ δὲ πρυτάνεισ ποιεῖν ἐκκλησίαν ἐπιγράψαντασ νομοθέταισ, τὸν δ’ ἐπιστάτην τῶν προέδρων διαχειροτονίαν διδόναι τοὺσ μὲν ἀναιρεῖν τῶν νόμων, τοὺσ δὲ καταλείπειν, ὅπωσ ἂν εἷσ ᾖ νόμοσ καὶ μὴ πλείουσ περὶ ἑκάστησ πράξεωσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 391)
Μάριοσ δ’, αὐτίκα πάντων αὐτοὺσ ἀναιρεῖν κελευόντων, ἐσ τὸ βουλευτήριον συνέκλεισεν ὡσ ἐννομώτερον ἐργασόμενοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 4 6:12)
ὡσ δὲ αὐτῷ πάντα ἕτοιμα ἦν, κατηγόρει τῶν ἀργιῶν ὡσ παρανόμων καὶ τοὺσ ὑπάτουσ Κορνήλιον Σύλλαν καὶ Κόιντον Πομπήιον ἐκέλευεν αὐτὰσ αὐτίκα ἀναιρεῖν, ἵνα προθείη τὴν δοκιμασίαν τῶν νόμων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7 2:2)
οἱ δέ, θεοῦ σφᾶσ ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντοσ, τὸ ἁμάρτημα ᾐδοῦντο καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐπιμεμφομένου τε πράωσ καὶ συγγνώμην διδόντοσ ἔτι μᾶλλον ἠρεθίζοντο καθ’ ἑαυτῶν καὶ ἐκ παραδόξου μεταβολῆσ ἐκέλευον τῷ πατρίῳ νόμῳ διακληρώσαντα αὑτοὺσ τὸ δέκατον μέροσ ἀναιρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:2)
ὡσ δὲ αὐτὸν ἔμελλον καὶ βασανιεῖν ἐσ τοὺσ συνεγνωκότασ, οὐκ ἐνεγκὼν ἤδη τοῦτο ὡσ ἀπρεπέστερον, "ἀπαγορεύω," φησίν, "ὑμῖν, ὦ Μιντουρναῖοι, ὕπατόν με γεγενημένον, καί, ὃ τοῖσ νῦν ἄρχουσι τιμιώτερόν ἐστι, προγεγραμμένον μήτε βασανίζειν μήτε ἀναιρεῖν ἔτι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 12:3)
τῶν δὲ μάντεων αὐτὸν ἀναιρεῖν κελευόντων οἱ μὲν πεισθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον αὐτοῖσ, οἱ δὲ ἀντειπεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:11)
οὔτε γὰρ ὑποφεύγειν ἐδύναντο δι’ ἀτροφίαν, οὔτε παιδίων ἢ γυναικῶν ἔλεοσ ἦν, τοῦ Σύλλα τὸν ἐν ποσὶν ἀναιρεῖν κελεύοντοσ ὑπ’ ὀργῆσ ὡσ ἐπὶ ταχείᾳ δὴ καὶ ἐσ βαρβάρουσ ἀλόγῳ μεταβολῇ καὶ πρὸσ αὑτὸν ἀκράτῳ φιλονεικίᾳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 1:4)
τοῦτο γάρ τισ αὐτῶν εἰπεῖν λέγεται πρὸσ Θηβαίουσ ὑπὲρ ἡμῶν, ὅτε ἀναιρεῖν ἡμᾶσ ἐκέλευον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:4)
ἀναιρεῖν οἷσ ὑμᾶσ οὐκ ἔδοξεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 20:7)
οὕτω κατηγορῶν μὲν ὡσ ἁπλῶσ κακοῦ τῆσ ῥητορικῆσ ἠναγκάσθη διπλοῦν αὐτὸ θέσθαι, θέμενοσ δὲ διπλοῦν αὖθισ αὖ τοῦτ’ ἀναιρεῖν πειρᾶται τῷ κατὰ πάντων ἐθέλειν λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 161:7)
ἀλλὰ μή πω τοῦτο, ἀλλ’ ὅτι δι’ ὧν μόνοσ τῶν πάντων ἀναιρεῖν ταύτην πειρᾶται καὶ ὅπωσ μηκέτ’ ἔσται τοῦ λοιποῦ πᾶσαν εἰσφέρει σπουδὴν, διὰ τούτων οὐχ ἥκιστα πάντων συνίστησι ταύτην, καὶ ὅπωσ εἰσ ἅπαν ἔσται κατασκευάζει σαφῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 5:5)
ἑαυτοὺσ ἀναιρεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 199:1)
διὸ δεῖ, τῶν πρὸσ ὁρ́ον ὅταν τισ ὁρίζηταί τι τῶν καθ’ ἕκαστον, μὴ ἀγνοεῖν ὅτι ἀεὶ ἀναιρεῖν ἔστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 237:1)
εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται ταῦτα λέγειν, φανερὸν ὅτι δύναμισ καὶ ἐνέργεια ἕτερόν ἐστιν ἐκεῖνοι δ’ οἱ λόγοι δύναμιν καὶ ἐνέργειαν ταὐτὸ ποιοῦσιν, διὸ καὶ οὐ μικρόν τι ζητοῦσιν ἀναιρεῖν, ὥστε ἐνδέχεται δυνατὸν μέν τι εἶναι μὴ εἶναι δέ, καὶ δυνατὸν μὴ εἶναι εἶναι δέ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν δυνατὸν βαδίζειν ὂν μὴ βαδίζειν, καὶ μὴ βαδίζειν δυνατὸν ὂν βαδίζειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 32:4)
δόξειε δ’ ἂν ἴσωσ βέλτιον εἶναι καὶ δεῖν ἐπὶ σωτηρίᾳ γε τῆσ ἀληθείασ καὶ τὰ οἰκεῖα ἀναιρεῖν, ἄλλωσ τε καὶ φιλοσόφουσ ὄντασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 34:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION