Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔσ τε τοὺσ Ῥωμαίων δυνατούσ, στασιάζοντασ ἀλλήλοισ τότε μάλιστα καὶ Ἰβηρίαν ἀνιστάντασ ἐπὶ Ῥωμαίουσ, περιέπεμπε, καὶ Κελτοῖσ φιλίαν ἐτίθετο ὡσ καὶ τῇδε ἐσβαλῶν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, λῃστῶν τε ἐνεπίμπλη τὴν θάλασσαν ἀπὸ Κιλικίασ ἐπὶ στήλασ Ἡρακλείουσ, οἳ πάντα ἄμικτα καὶ ἄπλωτα ταῖσ πόλεσιν ἐσ ἀλλήλουσ ἐποίουν, καὶ λιμὸν ἐπίπονον ἐξειργάσαντο ἐπὶ πλεῖστον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 5:7)
καὶ οὔτε Πύλαι Κιλίκιοι φόβον παρέχουσιν οὔτε στεναὶ καὶ ψαμμώδεισ δι’ Ἀράβων ἐπ’ Αἴγυπτον πάροδοι, οὐκ ὄρη δύσβατα, οὐ ποταμῶν ἄπειρα μεγέθη, οὐ γένη βαρβάρων ἄμικτα, ἀλλ’ εἰσ ἀσφάλειαν ἐξαρκεῖ Ῥωμαῖον εἶναι, μᾶλλον δὲ ἕνα τῶν ὑφ’ ὑμῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:10)
εἶτ’ ἐλέγχειν μὲν βούλεται ῥητορικὴν, κατηγορεῖ δὲ τῶν τυράννων καὶ δυναστῶν, τὰ ἄμικτα μιγνὺσ, ὥσπερ ἂν εἰ ὁ Ἡρακλῆσ, ἵλεωσ δ’ εἰή τῷ παραδείγματι, προσταχθὲν αὐτῷ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ ἀνελεῖν λέοντα, εἶτ’ ὄνῳ συμπλακεὶσ καὶ πνίγων τὸν λέοντα ἄγχειν ᾤετο καὶ τοῦθ’ ὅπερ προὔθετο πράττειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:7)
πῶσ οὖν οὐ τὰ ἄμικτα μίγνυται, εἴ γε ἀπελαθήσεται μὲν εἰσ βάθοσ τῆσ γῆσ τὸ ὕδωρ, τηνικαῦτα δ’ ὑψωθήσεται διὰ τὸ αὐτὸ τοῦτο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 19:17)
καὶ διὰ τὸ συμβαίνειν ἄμικτα δεῖν προϋπάρχειν καὶ διὰ τὸ μὴ πεφυκέναι τῷ τυχόντι μίγνυσθαι τὸ τυχόν, πρὸσ δὲ τούτοισ ὅτι τὰ πάθη καὶ τὰ συμβεβηκότα χωρίζοιτ’ ἂν τῶν οὐσιῶν τῶν γὰρ αὐτῶν μῖξίσ ἐστι καὶ χωρισμόσ, ὅμωσ εἴ τισ ἀκολουθήσειε συνδιαρθρῶν ἃ βούλεται λέγειν, ἴσωσ ἂν φανείη καινοπρεπεστέρωσ λέγων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 175:1)
ὅτου δ’ ἄν παμπληθεῖσ μὲν ὑπακούωσι πόλεισ, πάμπολλα δὲ ἔθνη κυβερνᾶται διὰ τῆσ γνώμησ, ἀνήριθμα δὲ φῦλα ἀνθρώπων καὶ ἄμικτα ἀλλήλοισ ἀποβλέπῃ πρὸσ τὴν φρόνησιν, πάντων οὗτοσ ἀνθρώπων γίγνεται σωτὴρ καὶ φύλαξ, ἄνπερ ᾖ τοιοῦτοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 7:2)
τοὺσ οὖν πάλαι σοφοὺσ καὶ λογίουσ ἄμικτα θέσθαι τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ οὐράνια χρὴ νομίζειν, οὐ τοῖσ τόποισ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ πρὸσ τὰ κάτω καὶ ἄνω βλέποντασ, ἀλλὰ τῇ διαφορᾷ τῶν δυνάμεων τὰ μὲν θερμὰ καὶ λαμπρὰ καὶ ταχέα καὶ κοῦφα τῇ θείᾳ καὶ ἀιδίῳ φύσει προσνέμοντασ, τὰ δὲ σκοτεινὰ καὶ ψυχρὰ καὶ βραδέα φθιτῶν καὶ ἐνέρων οὐκ εὐδαίμονα κλῆρον ἀποφαίνοντασ.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 221)
τοσαύτην δὲ τοῖσ γάμοισ ἐπιστήσασ αἰδῶ καὶ τάξιν, οὐδὲν ἧττον ἐξέβαλε τὴν κενὴν καὶ γυναικώδη ζηλοτυπίαν, ἐν καλῷ καταστήσασ ὕβριν μὲν καὶ ἀναξίαν πᾶσαν εἴργειν ἀπὸ τοῦ γάμου, παίδων δὲ καὶ τεκνώσεωσ κοινωνεῖν τοῖσ ἀξίοισ, καταγελῶντασ τῶν ὡσ ἄμικτα καὶ ἀκοινώνητα ταῦτα μετιόντων σφαγαῖσ καὶ πολέμοισ.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 15 6:1)
οὕτωσ ἄμικτα καί ποικίλα καί θηριώδη φῦλα νικῶντεσ ἐπῆλθον.
(플루타르코스, Pompey, chapter 70 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION