Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ Φαμέασ ὁ ἵππαρχοσ ὁ τῶν Λιβύων, νέοσ τε ὢν ἔτι καὶ θρασύτεροσ ἐσ μάχασ, καὶ ἵπποισ χρώμενοσ μικροῖσ καὶ ταχέσι, καὶ ποηφαγοῦσιν ὅτε μηδὲν εἰή, καὶ φέρουσι δίψοσ, εἰ δεήσειε, καὶ λιμόν, ὑποκρυπτόμενοσ ἐν λόχμαισ ἢ φάραγξιν, ὅπῃ τι ἀμελούμενον ἴδοι, ἐφίπτατο ἐξ ἀφανοῦσ ὥσ τισ ἀετόσ, καὶ λυμηνάμενοσ ἀπεπήδα·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 6:4)
Καλπούρνιοσ δὲ Πίσων ἐπολιόρκει τὰ μεσόγεια, καὶ Μαγκῖνοσ ἐφορμῶν Καρχηδόνι, μέροσ τι τοῦ τείχουσ ἀμελούμενον ἰδών, οὗ κρημνοὶ προύκειντο συνεχεῖσ καὶ δύσβατοι, καὶ παρ’ αὐτὸ ἦν καὶ ἀμελούμενον, ἤλπισε λαθὼν κλίμακασ ἐποίσειν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 2:2)
ἀμελούμενον δὲ καὶ οὐδενὸσ εἰσ αὐτὸ βλέποντοσ ἢ πονηρῶν βλεπόντων σβέννυται, ὥσπερ τὰ κάτοπτρα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 3:9)
οὐ γὰρ εἰκῇ χὠσ ἔτυχεν εἰκόσ σε οὕτωσ σοφὸν ὄντα καὶ ἐν τῇ πόλει δόκιμον τὸ κράτιστον τῶν σεαυτοῦ περιορᾶν ἀμελούμενον καὶ ἀπολλύμενον.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι. 22:2)
τοιγαροῦν ἀνάγκη μειοῦσθαι καὶ σιωπῇ ἀνέχεσθαι ὑποιμώζοντα καὶ ἀμελούμενον.
(루키아노스, De mercede, (no name) 27:8)
καὶ πολύ γε, οἶμαι, πρότερον τοῦ γελᾶν πρὸσ ἑαυτὸν ἐξετάσει πότερον εὐσεβεῖσ αὐτοὺσ χρὴ καλεῖν ἢ τοὐναντίον θεοῖσ ἐχθροὺσ καὶ κακοδαίμονασ, οἵ γε οὕτω ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲσ τὸ θεῖον ὑπειλήφασιν ὥστε εἶναι ἀνθρώπων ἐνδεὲσ καὶ κολακευόμενον ἥδεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν ἀμελούμενον.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 1:3)
πραττομένων δὲ τούτων ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ συχνῶν ἤδη διεφθαρμένων, αἰσθόμενοσ ὁ Ἀριστείδησ καὶ φοβηθεὶσ τὸν καιρόν, ἔγνω μήτ’ ἐᾶν ἀμελούμενον τὸ πρᾶγμα μήθ’ ἅπαν ἐκκαλύπτειν, ἀγνοούμενον εἰσ ὅσον ἐκβήσεται πλῆθοσ ὁ ἔλεγχοσ τὸν τοῦ δικαίου ζητῶν ὁρ́ον ἀντὶ τοῦ συμφέροντοσ.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 13 2:1)
ἔργον ἀλλὰ μὴ τὴν γνώμην τοῦ κακῶσ λέγοντοσ ὥσπερ γὰρ ὁ τὸν Θεσσαλὸν Προμηθέα κτεῖναι διανοηθεὶσ ἔπαισε τῷ ξίφει τὸ φῦμα καὶ διεῖλεν οὕτωσ ὥστε σωθῆναι τὸν ἄνθρωπον καὶ ἀπαλλαγῆναι τοῦ φύματοσ ῥαγέντοσ, οὕτω πολλάκισ ὑπ’ ὀργῆσ ἢ ἔχθρασ προσπεσοῦσα λοιδορία κακὸν ψυχῆσ ἢ ἀγνοούμενον ἢ ἀμελούμενον ἐθεράπευσεν.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 6 4:1)
καὶ τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ συγγενέστατόν ἐστιν, ἀμελούμενον δὲ καὶ παρορώμενον ὑπ’ αὐτῆσ οὐκ ἐθέλει συνεργεῖν ἀλλὰ λυμαίνεται καὶ προλείπει τὰσ πράξεισ.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 20 4:1)
καὶ τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ συγγενέστατόν ἐστιν, ἀμελούμενον δὲ καὶ παρορώμενον ὑπ’ αὐτῆσ οὐκ ἐθέλει συνεργεῖν ἀλλὰ λυμαίνεται καὶ προλείπει τὰσ πράξεισ.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 20 13:1)
καὶ μέντοι γε τὸν Ἀναξαγόραν αὐτὸν λέγουσιν ἀσχολουμένου Περικλέουσ ἀμελούμενον κεῖσθαι συγκεκαλυμμένον ἤδη γηραιὸν ἀποκαρτεροῦντα·
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 16 7:1)
τοῦτο γὰρ δὴ ἥκιστα μὲν ἐπίφθονον, ἥκιστα δὲ περιμάχητον, καὶ ἀφύλακτον ὂν σῴζεται καὶ ἀμελούμενον ἰσχυρότερον γίγνεται.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 3 10:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION