Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δέ γε ἕν τε καὶ ἀμερέσ, ὁμοίωσ μὲν συλλαβή, ὡσαύτωσ δὲ στοιχεῖον ἄλογόν τε καὶ ἄγνωστον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 385:2)
ἀμερὲσ δήπου δεῖ παντελῶσ τό γε ἀληθῶσ ἓν κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον εἰρῆσθαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 174:5)
αὐτῷ δ’ ἔργον μὲν ἦν τὸ τοὺσ φιλοσόφουσ συντελεῖν διαλόγουσ καὶ μεταφράζειν, καὶ τῶν διαλεκτικῶν ἢ φυσικῶν ὀνομάτων ἕκαστον εἰσ Ῥωμαϊκὴν μεταβάλλειν διάλεκτον ἐκεῖνοσ γάρ ἐστιν, ὥσ φασιν, ὁ καὶ τὴν φαντασίαν καὶ τὴν συγκατάθεσιν καὶ τὴν ἐποχὴν καὶ τὴν κατάληψιν, ἔτι δὲ τὸ ἄτομον, τὸ ἀμερέσ, τὸ κενὸν, ἄλλα τε πολλὰ τῶν τοιούτων ἐξονομάσασ πρῶτοσ ἢ μάλιστα Ῥωμαίοισ, τὰ μὲν μεταφοραῖσ, τὰ δ’ οἰκειότησιν ἄλλαισ γνώριμα καὶ προσήγορα μηχανησάμενοσ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 40 2:1)
τὸ γὰρ ἁπλοῦν καὶ ἀπαθὲσ καὶ καθαρὸν αὐτῆσ καὶ μονοειδὲσ ἀμερὲσ εἴρηται καὶ ἀμέριστον ᾧ καὶ τῶν συνθέτων καὶ μεριστῶν καὶ διαφερομένων ἁμωσγέπωσ θιγοῦσα παύει τὸ πλῆθοσ καὶ καθίστησιν εἰσ μίαν δι’ ὁμοιότητοσ ἕξιν.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 21 3:1)
ἐκεῖνα ταῦτα δ’ αἰσθάνεσθαι δοκούσησ, ὁ κοινὸσ λόγοσ ἀεὶ περί τε ταὐτὸν ἐντυγχάνων τῷ θατέρῳ καὶ ταὐτῷ περὶ θάτερον ἐπιχειρεῖ μὲν ὁρ́οισ καὶ διαιρέσεσι χωρίζειν τὸ ἓν καὶ τὰ πολλὰ καὶ τὸ ἀμερὲσ καὶ μεριστόν, οὐ δύναται δὲ καθαρῶσ ἐν οὐδετέρῳ γενέσθαι διὰ τὸ καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἐναλλὰξ ἐμπεπλέχθαι καὶ καταμεμῖχθαι δι’ ἀλλήλων.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 26 6:1)
ἡ δ’ ὁριστικὴ δύναμισ τὸ καθόλου καὶ τὸ ἀμερὲσ διὰ συγγένειαν ἀγαπᾷ·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 27 9:2)
μηδὲ τὸ νῦν ἀμερὲσ εἶναι βουλομένοισ, ἀλλ’ ὅ τι ἄν τισ ὡσ ἐνεστὼσ οἰήται λαβὼν διανοεῖσθαι, τούτου τὸ μὲν μέλλον τὸ δὲ παρῳχημένον εἶναι φάσκουσιν ὥστε μηδὲν κατὰ τὸ νῦν ὑπομένειν μηδὲ λείπεσθαι μόριον χρόνου παρόντοσ, ἄν, ὃσ λέγεται παρεῖναι, τούτου τὰ μὲν εἰσ τὰ μέλλοντα τὰ δ’ εἰσ τὰ παρῳχημένα διανέμηται.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 41 1:1)
καὶ μὴν ἀμερέσ γε λέγεται καὶ ἀμέριστον τὸ μὲν σῶμα μικρότητι, τὸ δ’ ἀσώματον καὶ νοητὸν ὡσ ἁπλοῦν καὶ εἰλικρινὲσ καὶ καθαρὸν ἁπάσησ στερεότητοσ καὶ διαφορᾶσ.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION