Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

" Καὶ Κάτων μὲν τοσόνδε ἀποκρινάμενοσ, ὅτι φειδοῖ τῶν ὑπηκόων οὐκ ἐνταῦθα αὐτὸν ἀμυνεῖται, διέπλευσεν ἐσ Κέρκυραν καὶ ἐκ Κερκύρασ ἐσ Πομπήιον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 6 3:10)
καὶ τὸν μὲν Διονύσιον πάντωσ ἐχθρὸν τιθεὶσ, τὸ δὲ ὅπωσ ἀμυνεῖται συμβουλεύων σκοπεῖν καὶ τό γ’ ἐφ’ αὑτῷ συμπράττων, τὸ συμπλεῖν καὶ συστρατεύειν μόνον ἐξαρνούμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 69:7)
ὁ γὰρ ἐν Ποτιδαίᾳ παραταττόμενοσ Σωκράτησ καὶ πάλιν γ’ ἐπὶ Δηλίῳ καὶ τῆσ τροπῆσ συμβάσησ ἀναχωρῶν, δῆλοσ ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τισ ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρὸσ, μάλα ἐρρωμένωσ ἀμυνεῖται, πῶσ οὐ σαφῶσ οὑτοσὶ μαρτυρεῖ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι μὴ δεῖν ἐπιτρέπειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:7)
καίτοι σύ γ’ ἐκεῖνον ἐπαινεῖσ, ὅτι ἐν τῇ ἀπὸ Δηλίου φυγῇ θαρρούντωσ ἀπῄει, καὶ καταφανὴσ ὢν ὅτι, εἴ τισ ἅψοιτο αὐτοῦ, εὖ καὶ καλῶσ ἀμυνεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 83:2)
εἴτε γὰρ ὑμῶν τὴν ἐκείνου κακῶσ ποιούντων, ὑπομείνασ τοῦτ’ Ὄλυνθον παραστήσεται, ῥᾳδίωσ ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 22:2)
τὸ γὰρ ἔθνοσ οὗτοσ ἐκδικήσει καὶ ἀμυνεῖται τοὺσ πολεμίουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 329:1)
ὡσ οὐκ ἐν Ἡρώδῃ δέοι τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν ἀναιδεῖ γέροντι καὶ βαπτομένῳ τὰσ κόμασ, εἰ μὴ διὰ τοῦτ’ αὐτὸν οἰόνται καὶ νέον, αὐτῷ δὲ προσέχειν, ὃσ καὶ παρὰ ἄκοντοσ διαδέξεται τὴν βασιλείαν οὐκ εἰσ μακράν τε τοὺσ μὲν ἐχθροὺσ ἀμυνεῖται, τοὺσ φίλουσ δ’ εὐδαίμονασ ποιήσει καὶ μακαρίουσ, πρὸ πάντων δὲ αὐτούσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 693:1)
τοῖσ μὲν οὖν στρατιώταισ διηλλάττετο πολλὰ νουθετήσασ αὖθισ εἶναι φρονιμωτέρουσ, αὐτὸσ δ’ ὅπωσ ἀμυνεῖται τὴν Ιοὐδαίων ἐπιβουλὴν ἐσκόπει.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 148:1)
ἔπειτα ἔμοιγ’ ἐδόκει, ὦ Ἀριστόφανεσ, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, καὶ ἐκεῖ διαπορεύεσθαι ὥσπερ καὶ ἐνθάδε, βρενθυόμενοσ καὶ τὠφθαλμὼ παραβάλλων, ἠρέμα παρασκοπῶν καὶ τοὺσ φιλίουσ καὶ τοὺσ πολεμίουσ, δῆλοσ ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τισ ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρόσ, μάλα ἐρρωμένωσ ἀμυνεῖται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 520:1)
τὸ δὲ πλεῖστον αὐτῶν καὶ μάλιστα συντεταγμένον ἐχώρει πρὸσ τὴν Ἀρδεατῶν πόλιν, ἐν ᾗ διέτριβε Κάμιλλοσ ἀργῶν ταῖσ πράξεσι μετὰ τὴν φυγὴν καὶ ἰδιωτεύων, ἐλπίδασ δὲ λαμβάνων καὶ διαλογισμοὺσ οὐχὶ τὸ λαθεῖν καὶ διαφυγεῖν τοὺσ πολεμίουσ ἀγαπῶντοσ ἀνδρόσ, ἀλλ’ ὅπωσ, εἰ παραγένοιτο καιρὸσ, ἀμυνεῖται σκοποῦντοσ.
(플루타르코스, Camillus, chapter 23 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION