Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀλόγωσ γε μὴν οὐδὲ τὸ τῶν ἀναξίων ἐμνήσθη, ἀλλὰ μετὰ πάνυ τοι πονηροτάτησ τῆσ γνώμησ, ἵνα τῶν ἀναξίων ἀτελείασ ἐκβεβλημένων ταύτησ ἀξιόχρεωσ Κτήσιπποσ δόξῃ, καὶ αὐτὸσ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ διὰ τὸν πατέρα Χαβρίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:2)
ἄνευ γὰρ τοῦ ταῦτ’ αὐτὸν, ὡσ ἔφην, πεπραγματεῦσθαι καὶ τὴν αἰτίαν Κτήσιππον εἶναι, οὐδὲ τὸ τῶν ἀναξίων ὅλωσ ἔχω γιγνώσκειν ὡσ εἰσ καιρὸν εἰρημένον καὶ τῶν πραγμάτων ἀξίωσ, κἂν ὅτι μάλιστ’ αὐτὸσ τούτοισ ἐπιχειρῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:5)
εἰ δ’ ἁπλῶσ εὖ πάσχειν ἀνάγκη τοὺσ εὖ πεποιηκότασ, καὶ τῆσ ἀρετῆσ οὗτοσ μισθὸσ, ἀτέλειαν δὲ οὐδὲν ἕτερον ἴσμεν ἀλλ’ ἢ κατωρθωμένων ἀντίδοσιν, οὐχ ὁρῶ τίν’ ἔχει λόγον ἀναξίων τε καὶ μὴ μνημονεύειν, ἔνθα πάντασ ἀνάγκη κατ’ αὐτὸ δὴ τοῦθ’ ὁμοίωσ τιμᾶσθαι, κἂν φαῦλόσ τισ ὢν τύχῃ καὶ τῆσ κάτω φρατρίασ κἂν εἰσ Κόδρον ἀνήκων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:7)
ὅτε τοίνυν οὐκ ἂν τοῦτ’ ἔδρα, εἰ μηδεὶσ ἀνάξιοσ ἦν, οὐκ εἰκότωσ οὐδ’ ἐξ ἀνάγκησ κατὰ τῆσ ἀτελείασ χωρεῖ, δέον κατὰ τῶν ἀναξίων μόνον, ὡσ οὐ προσηκόντων τῷ πράγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 6:1)
ἂν δὲ καὶ οὗτοι μετὰ τῶν ἀναξίων ἐκπέσωσι ταύτησ, πρῶτον μὲν οὐκ οἶδ’ ὅτῳ τῶν ἀναξίων διοίσουσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:1)
εἰ γὰρ οἱ μὲν εἰδότεσ καὶ παθόντεσ ἄξια τούτων ἐνόμιζον εὖ πάσχειν, ἡμεῖσ δ’ οἱ λόγῳ ταῦτ’ ἀκούοντεσ ὡσ ἀναξίων ἀφαιρησόμεθα, πῶσ οὐχ ὑπέρδεινον ποιήσομεν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 63:2)
ἀλλ’ οὐκ ἐν ᾧ νῦν ὅδ’ ἀντεισφέρει νόμῳ, ἀλλ’ ἅ τ’ ἐδώκατε, κύρια, καὶ πρόφασισ δικαία κατὰ τῶν ἢ παρακρουσαμένων ἢ μετὰ ταῦτ’ ἀδικούντων ἢ ὅλωσ ἀναξίων, δι’ ἣν ὃν ἂν ὑμῖν δοκῇ κωλύσετ’ ἔχειν τὴν δωρειάν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 130:2)
Κασσάνδραν δέ, παναγῆ κόρην, ἱέρειαν τοῦ Ἀπόλλωνοσ, ἐν τῷ τεμένει φθαρῆναι τῆσ Ἀθηνᾶσ, ἐχομένην τοῦ ἀγάλματοσ, καὶ τοῦτο πρᾶξαι μηδένα τῶν φαύλων μηδὲ τῶν ἀναξίων, ἀλλ’ ὅσπερ ἦν ἐν τοῖσ ἀρίστοισ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 193:3)
ἐκτροπὰσ τῶν λόγων, ἄν καὶ σφόδρα μακροὶ δοκῶσι, μὴ μέντοι περί γε φαύλων μηδὲ ἀναξίων μηδὲ οὐ προσηκόντων, μὴ δυσσκόλωσ φέρειν, ὡσ οὐκ αὐτὴν λιπόντοσ τὴν τῶν ὅλων ὑπόθεσιν τοῦ λέγοντοσ, ἑώσ ἂν περὶ τῶν ἀναγκαίων καὶ προσηκόντων φιλοσοφίᾳ διεξίῃ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 155:1)
οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ νόμου συνέβαινεν, ἵναμή τινεσ ἔχωσι τὰσ ἀτελείασ, περὶ ὧν ὡσ ἀναξίων ἔλεγεν, ἀποδοῦναι τοὺσ λοιπούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 177:2)
μεταλάβωμεν δὴ τὰ ὀνόματα πάλιν τὸ ἡδύ τε καὶ ἀνιαρὸν ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ τούτοισ, καὶ λέγωμεν ὅτι Ἄνθρωποσ πράττει ‐ τότε μὲν ἐλέγομεν τὰ κακά, νῦν δὲ λέγωμεν τὰ ἀνιαρά, γιγνώσκων ὅτι ἀνιαρά ἐστιν, ἡττώμενοσ ὑπὸ τῶν ἡδέων, δῆλον ὅτι ἀναξίων ὄντων νικᾶν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 383:5)
καὶ τῆσ γε περὶ τὰσ ἀπόρουσ καὶ ἀρρήτουσ λεγομένασ ἐν γεωμετρίᾳ μεθόδουσ πραγματείασ πρόσ τινα τῶν ἀναξίων ἐκδοθείσησ, ἔφασαν ἐπισημαίνειν τὸ δαιμόνιον μεγάλῳ τινὶ καὶ κοινῷ κακῷ τὴν γεγενημένην παρανομίαν καὶ ἀσέβειαν ἐπεξερχόμενον.
(플루타르코스, Numa, chapter 22 3:2)
ἐν δὲ τῷ μεταξὺ πολὺσ ἦν ὁ καταπλέων ἐκ τῶν ἄνω στρατοπέδων, καὶ παρεκάλουν οἱ μὲν συγγενεῖσ, οἱ δὲ φίλουσ, βοηθεῖν τοῖσ ὑποκειμένοισ, καὶ μὴ περιιδεῖν σφᾶσ ἀνέδην ὑφ’ οὕτωσ ἀναξίων ὑβριζομένουσ.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 26 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION