Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάλιν δ’ ἀντειπόντοσ ἔπεμπον ἑτέρουσ δέκα δεησομένουσ μηδὲν ἀνάξιον ποιεῖν τῆσ πατρίδοσ, μηδ’ ἐξ ἐπιτάγματοσ ἀλλ’ ἑκουσίουσ ἐᾶν γίγνεσθαι τὰσ συνθήκασ, αἰδούμενόν τε τὴν πατρίδα, καὶ τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα τιμῶντα τῶν ἐσ αὐτὸν οὐχ ἁμαρτόντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:2)
καὶ οἱ στρατηγοὶ διέτριψαν μὲν ἔτι ἄλλασ ἡμέρασ, ὀκνοῦντεσ ἀνάξιόν τι τῆσ πόλεωσ ἐργάσασθαι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:5)
ἔνθα δὴ πάντασ ὤμνυ τοὺσ βασιλείουσ θεοὺσ ὁ Σέλευκοσ, ἦ μὴν ἑκὼν ἂν καὶ χαίρων μεθεῖναι καὶ διήγημα γενέσθαι καλὸν εὐνοίασ ἀγαθοῦ πατρὸσ ἐσ παῖδα σώφρονα καὶ ἐγκρατῆ τοῦ κακοῦ καὶ ἀνάξιον τῆσ συμφορᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:5)
εἶθ’ ὧν ἵνα μηδὲν ἀνάξιον πράξειε τεθνάναι δεῖν ᾤετο, ταῦθ’ ἡμεῖσ αὐτοῦ διαβαλοῦμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:3)
ὥστε καὶ ἃ Δημοσθένησ λαμπρῶσ ἄγαν ὑπὲρ ἀτελείασ προί̈σχεται, τῶν ἀτοπωτάτων εἶναι φάσκων καὶ τῆσ εἰσ ἅπαντ’ ἀνάξιον μεγαλοψυχίασ ἡμῶν, ἐὰν ἃ δεδώκαμεν ἀφελώμεθα, ταῦτ’ εἰσ κενὸν αὐτῷ καθειστήκει τοῦτον τὸν τρόπον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 20:1)
μὲν ἐπὶ τὸ ἀξιοῦν ἑαυτὸν ἀγαθῶν μεγάλων ἀνάξιον ὄντα χαυνότησ τοὺσ τοιούτουσ γὰρ χαύνουσ λέγομεν, ὅσοι μεγάλων οἰόνται ἄξιοι εἶναι οὐκ ὄντεσ, ἡ δὲ περὶ τὸ ἄξιον ὄντα μὴ ἀξιοῦν ἑαυτὸν μεγάλων μικροψυχία μικροψύχου γὰρ εἶναι δοκεῖ, ὅστισ ὑπαρχόντων δι’ ἃ δικαίωσ ἂν ἠξιοῦτο, μὴ ἀξιοῖ μηθενὸσ μεγάλου ἑαυτόν, ὥστ’ ἀνάγκη καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν εἶναι μεσότητα χαυνότητοσ καὶ μικροψυχίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 112:1)
ἐνιαχοῦ δὲ φιλεῖσθαι μὲν δεῖ τὸν ὑπερέχοντα, ἐὰν δὲ φιλῇ, ὀνειδίζεται ὡσ ἀνάξιον φιλῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 102:2)
τήν τε γὰρ ἀρχὴν ἐνδέχεται μὴ δικαίαν εἶναι τῶν πολέμων, καὶ τὸν ἀνάξιον δουλεύειν οὐδαμῶσ ἂν φαίη τισ δοῦλον εἶναι·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 68:2)
Καλλισθένην δὲ ὑπολαβόντα, Ἀλέξανδρον μὲν, εἰπεῖν, ὦ Ἀνάξαρχε, οὐδεμιᾶσ ἀνάξιον ἀποφαίνω τιμῆσ ὅσαι ξύμμετροι ἀνθρώπῳ·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 2:1)
καὶ μὴν ἔτι τοῦτ’ οὐκ ἔστιν ἀνάξιον μόνον, τὸν παραμασήτην λαμβάνειν δίκρουν ξύλον;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 42 3:1)
οὐκ ἐπ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τελευτῶν ἐκεῖνοσ ἥξει, αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν Δία καὶ πάντασ θεοὺσ καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖσ προγόνοισ, τῆσ ἰδίασ ῥᾳθυμίασ ἕνεκα τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ Ἕλληνασ εἰσ δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγε αὐτὸσ μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ’ εἰρηκέναι βουλοίμην·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 29:1)
ἔπειτ’ ἐνθυμητέον καὶ παρ’ ἄλλων ἀκούουσι καὶ τοῖσ εἰδόσιν αὐτοῖσ ἀναμιμνῃσκομένοισ, ἡλίκην ποτ’ ἐχόντων δύναμιν Λακεδαιμονίων, ἐξ οὗ χρόνοσ οὐ πολύσ, ὡσ καλῶσ καὶ προσηκόντωσ οὐδὲν ἀνάξιον ὑμεῖσ ἐπράξατε τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὑπεμείναθ’ ὑπὲρ τῶν δικαίων τὸν πρὸσ ἐκείνουσ πόλεμον.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 5:1)
ἀλλ’ ὡσ οὔτε πράξομεν οὐδὲν ἀνάξιον ἡμῶν αὐτῶν οὔτ’ ἔσται πόλεμοσ, νοῦν δὲ δόξομεν πᾶσιν ἔχειν καὶ τὰ δίκαια λέγειν, τοῦτ’ οἶμαι δεῖν ποιεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 29:4)
εἰ μὲν γάρ ἐστί τισ ἐγγυητὴσ θεῶν οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ’ οὐδεὶσ ἂν γένοιτ’ ἀξιόχρεωσ τηλικούτου πράγματοσ ὡσ, ἐὰν ἄγηθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα προῆσθε, οὐκ ἐπ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τελευτῶν ἐκεῖνοσ ἥξει, αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν Δία καὶ πάντασ θεοὺσ καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖσ προγόνοισ, τῆσ ἰδίασ ἕνεκα ῥᾳθυμίασ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ Ἕλληνασ εἰσ δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγ’ αὐτὸσ μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ’ εἰρηκέναι βουλοίμην·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 57:1)
οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἔνεστιν εἰπεῖν, ὡσ τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ τοὺσ ἔχοντασ ἀφείλετο τὴν δωρειὰν ἀναξίουσ ἐνόμιζεν, οὕτω καὶ τὸν δῆμον ἀνάξιον ἡγεῖτο κύριον εἶναι τοῦ δοῦναι, ἐάν τῳ βούληται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION