Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔσται δ’ ἱππολόφων τε λόγων κορυθαίολα νείκη σχινδαλάμων τε παραξόνια σμιλεύματά τ’ ἔργων, φωτὸσ ἀμυνομένου φρενοτέκτονοσ ἀνδρὸσ ῥήμαθ’ ἱπποβάμονα.
(아리스토파네스, Frogs, Choral, strophe 21)
λεηλατήσασ δὲ τὴν χώραν αὐτῶν κατὰ πολλὴν ἄδειαν οὐδενὸσ ὑπὲρ αὐτῆσ ἀμυνομένου πρὸσ αὐτὴν στρατεύεται τὴν πόλιν προκαλούμενοσ τοὺσ ἄνδρασ εἰσ φιλίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 50 6:3)
ὃσ ἐπειδὴ τὴν χώραν αὐτῶν ἐδῄωσε κατὰ πολλὴν ἄδειαν οὐδενὸσ ὑπὲρ αὐτῆσ ἀμυνομένου, πλησίον τοῦ τείχουσ καταστρατοπεδευσάμενοσ ἐφύλαττε μήτ’ ἀγορὰσ εἰσάγεσθαι τοῖσ ἔνδον μήτε ὅπλα μήτε ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 52 3:3)
διαρπάσαντεσ δὲ καὶ τούτουσ οὐδενὸσ ἀμυνομένου παρῆσαν εἰσ τοὺσ Γαβίνων ὁρ́ουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 68 2:1)
ἐμοῦ δὲ κεκραγότοσ καὶ ἀμυνομένου τοσαῦτα ὅσα ἐδυνάμην, ἐκεῖνον ἤδη νεκρὸν κείμενον ἀφεὶσ ἐμὲ πάλιν ἔπαιε καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν ἀκίνητόν τε καὶ ἄφωνον εἶδεν ἐρριμμένον, δόξασ εἶναι νεκρόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 7 6:1)
φημὶ γὰρ ἐπελθούσησ ἡμῖν τῆσ τῶν Ἀράβων δυνάμεωσ καὶ τῶν περὶ Ἡρώδην πεσόντοσ ἑνὸσ καὶ δευτέρου, τότε μόλισ ἀμυνομένου Νάκεβον τὸν στρατηγὸν αὐτῶν καὶ περὶ πέντε καὶ εἴκοσι τοὺσ πάντασ ὧν ἕκαστον αὐτὸσ εἰσ ἑκατὸν ἀναφέρων δισχιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ τοὺσ ἀπολωλότασ ἔλεγεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 412:1)
ἐπειδὰν τοίνυν ὑπὸ τούτων ἁπάντων συμμαχούμενοι προσπέσωσι, κατὰ κράτοσ αἱροῦσιν, οἶμαι, καὶ οὐδὲ δυσχερὴσ ἡ νίκη γένοιτ’ ἂν μηδενὸσ ἀντιπαραταττομένου μηδὲ ἀμυνομένου τὰσ προσβολάσ, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἀκούοντοσ ἑκόντοσ ἑαυτὸν ἐνδιδόντοσ, τοῦ διαβαλλομένου δὲ τὴν ἐπιβουλὴν ἀγνοοῦντοσ·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 22:1)
ὦ βουλή, καὶ τοῦ μειρακίου βάλλοντοσ αὐτοὺσ καὶ περὶ τοῦ σώματοσ ἀμυνομένου καὶ τούτων ἡμᾶσ βαλλόντων, ἔτι δὲ τυπτόντων αὐτὸν ὑπὸ τῆσ μέθησ καὶ ἐμοῦ ἀμυνομένου, καὶ τῶν παραγενομένων ὡσ ἀδικουμένοισ ἡμῖν ἁπάντων ἐπικουρούντων, ἐν τούτῳ τῷ θορύβῳ συντριβόμεθα τὰσ κεφαλὰσ ἅπαντεσ.
(리시아스, Speeches, Πρὸσ Σίμωνα ἀπολογία 21:1)
οὐκ οἶδα, ἔφην ἐγώ, τὰσ ἁρμονίασ, ἀλλὰ κατάλειπε ἐκείνην τὴν ἁρμονίαν, ἣ ἔν τε πολεμικῇ πράξει ὄντοσ ἀνδρείου καὶ ἐν πάσῃ βιαίῳ ἐργασίᾳ πρεπόντωσ ἂν μιμήσαιτο φθόγγουσ τε καὶ προσῳδίασ, καὶ ἀποτυχόντοσ ἢ εἰσ τραύματα ἢ εἰσ θανάτουσ ἰόντοσ ἢ εἴσ τινα ἄλλην συμφορὰν πεσόντοσ, ἐν πᾶσι τούτοισ παρατεταγμένωσ καὶ καρτερούντωσ ἀμυνομένου τὴν τύχην·
(플라톤, Republic, book 3 266:1)
ὀλίγῳ δὲ ὕστερον πυθόμενοσ νοσεῖν τὸν Δημήτριον ἐπισφαλῶσ ἐνέβαλε μὲν ἐξαίφνησ εἰσ Μακεδονίαν ὡσ ἐπιδρομήν τινα καὶ λεηλασίαν ποιησόμενοσ, παρ’ ὀλίγον δὲ ἦλθε πάντων ὁμοῦ κρατῆσαι καὶ λαβεῖν ἀμαχεὶ τὴν βασιλείαν, ἐλάσασ ἄχρι Ἐδέσσησ μηδενὸσ ἀμυνομένου, πολλῶν δὲ καὶ προστιθεμένων καὶ συστρατευόντων.
(플루타르코스, chapter 10 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION