헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλωμένου δὲ καὶ Ἀντιόχου τοῦ Δημητρίου ἀδελφοῦ, ὃσ ἐπεκαλεῖτο Σωτήρ, καὶ μηδεμιᾶσ αὐτὸν πόλεωσ δεχομένησ διὰ Τρύφωνα, πέμπει πρὸσ αὐτὸν Κλεοπάτρα καλοῦσα πρὸσ αὐτὴν ἐπί τε γάμῳ καὶ βασιλείᾳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 271:1)
εἰ δ’ οὕτωσ ἀνδρόσ τοι ἀλωμένου οὐδεμί’ ὤρη γίγνεται οὐδ’ αἰδώσ, οὔτ’ ὀπίσω γένεοσ, θυμῷ γῆσ περὶ τῆσδε μαχώμεθα, καὶ περὶ παίδων θνῄσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 144:6)
οὐ μὴν οὐδὲ Γαϊού Μαρίου ταπεινότεροσ Ἀννίβασ ἔκειτο, τῷ μὲν γὰρ βασιλεὺσ φίλοσ ὑπῆρχε καί βίοσ ἦν συνήθησ καί διατριβαὶ περὶ ναῦσ καί ἵππουσ καί στρατιωτῶν ἐπιμέλειαν τὰσ δὲ Μαρίου τύχασ Ῥωμαῖοι γελῶντεσ ἀλωμένου καί πτωχεύοντοσ ἐν Λιβύῃ μετὰ μικρὸν ἐν Ῥώμῃ σφαττόμενοι καὶ μαστιγούμενοι προσεκύνουν.
(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 21 7:1)
εἰ δέ τοι οὕτωσ ἀνδρὸσ ἀλωμένου οὐδεμἴ ὤρη γίγνεται οὔτ’ αἰδὼσ οὔτ’ ὄπισ οὔτ’ ἔλεοσ, θυμῷ γῆσ περὶ τῆσδε μαχώμεθα καὶ περὶ παίδων θνῄσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι.
(작자 미상, 비가, Τυρταίου, Εὐνομίας131)

SEARCH

MENU NAVIGATION