Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ κληθέντασ ὑπ’ ἐκείνων, κἀκείνων τῶν τὰ μέγιστα ἐξειργασμένων ὄντων ἀμφισβητεῖν περὶ τῆσ προστασίασ οὐκ ἔξω ταύτησ τῆσ αἰτίασ εἶναι δόξει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 8:12)
εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
ἧσ οὔτ’ οὖν τινέσ πω τῶν πάντων οὐδ’ ἐπὶ σμικρὸν ἀμφισβητεῖν ἔσχον ἡμῖν οὔθ’ ἡμεῖσ κίνδυνον πώποθ’ ὁντινοῦν ἐξέστημεν ὑπὲρ ταύτησ, ἀλλὰ καὶ σωμάτων καὶ χρημάτων κοινῶν τε καὶ ἰδίων καὶ πάσησ ἡστινοσοῦν ἄλλησ παρασκευῆσ δι’ αὐτὴν ταύτην ἠφειδοῦμεν ἡδέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 55:1)
ἀνωνύμου δ’ οὔσησ τῆσ μεσότητοσ, ὡσ ἐρήμησ ἐοίκεν ἀμφισβητεῖν τὰ ἄκρα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 101:3)
πρὸσ μὲν οὖν τὸ πόλιν εἶναι δόξειεν ἂν ἢ πάντα ἢ ἔνιά γε τούτων ὀρθῶσ ἀμφισβητεῖν, πρὸσ μέντοι ζωὴν ἀγαθὴν ἡ παιδεία καὶ ἡ ἀρετὴ μάλιστα δικαίωσ ἂν ἀμφισβητοίησαν, καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 194:1)
ὁμοίωσ δὲ φήσομεν δικαίωσ καὶ τὴν ἀρετὴν ἀμφισβητεῖν, κοινωνικὴν γὰρ ἀρετὴν εἶναί φαμεν τὴν δικαιοσύνην, ᾗ πάσασ ἀναγκαῖον ἀκολουθεῖν τὰσ ἄλλασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 197:2)
καὶ <τὸ> τὸν ἥττω τῷ κρείττονι ἀμφισβητεῖν, μάλιστα μὲν οὖν τοὺσ ἐν τῷ αὐτῷ, ὅθεν καὶ τοῦτ’ εἴρηται, Αἰάντοσ δ’ ἀλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 11:3)
ἀλλ’ αἰσχυνοίμην ἄν, εἰ τὴν πρὸσ ὑμᾶσ εὔνοιαν παρὰ τούτων φαινοίμην ὠνούμενοσ, οἳ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ εἰσ τοῦτο τόλμησ ἥκουσιν ὥστε καὶ περὶ Ἀμφιπόλεωσ πρὸσ ἡμᾶσ ἀμφισβητεῖν ἐπιχειροῦσιν, ὑπὲρ ἧσ τῶν ἀντιποιουμένων αὐτῆσ οἶμαι πολὺ δικαιότερα λέγειν αὐτόσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 29:2)
καίτοι πῶσ ἂν ἑτέρα γένοιτο βεβαιοτέρα ταύτησ κτῆσισ, τῆσ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ καταλειφθείσησ ἡμῖν ὑπὸ τῶν προγόνων, πάλιν δὲ κατὰ πόλεμον ἐμῆσ γεγενημένησ, τρίτον δὲ συγχωρηθείσησ ὑφ’ ὑμῶν τῶν εἰθισμένων ἀμφισβητεῖν καὶ τῶν οὐδὲν ὑμῖν προσηκόντων;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 32:1)
ὃ δ’ οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἀνελεῖν, ἐξ ἀνάγκησ ὑπέλιπεν, ὥστ’ ἐγγενέσθαι τούτῳ νῦν αὐτῆσ τῆσ γῆσ ἀμφισβητεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 36:3)
οὗτοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸ πρῶτον ὅτε τῶν Ἀφόβου διενοεῖτ’ ἀμφισβητεῖν, οὐχὶ τάλαντον ἔφη τὴν προῖκα, ὥσπερ νυνί, ἀλλ’ ὀγδοήκοντα μνᾶσ δεδωκέναι, καὶ τίθησιν ὁρ́ουσ ἐπὶ μὲν τὴν οἰκίαν δισχιλίων, ἐπὶ δὲ τὸ χωρίον ταλάντου, βουλόμενοσ μὴ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ κἀκείνην διασῴζειν αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β 2:2)
καὶ ἦλθεν ἐπὶ τὸ ἀμφισβητεῖν ὡσ αὑτῷ διαιτητὴσ εἰή ὁ Ἀριστοκλῆσ, τὸν δὲ Φώκριτον καὶ ἐμὲ οὐδενὸσ κυρίουσ ἔφησεν εἶναι ἀλλ’ ἢ τοῦ διαλῦσαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 23:1)
ἀλλὰ μήν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦτό γε δεινὸν δήπου, εἰ πρὸσ τὰ συγκεχωρημέν’ ὑπ’ αὐτῶν τούτων ἐξέσται νῦν ἀντιλέγειν, καὶ μηδὲν σημεῖον ὑμῖν ἔσται, διότι πάντεσ ἄνθρωποι πρὸσ τὰ μήτ’ ἀληθῆ μήτε δίκαια τῶν ἐγκλημάτων οὐ κατασιωπᾶν, ἀλλὰ παραχρῆμ’ ἀμφισβητεῖν εἰώθαμεν, μὴ ποιήσαντεσ δὲ ταῦτα, ἂν ὕστερον ἀντιδικῶσιν, πονηροὶ καὶ συκοφάνται δοκοῦσιν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 30:1)
καὶ ἐπιδημῶν τότε Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, καὶ τοῦ κήρυκοσ κηρύττοντοσ, εἴ τισ ἀμφισβητεῖν ἢ παρακαταβάλλειν βούλεται τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου ἢ κατὰ γένοσ ἢ κατὰ διαθήκασ, οὐκ ἐτόλμησεν παρακαταβαλεῖν, ἀλλ’ αὐτὸσ ἑαυτῷ ἐδίκασεν ὅτι οὐδαμόθεν αὐτῷ προσῆκεν οὐδὲν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 7:1)
συνομόσαντεσ καὶ συνθήκασ γράψαντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ καταθέμενοι παρὰ Μηδείῳ Ἁγνουσίῳ, Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου καὶ Γλαύκων καὶ Γλαῦκοσ ὁ ἡττηθεὶσ τὸ πρότερον, καὶ ἕτερόν τινα τῶν ἐπιτηδείων τέταρτον προσλαβόντεσ Εὐπόλεμοσ ἦν αὐτῷ ὄνομα, οὗτοι ἅπαντεσ κοινῇ ἐπιβουλεύσαντεσ προσεκαλέσαντο τὴν γυναῖκα πρὸσ τὸν ἄρχοντα εἰσ διαδικασίαν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, φάσκοντεσ τὸν νόμον κελεύειν παρὰ τοῦ ἐπιδεδικασμένου καὶ ἔχοντοσ τὸν κλῆρον προσκαλεῖσθαι, ἐάν τισ βούληται ἀμφισβητεῖν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION