헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν γὰρ μαθόντα ἃ χρὴ καὶ παιδευθέντα καὶ μηδενὸσ τῶν καλῶν ἀμελήσαντα μηδὲ ἀμαθῆ γενόμενον, ἀλλὰ πᾶσι τοῖσ τῆσ ἀρετῆσ μέρεσι κατακοσμήσαντα τὴν ψυχὴν, εἰκὸσ ἦν πάσησ ἔξω γενέσθαι ἁμαρτίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 4:3)
ἡ δημαγωγία γὰρ οὐ πρὸσ μουσικοῦ ἔτ’ ἐστὶν ἀνδρὸσ οὐδὲ χρηστοῦ τοὺσ τρόπουσ, ἀλλ’ εἰσ ἀμαθῆ καὶ βδελυρόν.
(아리스토텔레스, Prologue 5:14)
Χρύσιπποσ δ’ ὁ φιλόσοφοσ τὸν μαίσωνα ἀπὸ τοῦ μασᾶσθαι οἰέται κεκλῆσθαι, οἱο͂ν τὸν ἀμαθῆ καὶ πρὸσ γαστέρα νενευκότα, ἀγνοῶν ὅτι Μαίσων γέγονεν κωμῳδίασ ὑποκριτὴσ Μεγαρεὺσ τὸ γένοσ, ὃσ καὶ τὸ προσωπεῖον εὑρ͂ε τὸ ἀπ’ αὐτοῦ καλούμενον μαίσωνα, ὡσ Ἀριστοφάνησ φησὶν ὁ Βυζάντιοσ ἐν τῷ περὶ Προσώπων, εὑρεῖν αὐτὸν φάσκων καὶ τὸ τοῦ θεράποντοσ πρόσωπον καὶ τὸ τοῦ μαγείρου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 77 2:1)
ἔπειτα, ἔφη, οὐδὲν ἠδίκεισ αὐτὸν ἀργὸν ὄντα καὶ ἀμαθῆ τρέφων καὶ ποιῶν ὅτι κάκιστον;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 8:1)
τοῦτο γὰρ ἀεὶ ὁρᾶτε καὶ περὶ τοιαῦτά ἐστε, ἀφ’ ὧν νοῦν μὲν ἢφρόνησιν ἢ δικαίαν διάθεσιν ἢ πρὸσ θεοὺσ εὐσέβειαν οὐκ ἔστι κτήσασθαι, ἔριν δὲ ἀμαθῆ καὶ φιλοτιμίαν ἄμετρον καὶ κενὴν λύπην καὶ χαρὰν ἀνόητον καὶ λοιδορίαν καὶ δαπάνην.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 7:1)
[φιλομαθῆ μᾶλλον ἢ ἀμαθῆ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. s'. KLEOBOULOS 4:4)
καὶ τοὺσ διαλεκτικοὺσ πολυφθόρουσ, Πύρρωνα δ’ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 8:8)
τὸν ἀμαθῆ πλούσιον πρόβατον εἶπε χρυσόμαλλον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 28:2)
συμβουλευόντων πρὸσ ὄχλον αὐθάδη καὶ ἀμαθῆ ἢ θρασεῖάν τε καὶ ἀνύποιστον δημοκόπων ἀνθρώπων μανίαν, ἀλλ’ ἀπολογεῖσθαι μέν, ὡσ οὐδὲν εἰή τῶν γεγονότων παρὰ τῶν πατρικίων αἴτιον, καὶ ὑπισχνεῖσθαι πρόνοιαν ἕξειν τοῦ κακοῦ τὴν δυνατήν, τοῖσ δὲ ταράττουσι τὸν δῆμον ἐπιτιμᾶν καὶ προαγορεύειν, ὡσ εἰ μὴ παύσονται τὴν στάσιν ἀναρριπίζοντεσ ἀξίασ τίσουσι δίκασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 15 3:1)
Ἀμαθοῦσ δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτισ ἔστι καὶ νῦν ὑπὸ μὲν τῶν ἐπιχωρίων Ἀμάθη καλουμένη, Μακεδόνεσ δ’ αὐτὴν Ἐπιφάνειαν ἀφ’ ἑνὸσ τῶν ἐπιγόνων ἐπωνόμασαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 171:2)
πρὸσ τοῦθ’ ὁ πρεσβύτατοσ τῶν ἀδελφῶν Ιἄναβοσ ἐπέπληξεν αὐτῷ τολμηρότερον παρ’ ἡλικίαν καὶ ἀμαθῆ τοῦ προσήκοντοσ εἰπών, ἐκέλευσέ τε πρὸσ τὰ ποίμνια καὶ τὸν πατέρα βαδίζειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 227:1)
Ἀλλ̓ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντα τῆσ σοφίασ αὐτῶν.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης 6:7)
κακὸν γὰρ καὶ ἀμαθῆ οὐδένα φιλοσοφεῖν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 169:5)
σκόπει γάρ, ὦ Θεόδωρε, εἰ ἐθέλοι ἄν τισ τῶν ἀμφὶ Πρωταγόραν ἢ σὺ αὐτὸσ διαμάχεσθαι ὡσ οὐδεὶσ ἡγεῖται ἕτεροσ ἕτερον ἀμαθῆ τε εἶναι καὶ ψευδῆ δοξάζειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 173:5)
τὸν δέ γε νόμον ὁρῶμεν σχεδὸν ἐπ’ αὐτὸ τοῦτο συντείνοντα, ὥσπερ τινὰ ἄνθρωπον αὐθάδη καὶ ἀμαθῆ καὶ μηδένα μηδὲν ἐῶντα ποιεῖν παρὰ τὴν ἑαυτοῦ τάξιν, μηδ’ ἐπερωτᾶν μηδένα, μηδ’ ἄν τι νέον ἄρα τῳ συμβαίνῃ βέλτιον παρὰ τὸν λόγον ὃν αὐτὸσ ἐπέταξεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 224:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION