Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ πῶσ ἢ προνοεῖν αὐτοὺσ χρὴ νομίζειν, ὅταν μὴ παύωνται πλημμελοῦντεσ ὧν ἄρχουσιν ἢ μὴ δικαίωσ ὑπ’ ἐνίων ἀμελεῖσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:13)
ὡσ δὲ τὰ πάντα ἐν τῇ κατοχῇ ἀληθεύουσα ἐφαίνετο, οὐκέτι ἀμελεῖσθαι ὑπ̓ Ἀλεξάνδρου, ἀλλ̓ εἶναι γὰρ τῇ Σύρᾳ πρόσοδον πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ νύκτωρ καὶ μεθ̓ ἡμέραν, καὶ καθεύδοντι πολλάκισ ἤδη ἐπιστῆναι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 13 5:4)
τότε δὲ ὡσ κοινὰ τὰ πράγματα καὶ ἀναγκαῖα πᾶσι καὶ οὐκ ἄξια ὑπὸ τῶν ἀκουόντων ἀμελεῖσθαι λέγει, τότε δὲ ἄλλο τι κατασκευάζεται τῶν δυναμένων αὐτὸν μὲν ὠφελῆσαι, τὸν δὲ ἀντίδικον ἐλαττῶσαι.
(디오니시오스, chapter 17 1:2)
Σύλλασ δὲ καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ πυθόμενοι τὰ κατ’ ἐμὲ πάλιν ἐθάρρησαν, καὶ γνόντεσ ἀμελεῖσθαι τὰ περὶ τὴν φυλακὴν τοῦ στρατοπέδου διὰ νυκτὸσ ἱππέων λόχον ἱδρύσαντεσ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου, γενομένησ ἡμέρασ εἰσ μάχην ἡμᾶσ προεκαλέσαντο.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 478:1)
ὡσ οἶμαι, μεγάλοι ἔρωτεσ γίγνονται, εἰ πύθοιτο ἀμελεῖσθαι, εἰ δὲ πιστεύσει μόνοσ ἔχειν, ἀπομαραίνεταί πωσ ἡ ἐπιθυμία.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ἀμπελὶσ καὶ Χρυσίσ. 2:8)
οὐκοῦν τιθῶμεν τὸν νόμον τοῦτον, μέχρι γε τοσούτου μὴ ἀμελεῖσθαι τὰ περὶ τὸν πόλεμον γυναιξὶν δεῖν, ἐπιμελεῖσθαι δὲ πάντασ τοὺσ πολίτασ καὶ τὰσ πολίτιδασ;
(플라톤, Laws, book 7 163:1)
αὕτη τοι δίκη ἐστὶ θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν,ὦ παῖ καὶ νεανίσκε ἀμελεῖσθαι δοκῶν ὑπὸ θεῶν, κακίω μὲν γιγνόμενον πρὸσ τὰσ κακίουσ ψυχάσ, ἀμείνω δὲ πρὸσ τὰσ ἀμείνουσ πορευόμενον, ἔν τε ζωῇ καὶ ἐν πᾶσι θανάτοισ πάσχειν τε ἃ προσῆκον δρᾶν ἐστι τοῖσ προσφερέσι τοὺσ προσφερεῖσ καὶ ποιεῖν.
(플라톤, Laws, book 10 122:2)
εἰκόσ γ’, ἔφη, τὸν τοιοῦτον μὴ ἀμελεῖσθαι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου.
(플라톤, Republic, book 10 411:1)
ἀλλ’ αὐτῆσ γε τῆσ ὀργῆσ ἀναθεωρῶν τήν γένεσιν ἄλλουσ ὑπ’ ἄλλων αἰτιῶν ἐμπίπτοντασ εἰσ αὐτὴν ἑώρων, οἷσ ἐπιεικῶσ ἅπασι δόξα τοῦ καταφρονεῖσθαι καὶ ἀμελεῖσθαι παραγίνεται.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 1:1)
ἀλλ’ αὐτῆσ γε τῆσ ὀργῆσ ἀναθεωρῶν τήν γένεσιν ἄλλουσ ὑπ’ ἄλλων αἰτιῶν ἐμπίπτοντασ εἰσ αὐτὴν ἑώρων, οἷσ ἐπιεικῶσ ἅπασι τοῦ καταφρονεῖσθαι καὶ ἀμελεῖσθαι παραγίγνεται.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 2:2)
καὶ τὴν ἄγνοιαν οὐ περιεῖδεν αὐτοῦ καταφανῆ γενομένην οὐδ’ ἤλεγξε τῷ μὴ ἐλθεῖν ὥσπερ οἱ φιλομεμφεῖσ καὶ δύσκολοι ταῖσ τοιαύταισ τῶν φίλων παροράσεσι καὶ ἀγνοίαισ ἐπιτίθενται, τῷ ἀμελεῖσθαι μᾶλλον ἢ τῷ τιμᾶσθαι χαίροντεσ, ὅπωσ ἐγκαλεῖν ἔχωσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 1:2)
καὶ ταῖσ διαφοραῖσ ταῖσ πρὸσ τοὺσ φίλουσ μάλιστα πράττειν τι καὶ σκοπεῖν τῶν ἐκείνοισ συμφερόντων ἢ πρεπόντων, οὐχ ἧττον δὲ τούτου φιλικόν ἐστι τὸ παρορᾶσθαι καὶ ἀμελεῖσθαι δοκοῦντασ αὐτοὺσ ὑπὲρ ἄλλων ἀμελουμένων παρρησιάζεσθαι καὶ ὑπομιμνῄσκειν.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 26 11:1)
ἀμελεῖσθαι δὲ δοκοῦντεσ στρατιῶται οἱ μὲν ἀγαθοὶ πολὺ ἀθυμότεροι γίγνονται, οἱ δὲ πονηροὶ πολὺ ὑβριστότεροι.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 5 49:6)
ἐπὶ γὰρ τῷ τέρματι τοῦ βίου τὴν κρίσιν τῆσ γεροντίασ προσθεὶσ ἐποίησε μηδὲ ἐν τῷ γήρᾳ ἀμελεῖσθαι τὴν καλοκἀγαθίαν.
(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 10 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION