Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μὲν τοῦτό γ’ αὑτοῖσ συνεχώρησαν καὶ παρεῖσαν τὸ μηδ’ ὁτιοῦν ἀδικεῖν τὴν πόλιν, ἡμεῖσ δὲ καὶ τοῦτ’ ἀφαιρησόμεθα καὶ τῇ δυστυχίᾳ τὴν βλασφημίαν προσθήσομεν, πῶσ οὐ χαλεπώτεροι τῆσ φυγῆσ αὐτοῖσ ἐσόμεθα, ἢ πῶσ οὐ μείζω τῶν ἐξ ἀρχῆσ εἰσ αὐτοὺσ ἁμαρτανόντων ἀδικήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 128:8)
δεῖ δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅτι πολλαὶ γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ δίκαιον καὶ τὸ κατ’ ἀναλογίαν ἴσον, τούτου δ’ ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 6:1)
καὶ ὑμεῖσ μὲν οὐδὲ τῶν εἰσ ὑμᾶσ ἁμαρτανόντων ὅταν τινὸσ καταψηφίσησθε, οὐ πάντα τὰ ὄντ’ ἀφείλεσθε, ἀλλ’ ἢ γυναῖκασ ἢ παιδί’ αὐτῶν ἐλεήσαντεσ μέροσ τι κἀκείνοισ ὑπελίπετε·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 86:1)
ὥσπερ οὖν οἱ παρανομοῦντεσ εἰσ τὰ ἱερὰ τῶν εἰσ ἄλλ’ ὁτιοῦν ἁμαρτανόντων χείρουσ εἰσίν, οὕτωσ οἱ περὶ ταῦτα ἄδικοι καὶ πονηροὶ φαινόμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 47:3)
καὶ τὴν ἀράν, ἣν Ἀθηναῖοι περὶ τῶν Σόλωνοσ ἔθεντο νόμων τοῖσ ἐπιχειροῦσι καταλύειν, ἀγνοεῖτε κυριωτέραν οὖσαν ἐπὶ τοῖσ ἐκείνου νόμοισ ̔πᾶσα γὰρ ἀνάγκη τὸν συνέχοντα τὸ πᾶν θεσμὸν ἀραῖον ὑπάρχειν̓ πλὴν παῖδασ καὶ γένοσ οὐκ ἐπέξεισιν, ὡσ ἐκεῖ, τῶν ἁμαρτανόντων, ἀλλ̓ ἕκαστοσ αὑτῷ γίγνεται τῆσ ἀτυχίασ αἴτιοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 10:2)
ἐν ἴσῳ δόξαντεσ εἶναι τῷ μηδένα οἰκτείρειν τῶν τὰ μέτρια ἁμαρτανόντων τὸ μηδένα τιμωρεῖσθαι τῶν τὰ μέγιστα καὶ ἀδιόρθωτα ἀδικούντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 5:1)
ἢ τοῦτό γε οὐ δυνατόν, ἀλλ’ ὁ νόμοσ θεῖοσ καὶ ἰσχυρὸσ καὶ ἀναπόδραστοσ οὗτόσ ἐστιν ὁ τὰσ μεγίστασ εἰσπρασσόμενοσ κολάσεισ παρὰ τῶν τὰ μέγιστα ἁμαρτανόντων;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 42:1)
μόνοσ γὰρ οὗτοσ δοῦναί τε ταῦτα τοῖσ ἀξίοισ καὶ ἀφελέσθαι τῶν ἁμαρτανόντων εἰσ αὐτὸν ἱκανόσ, ᾧ παρέχοντεσ ἑαυτοὺσ οἱούσ αὐτόσ τε βούλεται κἀγὼ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ σαφῶσ ἐξεπιστάμενοσ παραινῶ, οὐκ ἂν ὄντεσ μακαριστοὶ καὶ ζηλωτοὶ πᾶσιν ἀτυχήσαιτέ ποτ’ ἢ παύσαισθε, ἀλλ’ ὧν τε νῦν ὑμῖν ἐστιν ἀγαθῶν ἡ κτῆσισ βεβαία μενεῖ τῶν τε ἀπόντων ταχεῖαν ἕξετε τὴν παρουσίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 229:2)
"τί δὴ θαυμαστόν, εἰ, τῶν ἀνθρωπίνων οὕτωσ, ἡμῖν ὄντων δυσθεωρήτων, οὐκ εὔπορόν ἐστι τὸ περὶ τῶν θεῶν εἰπεῖν, ᾧτινι λόγῳ τοὺσ μὲν ὕστερον τοὺσ δὲ πρότερον τῶν ἁμαρτανόντων κολάζουσιν;
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 417)
ὃ δὲ μεῖζόν ἐστιν, οὐδ’ αὑτῶν ἁμαρτανόντων καὶ διακειμένων φαύλωσ τὸ ἦθοσ αἰσθανομένουσ ἀθυμεῖν καὶ δυσφορεῖν ἐῶσιν, ἀλλὰ θεραπεύειν ἄνευ λύπησ τὴν κακίαν ᾗ δεῖ, σκόπει δὴ πῶσ οὐκ ἄλογόν ἐστι περιορᾶν αὑτούσ, ὅτι μὴ πάντεσ εἰσὶν οἱ χρώμενοι καὶ προσιόντεσ ἡμῖν ἐπιεικεῖσ καὶ χαρίεντεσ, ἀχθομένουσ καὶ δυσκολαίνοντασ;
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 7 2:1)
ὃ δὲ μεῖζόν ἐστιν, οὐδ’ αὑτῶν ἁμαρτανόντων καὶ διακειμένων φαύλωσ τὸ ἦθοσ αἰσθανομένουσ ἀθυμεῖν καὶ δυσφορεῖν ἐῶσιν, ἀλλὰ θεραπεύειν ἄνευ λύπησ τὴν κακίαν δεῖ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 7 8:1)
οὕτω δὴ καὶ τῶν ἁμαρτανόντων ἀνήκεστοι μὲν εἰσιν οἱ πρὸσ τοὺσ ἐλέγχοντασ καὶ νουθετοῦντασ ἐχθρῶσ καὶ ἀγρίωσ διατιθέμενοι καὶ χαλεπαίνοντεσ οἱ δ’ ὑπομένοντεσ καὶ προσιέμενοι πραότερον ἔχουσι.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 11 3:1)
οὐ γὰρ ἡ τῶν ὀμνυομένων δύναμισ, ἀλλ̓ ἡ τῶν ἁμαρτανόντων δίκη ἐπεξέρχεται ἀεὶ τὴν τῶν ἀδίκων παράβασιν.
(70인역 성경, 지혜서 14:31)
Κύριε παντοκράτωρ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἄκουσον δὴ τῆσ προσευχῆσ τῶν τεθνηκότων Ἰσραὴλ καὶ υἱῶν τῶν ἁμαρτανόντων ἐναντίον σου, οἳ οὐκ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐκολλήθη ἡμῖν τὰ κακά.
(70인역 성경, 바룩서 3:4)
δίκησ παρὰ τοῦ θεοῦ τεταγμένησ ἐποπτεύειν τὰ ἐπὶ γῆσ γιγνόμενα ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, τιμωρον οὖσαν τῶν ἁμαρτανόντων·
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων336)

SEARCH

MENU NAVIGATION