헬라어 문장 내 검색 Language

Μίλωνόσ τε τὰ ἐσ Κλώδιον ὑπηρετήσαντοσ αὐτῷ καὶ ἀρεσκομένου τῷ δήμῳ διὰ τὴν Κικέρωνοσ κάθοδον, ὑπατείαν ὡσ ἐν καιρῷ παρὰ τήνδε τὴν ἀναρχίαν μετιόντοσ ἀποδιέτριβε τὰσ χειροτονίασ, μέχρι βαρυθυμῶν ὁ Μίλων, ὡσ καὶ περὶ αὑτὸν ἀπίστου γιγνομένου τοῦ Πομπηίου, ἐσ τὴν πατρίδα Λανούβιον ἐξῄει, ἣν Διομήδη φασὶν ἀλώμενον ἐξ Ἰλίου πρώτην ἐν τῇ Ἰταλίᾳ πόλιν οἰκίσαι, καὶ εἰσὶν ἀπὸ Ῥώμησ ἐσ αὐτὴν στάδιοι πεντήκοντα καὶ ἑκατόν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 6:3)
Πλάγκοσ δὲ προσεγένετο μετὰ τοῦ οἰκείου στρατοῦ, καὶ ὁ Δέκμοσ ἐπέστελλε τῇ βουλῇ τὸν Ἀντώνιον ἀλώμενον κυνηγετήσειν ναυτικῶν περ ἤδη γεγονότων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 5:6)
ἡττηθέντοσ γὰρ ὕστερον Ἀντιόχου φεύγοντα τὸν Ἀννίβαν καὶ ἀλώμενον περὶ Βιθυνίαν, πρεσβεύων, ἐφ’ ἕτερα πρὸσ Προυσίαν, οὔτε τι πρὸσ τοῦ Ἀννίβου προπαθών, οὔτε Ῥωμαίων ἐντειλαμένων, οὔτε φοβερὸν ἔτι αὐτοῖσ γενέσθαι δυνάμενον Καρχηδόνοσ κατεστραμμένησ, ἔκτεινε διὰ τοῦ Προυσίου φαρμάκῳ, λεγόμενον μὲν ἐσχηκέναι ποτὲ χρησμὸν ὧδε ἔχοντα "Λίβυσσα κρύψει βῶλοσ Ἀννίβου δέμασ," καὶ οἰόμενον ἐν Λιβύῃ τεθνήξεσθαι, ποταμὸσ δ’ ἔστι Λίβυσσοσ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ, καὶ πεδίον ἐκ τοῦ ποταμοῦ Λίβυσσα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:3)
" ὁ μὲν δὴ Ἄργοσ τὸ Πελοποννήσιον καὶ Ἄργοσ τὸ Ἀμφιλοχικὸν καὶ Ἄργοσ τὸ ἐν Ὀρεστείᾳ ὁ̔́θεν οἱ Ἀργεάδαι Μακεδόνεσ̓ καὶ τὸ ἐν τῷ Ιὀνίῳ λεγόμενον οἰκίσαι Διομήδην ἀλώμενον, καὶ εἴ τί που γῆσ ἄλλο Ἄργοσ ἐκαλεῖτο, πάντα ἀνεζήτει καὶ ἐφυλάσσετο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 5:7)
τὸ γὰρ ἐν πενίᾳ διαγενέσθαι καὶ ἀλώμενον καὶ τοσοῦτον ἀπὸ τῶν ποιημάτων πορίζοντα ὅσον ἀποζῆν θαυμαστῆσ ἀνδρείασ καὶ μεγαλοφροσύνησ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 16:2)
τοῦτο ἀνέστιον καὶ πτωχὸν ἀλώμενον ἐχθρὸν ἐκ τοῦ ἀναγκαίου τοῖσ κρείττοσιν ἦν καὶ νεωτερίζειν ἑτοιμότατον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 62 5:1)
ἐν ταῖσ Ἀθήναισ κατθανεῖν μ’ ἀλώμενον.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, iambic 4:37)
ἥ ῥ’ Ὀδυσῆ’ ἐλέησεν ἀλώμενον, ἄλγε’ ἔχοντα, αἰθυίῃ δ’ ἐικυῖα ποτῇ ἀνεδύσετο λίμνησ, ἷζε δ’ ἐπὶ σχεδίησ πολυδέσμου εἶπέ τε μῦθον·
(호메로스, 오디세이아, Book 5 33:2)
"οὕτωσ οὔτε φύσιν οὔτε χρῆσιν οὔτ’ αἴσθησιν ἀνθρώπων ἀναιροῦσιν οἱ κοινῆσ τινοσ οὐσίασ μετοχῇ καὶ ἰδέᾳ γιγνόμενον ἡμῶν ἕκαστον εἰκόνα τοῦ παρασχόντοσ τὴν ὁμοιότητα τῇ γενέσει προσαγορεύοντεσ οὐδὲ γὰρ ὁ πῦρ μὴ λέγων εἶναι τὸν πεπυρωμένον σίδηρον ἢ τὴν σελήνην ἥλιον, ἀλλὰ κατὰ Παρμενίδην νυκτιφαὲσ περὶ γαῖαν ἀλώμενον, ἀλλότριον φῶσ, ἀναιρεῖ σιδήρου χρῆσιν ἢ σελήνησ·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1513)

SEARCH

MENU NAVIGATION