Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔχον δ’ ἐπ’ ἀριστερὰ χειρῶν Καύκασον αἰπήεντα Κυταιίδα τε πτόλιν Αἰήσ, ἔνθεν δ’ αὖ πεδίον τὸ Ἀρήιον ἱερά τ’ ἄλση τοῖο θεοῦ, τόθι κῶασ ὄφισ εἴρυτο δοκεύων πεπτάμενον λασίοισιν ἐπὶ δρυὸσ ἀκρεμόνεσσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 21:19)
οὔτε γὰρ λιμένασ προσχοῦν ὑμᾶσ οὐδὲν δεῖ νῦν οὔτε βουλευτήριον οὔτε θέατρον ἀνοικοδομεῖν οὔτε ἄλση φυτεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 15:7)
ἐλθεῖν τε ἐσ τὸ ὄροσ τὸν Μηρὸν ξὺν τοῖσ ἑταίροισ τοῖσ ἱππεῦσι καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ ἰδεῖν κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνησ τὸ ὄροσ καὶ ἄλση παντοῖα·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2 5:2)
οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι ἐπειδὰν διώκωνται, οὐκ ἐπὶ τὰσ νάπασ φεύγουσιν οὐδὲ ἐπὶ τὰ ἄλση, εἰ καὶ πάνυ πλησίον τύχοι ὄντα, ὥστε εὐμαρῶσ ἀφελέσθαι αὐτοὺσ τοῦ κινδύνου, ἀλλ̓ ἐσ τὰ πεδία βιάζονται, ἐρίζοντεσ πρὸσ τὰσ κύνασ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 16 2:1)
καὶ εἰσ τὰ ἕλεα δὲ καὶ τὰ ἄλση νεμόμενον, ἔτι τε ὅπου πύθοιτο ἡβητήρια εἶναι μεθύσκεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 512)
καλὰ δὲ ἄλση καὶ οἰκίαι πολυτελεῖσ καὶ ἀνδριάντεσ καὶ γραφαὶ τῆσ παλαιᾶσ τε καὶ ἄκρασ τέχνησ καὶ χρυσοῖ κρατῆρεσ καὶ ποικίλαι τράπεζαι καὶ πορφύρα καὶ ἐλέφασ καὶ ἤλεκτροσ καὶ μύρων ὀσμαὶ καὶ θεαμάτων παντοίων καὶ ἀκουσμάτων τέρψεισ διά τε φωνῆσ καὶ ὀργάνων, ξύμπαντα ταῦτα οὐδεμιᾶσ ἕνεκα χρείασ, ἀλλ’ ἡδονῆσ εὑρημένα φαίνεται.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 108:1)
ἄλση δὲ τίσ πω τοιάδ̓ ἔσχ̓ ἄλλη πόλισ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 29:3)
ἔχει δὲ καὶ πλησίον ἄλση καὶ περὶ ταῦτα ἕλη, καὶ σπήλαιον εὐμέγεθεσ, ἔχον χάσμα κατάγειον πρὸσ τὴν ἄρκτον νενευκόσ, δἰ οὗ μυθολογοῦσι τὸν Πλούτωνα μεθ’ ἁρ́ματοσ ἐπελθόντα ποιήσασθαι τὴν ἁρπαγὴν τῆσ Κόρησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 3 3:1)
πρῶτα μὲν εἰσ Σάρδεισ ἐλθόντεσ ἅμα Ἀρισταγόρᾳ τῷ Μιλησίῳ, δούλῳ δὲ ἡμετέρῳ, ἐνέπρησαν τά τε ἄλση καὶ τὰ ἱερά.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 41 3:5)
ἔρημα δ’ ἄλση καὶ θεῶν ἀνάκτορα φόνῳ καταρρεῖ·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:6)
ἔτι δὲ καὶ βωμοὺσ καὶ ἄλση καὶ νεὼσ ὁπόσουσ ἂν ἔχοιεν κατερείπειν παραινῶ καὶ δαπανᾶν πυρὶ τὸ γένοσ αὐτῶν καὶ τὴν μνήμην·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 241:1)
πρὶν ἢ τὰ ἄλση σαλεύεσθαι μὴ πνέοντοσ ἀνέμου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 93:1)
ὡσ δ’ ἐσαλεύθη τὰ ἄλση καὶ ὃν αὐτῷ καιρὸν προεῖπεν ὁ θεὸσ παρῆν, οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ’ ἑτοίμην ἤδη καὶ φανερὰν ἐξῆλθε τὴν νίκην·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 93:2)
δύσκολον δ’ ἐστὶν καταριθμήσασθαι τὸ μέγεθοσ καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν βασιλείων, ὅσα μὲν ἦν αὐτοῖσ τὰ μέγιστα οἰκήματα, πόσα δὲ τὰ τούτων ὑποδεέστερα καὶ πόσα ὑπόγεια καὶ ἀφανῆ, τά τε τῶν ἀνειμένων εἰσ ἀέρα κάλλη καὶ τὰ ἄλση πρὸσ θεωρίαν ἐπιτερπεστάτην καὶ θέρουσ ὑποφυγὴν καὶ σκέπην εἶναι τοῖσ σώμασιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 174:1)
περιιὼν γὰρ ὁ βασιλεὺσ καὶ τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν ἅπασαν τά τε ἄλση τὰ τοῖσ ξενικοῖσ ἀνειμένα θεοῖσ ἐξέκοψε καὶ τοὺσ βωμοὺσ αὐτῶν κατέσκαψεν, εἴ τι δ’ ἀνάθημα τούτοισ ὑπὸ τῶν προγόνων ἀνέκειτο περιυβρίζων κατέσπα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 66:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION