Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐν μὲν τέχνῃ ὁ ἑκὼν ἁμαρτάνων αἱρετώτεροσ, περὶ δὲ φρόνησιν ἧττον, ὥσπερ καὶ περὶ τὰσ ἀρετάσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 39:1)
ταῖσ γὰρ ἀληθείαισ ὁ δὶσ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ πράγμασιν ἁμαρτάνων ἄφρων ἂν δικαίωσ νομισθείη.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 6:6)
οὕτω καὶ ὁ πλέον καὶ ὁ ἔλαττον ἁμαρτάνων ἐπίσησ οὐκ εἰσὶν ἐν τῷ κατορθοῦν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 120:7)
ἐπειδὴ δὲ καὶ τοὺσ βίουσ τῶν πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοισ ἐπεχείρεισ, ὦ Φουφέττιε, λέγων ὅτι τὸ μὲν Ἀλβανῶν εὐγενὲσ ὅμοιον ἀεὶ διαμένει, τὸ δ’ ἡμέτερον ἐξέφθαρται ταῖσ ἐπιμιξίαισ τοῦ ἀλλοφύλου, καὶ οὐκ ἠξίουσ ἄρχειν τῶν γνησίων τοὺσ νόθουσ οὐδὲ τῶν αὐθιγενῶν τοὺσ ἐπήλυδασ, μάθε καὶ κατὰ τοῦτο ἁμαρτάνων μάλιστα τὸ δικαίωμα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 4:3)
" οὐδεὶσ τοίνυν ἁμαρτάνων ἐλεύθερόσ ἐστιν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 23:7)
ἐπεὶ γὰρ ὁ ἁμαρτάνων οὐ θέλει ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ κατορθῶσαι, δῆλον ὅτι ὃ μὲν θέλει οὐ ποιεῖ.
(에픽테토스, Works, book 2, Τί τὸ ἴδιον τοῦ ἁμαρτήματοσ. 1:2)
τίσ οὖν θέλει ζῆν ἁμαρτάνων;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 2:1)
οὐδὲν ἐμοὶ δράσαντι τὸ αἰσχρὸν ἢ ἀπρεπὲσ τὸ τῆσ φιλοσοφίασ ἐκινδυνεύετο, οὐδ’ ἔβλαπτον τοὺσ πολλοὺσ ὡσ φιλόσοφοσ ἁμαρτάνων.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 18:2)
καὶ γὰρ εἰ τὰ μέγιστα νῦν ἁμαρτάνων ἐτύγχανον, ἦν μοί τισ οὐ μικρὰ προοφειλομένη χάρισ, ἐσ ἣν ἀποβλέποντα τοῦτον καὶ ἧσ μεμνημένον καλῶσ εἶχε τῶν μὲν παρόντων καταφρονεῖν, δι’ ἐκεῖνα δὲ πρόχειρον τὴν συγγνώμην ἔχειν, καὶ μάλιστα εἰ τηλικαύτη τισ ἡ εὐεργεσία τυγχάνοι ὡσ πάντα ὑπερπαίειν τὰ μετὰ ταῦτα.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 15:3)
ἀξιοῖ δὲ οὐχ ὡσ ἠδικηκὼσ ἡσυχίαν ἔχων πολιτεύεσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ αὐτὸσ ἐξευρὼν τοὺσ τὴν πόλιν ἀδικήσαντασ, οὕτω διανοεῖται, καὶ παρασκευάζεται ὅπωσ ἑτέρων μεῖζον δυνήσεται, ὥσπερ οὐ διὰ πρᾳότητα καὶ ἀσχολίαν τὴν ὑμετέραν οὐ δεδωκὼσ ὑμῖν δίκην, εἰσ οὓσ νῦν ἁμαρτάνων οὐ λανθάνει, ἀλλ’ ἅμα ἐξελεγχθήσεταί τε καὶ δώσει δίκην.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 41:1)
πᾶσ ὁ ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν.
(IWANOU A, chapter 3 7:2)
οὕτω γὰρ ὂν μὲν ἀεὶ δοξάζει, ἕτερον δὲ ἀνθ’ ἑτέρου, καὶ ἁμαρτάνων οὗ ἐσκόπει δικαίωσ ἂν καλοῖτο ψευδῆ δοξάζων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 287:1)
οὐκ ἐλάττω πράττων ἐλάττω ἂν ἐξαμαρτάνοι, ἐλάττω δὲ ἁμαρτάνων ἧττον ἂν κακῶσ πράττοι, ἧττον δὲ κακῶσ πράττων ἄθλιοσ ἧττον ἂν εἰή;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 94:7)
ὁ ἄρα ἑκὼν ἁμαρτάνων καὶ αἰσχρὰ καὶ ἄδικα ποιῶν, ὦ Ἱππία, εἴπερ τίσ ἐστιν οὗτοσ, οὐκ ἂν ἄλλοσ εἰή ἢ ὁ ἀγαθόσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ Ἐλαττών 80:5)
ἐπιλειπούσησ γὰρ ἐπιστήμησ ὁ ἁμαρτάνων ἁμαρτάνει, ἐν ᾧ οὐκ ἔστι δημιουργόσ·
(플라톤, Republic, book 1 318:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION