Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ ἐκεῖνοι κατ’ ἀξίαν ἐτιμήθησαν, οὗτοσ ἀνάξιοσ ὢν στεφανοῦται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 188 2:1)
οὕτω δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην ἀξιώσατε ἀπολογεῖσθαι, πρὸσ τὸν τῶν ὑπευθύνων νόμον πρῶτον, τὸν περὶ τῶν κηρυγμάτων δεύτερον, τρίτον δὲ τὸ μέγιστον, ὡσ οὐδὲ ἀνάξιόσ ἐστι τῆσ δωρεᾶσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2051)
πῶσ οὖν ἐκεῖνοσ περὶ τῶν αὐτῶν τούτων διείλεκται, κατηγορηκότοσ μὲν Αἰσχίνου ὡσ ἀνάξιοσ εἰή τοῦ στεφάνου, παρεξετάσαντοσ δὲ αὐτὸν πρὸσ τοὺσ πρότερον καὶ μόνον οὐκ ἀνάγκην προσθέντοσ ὥστ’ ἐξαχθῆναι καὶ παρὰ γνώμην εἰπεῖν, καὶ φιλονεικῆσαι πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ ἕνεκα τῆσ ἐκείνου βλασφημίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 150:9)
ὅτε τοίνυν οὐκ ἂν τοῦτ’ ἔδρα, εἰ μηδεὶσ ἀνάξιοσ ἦν, οὐκ εἰκότωσ οὐδ’ ἐξ ἀνάγκησ κατὰ τῆσ ἀτελείασ χωρεῖ, δέον κατὰ τῶν ἀναξίων μόνον, ὡσ οὐ προσηκόντων τῷ πράγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 6:1)
ἄλλωσ δὲ οὐδ’ ἀνάξιοσ πώποτ’ οὐδεὶσ, ὡσ ἐγᾦμαι, ταύτησ μετέσχεν, οὐδ’ ἐγγὺσ, ἀλλ’ ὅστισ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ ἄριστοσ ὦπται καὶ γεγονὼσ ἐν καιρῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 7:3)
ὥστ’ ἀνάξιόσ ἐστ’ οὐδεὶσ, ὦ Λεπτίνη, τοῦτο τὸ μέροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 7:6)
εἰ ὅστισ ἀνάξιοσ, ὡσ αὐτὸσ λέγεισ, οὗτοσ καὶ ἀτελείασ ἀνάξιοσ, ἀνάγκη πᾶσα τοὺσ ἀξίουσ ταύτησ τυγχάνειν, ἵνα καὶ τὸ διάφορον ἑκατέρων σώζηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 8:6)
ὁ δὲ μεγάλων ἑαυτὸν ἀξιῶν ἀνάξιοσ ὢν χαῦνοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 66:3)
εἰ δὲ τοῦτο φεύξονται καὶ μὴ ’θελήσουσι ποιεῖν, σκοπεῖτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ καλῶσ ὑμῖν ἔχει, ἃ τούτων ἕκαστοσ ὀκνεῖ τοὺσ ἐχθροὺσ ἀφαιρούμενοσ ὀφθῆναι, ταῦθ’ ὑμᾶσ τοὺσ εὐεργέτασ ἀφῃρημένουσ φαίνεσθαι, καὶ τοὺσ εὖ τι πεποιηκότασ ὑμᾶσ, οἷσ οὐδεὶσ ἂν ἐγκαλέσαι, νόμῳ τὰ δοθέντ’ ἀπολωλεκέναι δι’ ὑμῶν ἁθρόουσ, παρόν, εἴ τισ ἄρ’ ἐστὶν ἀνάξιοσ, εἷσ ἢ δύ’ ἢ πλείουσ, γραφῇ διὰ τούτων ταὐτὸ τοῦτο παθεῖν κατ’ ἄνδρα κριθέντασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 184:1)
ἂν μὲν τοίνυν καταψηφίσησθε, ὥσπερ ἡμεῖσ κελεύομεν, οἱ μὲν ἄξιοι παρ’ ὑμῶν τὰ δίκαι’ ἕξουσιν, εἰ δέ τισ ἔστ’ ἀνάξιοσ, ὡσ ἔστω, πρὸσ τῷ τὴν δωρειὰν ἀφαιρεθῆναι δίκην ἣν ἂν ὑμῖν δοκῇ δώσει κατὰ τὸν παρεισενηνεγμένον νόμον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 220:1)
δίκαιον δ’ ἐστὶν ἴσωσ ἔμ’ ὑπεσχημένον τρί’ ἐπιδείξειν, ἓν μὲν ὡσ παρὰ τοὺσ νόμουσ τὸ ψήφισμ’ εἴρηται, δεύτερον δ’ ὡσ ἀσύμφορόν ἐστι τῇ πόλει, τρίτον δ’ ὡσ ἀνάξιοσ τυχεῖν τούτων ᾧ γέγραπται, πάντων αἱρ́εσιν ὑμῖν δοῦναι τοῖσ ἀκουσομένοισ, τί πρῶτον ἢ τί δεύτερον ἢ τί τελευταῖον βουλομένοισ ἀκούειν ὑμῖν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 22:2)
καὶ γὰρ ὡσ ἀνάξιοσ ἦν ᾔδειν, καὶ παρῆν ὅτε τούτων ἠξιοῦτο, καὶ οὐκ ἀντεῖπον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 267:3)
ὥσπερ γὰρ τῶν εἰσ ἐνιαυτὸν αἱρουμένων κἂν ἀνάξιοσ ᾖ τισ ἀρχῆσ, τὸν γοῦν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον εἰσ ὃν ᾑρέθη ἄρχων διατελεῖ, οὕτω δὲ καὶ τοῖσ ἀνδριᾶσι κύριον εἶναι δεῖ τὸν χρόνον, ἐφ̓ ὃν ἐστάθησαν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 54:3)
Ἆρα διὰ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα ἐνομίσθη σοφὸσ ἐν τοῖσ Ἕλλησιν Ἡσίοδοσ καὶ οὐδαμῶσ ἀνάξιοσ ἐκείνησ τῆσ δόξησ, ὡσ οὐκ ἀνθρωπίνῃ τέχνῃ τὰ ποιήματα ποιῶν τε καὶ ᾅδων, ἀλλὰ ταῖσ Μούσαισ ἐντυχὼν καὶ μαθητὴσ αὐτῶν ἐκείνων γενόμενοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 2:2)
οὐ γὰρ μόνον ἡγεμονίασ ἀνάξιοσ, ἀλλὰ καὶ μυρίων θανάτων τυχεῖν δίκαιοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION