Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τίθεμαι δὲ κἀκεῖνο τὸ ἀμιμητον ἔργον εἰσ πολιτικὴν ἀρετὴν τοῦ Ἀγησιλάου, τὸ δεξάμενον τὴν σκυτάλην ἀπολιπεῖν τὰσ ἐν Ἀσίᾳ πράξεισ, οὐ γάρ, ὡσ Πομπήϊοσ, ἀφ’ ὧν ἑαυτὸν ἐποίει μέγαν ὠφέλει τὸ κοινόν, ἀλλὰ τὸ τῆσ πατρίδοσ σκοπῶν τηλικαύτην ἀφῆκε δύναμιν καὶ δόξαν ἡλίκην οὐδεὶσ πρότερον οὐδὲ ὕστερον πλὴν Ἀλέξανδροσ ἔσχεν.
(플루타르코스, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 2 3:1)
κουρεὺσ γάρ τισ ἐργαστήριον ἔχων ἐν Ῥώμῃ πρὸ τοῦ τεμένουσ, ὃ καλοῦσιν Ἑλλήνων ἀγοράν, θαυμαστόν τι χρῆμα πολυφώνου καὶ πολυφθόγγου κίττησ ἔτρεφε, καὶ ἀνθρώπου ῥήματα καὶ θηρίων φθόγγουσ καὶ ψόφουσ ὀργάνων ἀνταπεδίδου, μηδενὸσ ἀναγκάζοντοσ ἀλλ’ αὑτὴν ἐθίζουσα καὶ φιλοτιμουμένη μηδὲν ἄρρητον ἀπολιπεῖν μηδ’ ἀμίμητον.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 19 8:1)
ταύτην καὶ Πλάτων ἔλαβε τῆσ πολιτείασ ὑπόθεσιν καὶ Διογένησ καὶ Ζήνων καὶ πάντεσ ὅσοι τι περὶ τούτων ἐπιχειρήσαντεσ εἰπεῖν ἐπαινοῦνται, γράμματα καὶ λόγουσ ἀπολιπόντεσ μόνον, ὁ δὲ οὐ γράμματα καὶ λόγουσ, ἀλλ’ ἔργῳ πολιτείαν ἀμίμητον εἰσ φῶσ προενεγκάμενοσ, καὶ τοῖσ ἀνύπαρκτον εἶναι τὴν λεγομένην περὶ τὸν σοφὸν διάθεσιν ὑπολαμβάνουσιν ἐπιδείξασ ὅλην τὴν πόλιν φιλοσοφοῦσαν, εἰκότωσ ὑπερῆρε τῇ δόξῃ τοὺσ πώποτε πολιτευσαμένουσ ἐν τοῖσ Ἕλλησι.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 31 2:1)
μόνον οὖν τὸ λευκὸν εἰλικρινὲσ καὶ ἀμιγὲσ καὶ ἀμίαντόν ἐστι βαφῇ καὶ ἀμίμητον, οἰκειότατον οὖν τοῖσ θαπτομένοισ.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 26 2:2)
καὶ ἀμίαντόν ἐστι βαφῇ καὶ ἀμίμητον·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 26 5:2)
ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)
θιγεῖν ἀλλ’ ἀφῆκεν, οὕτω τὸν κόλακα τοῖσ τοῦ φίλου σκευοποιούμενον καὶ ἀναπλαττόμενον ἐπισήμοισ καὶ συμβόλοισ μόνην τὴν παρρησίαν ὥσπερ ἐξαίρετον βάσταγμα φιλίασ βριθὺ μέγα στιβαρὸν καταλείπειν ἄθικτον καὶ ἀμίμητον.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION