Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

συνεῖσι δὲ τῆσ χάριτοσ ὑμῖν τοσοῦτον ἂν ἐπείποιμι, ὅτι μηδενὸσ ἁμαρτήματοσ ἴσον ἐπιτίμιον ὁρίζεται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 5:7)
διὸ δίκαιον μέν ἐστι, καὶ βέλτιόν τινοσ δικαίου, οὐ τοῦ ἁπλῶσ δὲ ἀλλὰ τοῦ διὰ τὸ ἁπλῶσ ἁμαρτήματοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 145:2)
νῦν οὖν τίνα με βούλεσθε ὑποσχεῖν ζημίαν ἀντὶ τούτου τοῦ ἁμαρτήματοσ ἢ τί ποιεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 22:2)
καὶ νὴ Δία γε οὐ μόνον αὐτὸν εὔθυνε τοῖσ λόγοισ, ἀλλὰ καὶ ζημίαν ἐπήγαγε τοῦ ἁμαρτήματοσ πασῶν βαρυτάτην.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 22:1)
οὕτωσ οὐδ’ ἀπάτη ἀπάτησ, οὐδ’ ἁμάρτημα ἁμαρτήματοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 120:5)
καὶ τοῖσ μετὰ τοῦ τυράννου πεφευγόσι Ῥωμαίων κάθοδον εἰσ τὴν πόλιν ἐπ’ ἀδείᾳ τε καὶ ἀμνηστίᾳ παντὸσ ἁμαρτήματοσ ἔδωκαν χρόνον ὁρίσαντεσ ἡμερῶν εἴκοσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 13 7:1)
ὅσοι δ’ ἐν ἁμαρτήματοσ αὐτὸ μοίρᾳ φέρουσι, τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐξητακότεσ, δι’ ἃσ εἰώθει πλεονάζειν ἐνίοτε ἐν τοῖσ ὀνόμασιν, οὐ δεόντωσ αὐτοῦ κατηγοροῦσιν, ἀλλ’ ἐοίκασιν οἱ τοῦτο συκοφαντοῦντεσ τὴν βραχυλογίαν ἐκ παντὸσ ἀπαιτεῖν, ἥν, ὅπερ εἶπον, παντὸσ μᾶλλον καὶ εὐκαιρότερον παρέχεται, τῶν δὲ ἄλλων ἀρετῶν οὐδεμίαν, οὐκέτι συνορῶντεσ ὅτι καὶ τῆσ σαφηνείασ δεῖ στοχάζεσθαι τὸν ῥήτορα καὶ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῆσ αὐξήσεωσ καὶ τῆσ περὶ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων εὐρυθμίασ, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τοῦ παθητικήν τε καὶ ἠθικὴν καὶ ἐναγώνιον ποιεῖν τὴν λέξιν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ πλείστη τοῦ πιθανοῦ μοῖρα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 58 1:1)
καὶ τὸν μὲν οὕτωσ ἐξαρπάζουσι τῆσ τοῦ πατρὸσ ἀρᾶσ, αὐτοὶ δὲ εὐχὰσ ὑπὲρ τοῦ νεανίσκου ποιοῦνται τῷ θεῷ ὥστε αὐτὸν ἀπολῦσαι τοῦ ἁμαρτήματοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 164:2)
εἰ δέ τισ αἰτίαν ἔσχεν παρὰ τοῖσ Ιἑροσολυμίταισ κοινοφαγίασ ἢ τῆσ ἐν σαββάτοισ παρανομίασ ἤ τινοσ ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματοσ, παρὰ τοὺσ Σικιμίτασ ἔφευγεν λέγων ἀδίκωσ ἐκβεβλῆσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 408:2)
τοσούτων γοῦν φιλοσόφων παρόντων οὐδὲ κατὰ τύχην ἕνα τινὰ ἔξω ἁμαρτήματοσ ἦν ἰδεῖν, ἀλλ’ οἱ μὲν ἐποίουν αἰσχρά, οἱ δ’ ἔλεγον αἰσχίω·
(루키아노스, Symposium, (no name) 34:3)
εἰ γὰρ τούτων ἕκαστοσ δι’ ἓν ἁμάρτημα θανάτου ἠξιώθη, ἦ που τοῦ γε πολλὰ ἐξημαρτηκότοσ καὶ δημοσίᾳ εἰσ τὴν πόλιν καὶ ἰδίᾳ εἰσ ἕκαστον ὑμῶν, ὧν ἑκάστου ἁμαρτήματοσ ἐν τοῖσ νόμοισ θάνατοσ ἡ ζημία ἐστί, δεῖ ὑμᾶσ σφόδρα θάνατον αὐτοῦ καταψηφίσασθαι.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 91:1)
ὃσ δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰσ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰσ τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχόσ ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματοσ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 1 116:1)
παρὰ γὰρ οἶμαι τοὺσ νόμουσ τοὺσ ἐκ πείρασ πολλῆσ κειμένουσ καί τινων συμβούλων ἕκαστα χαριέντωσ συμβουλευσάντων καὶ πεισάντων θέσθαι τὸ πλῆθοσ, ὁ παρὰ ταῦτα τολμῶν δρᾶν, ἁμαρτήματοσ ἁμάρτημα πολλαπλάσιον ἀπεργαζόμενοσ, ἀνατρέποι πᾶσαν ἂν πρᾶξιν ἔτι μειζόνωσ τῶν συγγραμμάτων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 260:1)
ἐκ ταὐτοῦ δὲ ἁμαρτήματοσ τούτου καὶ τὸ τὴν ἀμαθίαν τὴν παρ’ αὑτῷ δοκεῖν σοφίαν εἶναι γέγονε πᾶσιν·
(플라톤, Laws, book 5 37:2)
ὅταν οὖν τισ ἅμα δυστυχηθῇ καὶ ἀσεβηθῇ τῶν οἴκων, ὥστε τὸν κεκτημένον ἐν αὐτῷ παῖδασ μὲν μὴ καταλιπεῖν, ἠίθεον δὲ ἢ καὶ γεγαμηκότα ἄπαιδα τελευτῆσαι φόνου ὀφλόντα ἑκουσίου ἤ τινοσ ἁμαρτήματοσ ἄλλου τῶν περὶ θεοὺσ ἢ πολίτασ ὧν ἂν θάνατοσ ἐν τῷ νόμῳ ζημία διαρρήδην ᾖ κειμένη, ἢ καὶ ἐν ἀειφυγίᾳ τισ φεύγῃ τῶν ἀνδρῶν ἄπαισ, τοῦτον πρῶτον μὲν καθήρασθαι καὶ ἀποδιοπομπήσασθαι τὸν οἶκον χρεὼν ἔστω κατὰ νόμον, ἔπειτα συνελθόντασ, καθάπερ εἴπομεν νυνδή, τοὺσ οἰκείουσ ἅμα νομοφύλαξιν σκέψασθαι γένοσ ὅτιπερ ἂν ᾖ τῶν ἐν τῇ πόλει εὐδοκιμώτατον πρὸσ ἀρετὴν καὶ ἅμα εὐτυχέσ, ἐν ᾧ ἂν παῖδεσ γεγονότεσ ὦσιν πλείουσ·
(플라톤, Laws, book 9 159:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION