Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν οὖν φίλων τοῦ Καίσαροσ ὑπονοούντων ἐσ ὕβριν ἢ ἐσ ἐπήρειαν αὐτὸν τοῦ Καίσαροσ ὧδε πολὺ τοῦ χρόνου προλαβεῖν καὶ παραινούντων τὸ παρὸν διορθοῦσθαι μᾶλλον ἢ τὸ παρελθὸν ἐνοχλεῖν ἐπ’ ἀνδράσι τοσοῖσδε ἀξιολόγοισ, ἐπονομαζόντων δὲ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὸν Καίσαρα, ὁ Πομπήιοσ ἀμφὶ μὲν τοῦ Καίσαροσ ἠγανάκτει, ὡσ ἀμείνονοσ ὄντοσ ὑποψίασ, ἐπεὶ καὶ τὴν ἑαυτοῦ δευτέραν ὑπατείαν τῷ χρόνῳ περιλαμβάνεσθαι, πολὺ δὲ ἀναλαβεῖν ἔλεγεν ἐσ ἀκριβῆ διόρθωσιν ἐπιτετριμμένησ ἐκ πολλοῦ τῆσ πολιτείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 9:8)
μάλιστα μὲν γὰρ ἔγωγε φαίην ἂν τὴν μητέρα σου ποιεῖσθαι τούτοισ συγκατατίθεσθαι τοῖσ λόγοισ, ἐπεὶ καὶ ὁ πατὴρ καὶ ὁ διδάσκαλοσ οὕτωσ ἐπαίδευόν σε πειρώμενοι, ἔπειτ’ ἐνταῦθα δὴ καὶ τὸ πάνδεινόν ἐστιν, εἰ παρ’ αὐτοὺσ μὲν τοὺσ λόγουσ καὶ τὴν ἀκοὴν οὕτωσ ἐρρωμένωσ ἔσχεσ ὥστε τὴν εὐδοξίαν καὶ τὸ καλὸν πρὸ τῆσ ἀσφαλείασ καὶ τοῦ γήρωσ αἱρεῖσθαι, ἐπειδὴ δὲ ὡμολόγησασ αὐτῇ περὶ τῆσ ἀμείνονοσ μοίρασ, πάλιν ἐξ ἀρχῆσ ἕτεροσ γενήσει, καὶ τότε μὲν καὶ τῆσ ψυχῆσ τῆσ σαυτοῦ πλείονοσ ἄξιον ἡγοῦ τὸ στρατόπεδον, νῦν δὲ οὐδὲ τῆσ κόρησ ἀντάξιον, μᾶλλον δὲ ἑνὸσ τῶν περὶ τὴν κόρην συμβάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 6:11)
ἀμείνονοσ γὰρ μὴ δι’ ἀνάγκην δίκαιον εἶναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 14 7:2)
Ὅμηροσ μὲν γὰρ κινδυνεύει οὐ μόνον διαφθεῖραι, ἀλλὰ καὶ ὑβρίσαι εἰσ αὐτὴν ποιήσασ γὰρ τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν τὰ πολεμικά, τὸν Μενέλαον δὲ μαλθακὸν αἰχμητήν, θυσίαν ποιουμένου τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἄκλητον ἐποίησεν ἐλθόντα τὸν χείρονα ἐπὶ τὴν τοῦ ἀμείνονοσ δίαιταν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 53)
πρὸσ τὸ ἀποδεῖξαι τὴν τῶν βίων ἀτοπίαν οὐδὲν ἄσχημον ὂν οὐδὲ νεμεσητὸν καὶ ποιηταῖσ παραβαλλομένουσ καὶ χειροτέχναισ καὶ καθαρταῖσ ,σσσσ εἰ δέοι, σπεύδειν πανταχόθενεἰκόνασ καὶ παραδείγματα πορίζοντασ, ἄν πωσ ἰσχύσωμεν ἀποτρέψαι κακίασ καὶ ἀπάτησ καὶ πονηρῶν ἐπιθυμιῶν, εἰσ ἀρετῆσ δὲ φιλίαν προαγαγεῖν καὶ ἔρωτα ζωῆσ ἀμείνονοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 103:1)
κατακεῖσθαι δὲ ἄλλουσ ἀλλαχῇ, καθάπερ ἐν δείπνῳ, τοὺσ μὲν ἀμείνονοσ χώρασ, τοὺσ δὲ φαυλοτέρασ τυχόντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 47:3)
τῷ δὲ Αἰνείᾳ ̔τέλοσ γὰρ τὰ μαντεύματα ἐφαίνετο ἔχειν’ ὁρῶντι τὸ χωρίον γῆσ τε οὐκ ἐν καλῷ καὶ θαλάττησ πρόσω καὶ οὐδὲ ταύτησ ἐνορμίσασθαι ἀγαθῆσ, πολλὴ παρίσταται ἀμηχανία, πότερα χρὴ τῷ θεσφάτῳ πειθομένουσ αὐτοῦ κατοικεῖν, ἔνθα λυπηρὸν εἰσαεὶ βίον τρίψουσιν οὐδενὸσ χρηστοῦ ἀπολαύοντεσ, ἢ προσωτέρω χωρητέον ἐπὶ γῆσ ἀμείνονοσ μάστευσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 56 3:1)
τὸ δὲ τῶν Οἰνώτρων γένοσ Ἀρκαδικὸν ἦν ἐκ τῆσ τότε μὲν καλουμένησ Λυκαονίασ, νῦν δὲ Ἀρκαδίασ, ἑκουσίωσ ἐξελθὸν ἐπὶ γῆσ κτῆσιν ἀμείνονοσ ἡγουμένου τῆσ ἀποικίασ Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονοσ, ἐφ’ οὗ τὴν ἐπίκλησιν τὸ ἔθνοσ ἔλαβεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1 3:3)
γενήσεται δέ μου πιστὸσ ὁ λόγοσ ἔργα ὁμολογούμενα τῇ σκήψει παρεσχημένου, ὥσθ’ ἡμᾶσ τῶν μὲν δεινῶν μηδετέροισ κοινωνῆσαι, τῆσ δ’ ἀμείνονοσ τύχησ παρ’ ἀμφοτέρων μεταλαβεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 25:1)
αἰσχρὸν γάρ, εἰ πατὴρ μὲν ἐξεῖλεν Φρύγασ, ὁ δ’ ἄνδρ’ ἕν’ εἷσ ὢν οὐ δυνήσεται κτανεῖν, νέοσ πεφυκὼσ κἀξ ἀμείνονοσ πατρόσ.
(에우리피데스, episode 3:3)
ἦν οὖν τοῖσ μὲν φίλοισ ἀπόγνωσισ τῶν κατ’ αὐτὸν ἐλπίδων, ὅσοι δ’ ἐχθρῶσ εἶχον ἐδόκουν μὲν ἐξ ἐμφανοῦσ συνάχθεσθαι, πάθοσ δὲ λεληθὸσ ἐφηδομένων εἶχον ὡσ ἀμείνονοσ τευξόμενοι τῆσ μεταβολῆσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 197:1)
καί πωσ τὸ μὲν οὐκ εὖ πράττειν ἐν τῷ προτέρῳ χαλεπὸν μὲν ἀλλ’ οὔτε θρασὺν οὔτε προπετῆ πρὸσ τὴν ἀπώλειαν τῶν τέκνων παρεῖχεν αὐτόν, ἐν δὲ τῷ τότε μεταβολῆσ ἀμείνονοσ καὶ παρρησίασ ἐπιλαβόμενοσ τὸ μῖσοσ ἐκενοδόξει τὴν ἐξουσίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 424:1)
Ὁ δὲ Ἡρώδησ οὐδ’ εἴ τι πρότερον ἦν αὐτῷ ἐνδοιάσιμον περὶ τὴν τεκνοκτονίαν τούτῳ τόπον ἢ χώραν ἐν τῇ ψυχῇ καταλελοιπώσ, ἀλλὰ πᾶν ἐξῃρημένοσ τὸ δυνησόμενον αὐτῷ μετάνοιαν ἀμείνονοσ λογισμοῦ παρασχεῖν ἔσπευσεν ἤδη τέλοσ ἐπιθεῖναι τῇ προαιρέσει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 463:1)
ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸσ ἀμείνονοσ, πατρὸσ δὲ ὑποδεεστέρου·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 91 6:3)
αὐτὰρ ἐπεὶ τάδε γ’ ὧδε θεοὶ κακὰ τεκμήραντο, ἀνδρὸσ ἔπειτ’ ὤφελλον ἀμείνονοσ εἶναι ἄκοιτισ, ὃσ ᾔδη νέμεσίν τε καὶ αἴσχεα πόλλ’ ἀνθρώπων.
(호메로스, 일리아스, Book 6 35:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION