Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καπυρὰ τρώγων κάρυ’, ἀμυγδάλασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 38 1:1)
"κάρυα ἐκάλουν καὶ τὰσ ἀμυγδάλασ καὶ τὰ νῦν καστάνεια.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 38 1:5)
δίδου μασᾶσθαι Ναξίασ ἀμυγδάλασ οἶνόν τε πίνειν Ναξίων ἀπ’ ἀμπέλων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 2:3)
ἦν δέ τισ ἄμπελοσ Ναξία καλουμένη, Πλούταρχοσ δὲ ὁ Χαιρωνεύσ φησι παρὰ Δρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαροσ υἱῷ ἰατρόν τινα ὑπερβάντα πάντασ ἐν τῷ πίνειν φωραθῆναι πρὸ τοῦ πότου προεσθίοντα πικρὰσ ἀμυγδάλασ πέντε ἢ ἕξ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 2:4)
Τρύφων δὲ ἐν Ἀττικῇ προσῳδίᾳ ἀμυγδάλην μὲν τὸν καρπὸν βαρέωσ, ὃν ἡμεῖσ οὐδετέρωσ ἀμύγδαλον λέγομεν, ἀμυγδαλᾶσ δὲ τὰ δένδρα, κτητικοῦ παρὰ τὸν καρπὸν ὄντοσ τοῦ χαρακτῆροσ καὶ διὰ τοῦτο περισπωμένου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 40 1:10)
ἄγε νυν τὰσ ἀμυγδαλᾶσ λαβὼν τασδὶ κάταξον τῇ κεφαλῇ σαυτοῦ λίθῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 40 1:6)
ἄλλοι δὲ ἀμυγδαλάσ, ὡσ καλάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 40 1:9)
πρὸσ ἀμυγδάλασ δὲ πῶσ ἔχεισ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 495)
"Μένανδροσ δ’ ἐν Αὑτὸν Τιμωρουμένῳ ῥοίδια αὐτὰσ ὠνόμασεν διὰ τούτων μετ’ ἄριστον γὰρ ὡσ ἀμυγδάλασ ἐγὼ παρέθηκα καὶ τῶν ῥοιδίων ἐτρώγομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6244)
ὁ δὲ τὸν Χείρωνα πεποιηκὼσ τὸν εἰσ Φερεκράτην ἀναφερόμενόν φησιν ἀμυγδάλασ καὶ μῆλα καὶ μιμαίκυλα καὶ μύρτα καὶ σέλινα κἀξ οἴνου βότρυσ καὶ μυελόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 68 3:8)
οὐκ ἔχων δὲ τυγχάνω οὐκ ὄξοσ, οὐκ ἄνηθον, οὐκ ὀρίγανον, οὐ θρῖον, οὐκ ἔλαιον, οὐκ ἀμυγδάλασ, οὐ σκόροδον, οὐ σίραιον, οὐχὶ γήθυον, οὐ βολβόν, οὐ πῦρ, οὐ κύμινον, οὐχ ἅλασ, οὐκ ᾠόν, οὐ ξύλ’, οὐ σκάφην, οὐ τήγανον, οὐχ ἱμονιάν, οὐ λάκκον εἶδον, οὐ φρέαρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 2:5)
Τοῖσι δὲ ἐμπύοισι σκίλλησ καταταμὼν κυκλίσκουσ ἕ ψεε ἐν ὕδατι, καὶ ἀποζέσασ εὖ μάλα ἀπόχεον, καὶ ἐπιχέασ ἄλλο ἕψεε, ἑώσ ἂν ἁπτομένῳ δίεφθον καὶ μαλθακὸν φανῇ‧ εἶτα τρίψασ λεῖον, ξύμμισγε κύμινον πεφρυγμένον, καὶ λευκὰ σήσαμα, καὶ ἀμυγδάλασ νέασ τρίψασ ἐν μέλιτι, ἐκλεικτὸν δίδου, καὶ ἐπὶ τούτῳ οἶνον γλυκύν‧ Ῥοφήματα δὲ, μήκωνοσ τῆσ λευκῆσ ὑποτρίψασ ὁκόσον λεκίσκιον, ὕδατι διεὶσ σητανίου πλύματι ἀλεύρου, ἑψήσασ, μέλι ἐπιχέασ, χλιερὸν ἐπιῤῬοφέων, οὕτω διαγέτω τὴν ἡμέρην‧ εἶτα ἐσ τὰ ἀποβαίνοντα λογιζόμενοσ τὸ δεῖπνον δίδου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 30.1)
"ἂν γὰρ ἀμυγδάλασ πικρὰσ φαγοῦσαι μὴ ἐπιπίωσιν, ἀποθνήσκουσι τῶν ὑγρῶν ἀθρόωσ ἐκλειπόντων.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ. 23:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION