Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"τὸ δὲ πονεῖν δούλων καὶ ταπεινῶν διὸ καὶ συστέλλονται οὗτοι καὶ τὰσ φύσεισ, καὶ ἡ Ἀθηναίων πόλισ, ἑώσ ἐτρύφα, μεγίστη τε ἦν καὶ μεγαλοψυχότατοι ἔτρεφεν ἄνδρασ, ἁλουργῆ μὲν γὰρ ἠμπίσχοντο ἱμάτια, ποικίλουσ δ’ ὑπέδυνον χιτῶνασ, κορύμβουσ δ’ ἀναδούμενοι τῶν τριχῶν χρυσοῦσ τέττιγασ περὶ τὸ μέτωπον καὶ τὰσ κόρρασ ἐφόρουν ὀκλαδίασ τε αὐτοῖσ δίφρουσ ἔφερον οἱ παῖδεσ, ἵνα μὴ καθίζοιεν ὡσ ἔτυχεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55)
"μίτρα δὲ χρυσόπαστοσ ἦν, ἣ καυσίαν ἁλουργῆ οὖσαν ἔσφιγγεν, ἐπὶ τὸ νῶτον φέρουσα τὰ τελευταῖα καταβλήματα τῶν ὑφασμάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:33)
κατὰ τὴν ἀγορὰν μὲν ὑπεστρῶσθαι στρώμαθ’ ἁλουργῆ μέχρι τῆσ ἀκάτου, δειπνεῖν δ’ ἄνδρασ βουτυροφάγουσ, αὐχμηροκόμασ μυριοπληθεῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 1:1)
ἀγαπήσουσι γὰρ ὠνούμεναι κἂν ὀλίγῳ βελτίω ἢ ὁποῖα εἰώθασιν αὐταὶ βάπτειν ἐν τοῖσ ἀγροῖσ ὡσ ἔτυχε, καὶ οὐ ζητήσουσι δευσοποιὰ καὶ ἁλουργῆ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 7:5)
τελευταῖοσ δὲ τῆσ πομπῆσ αὐτὸσ ἐπορεύετο ἐσθῆτα μὲν ἠμφιεσμένοσ ἁλουργῆ, δάφνῃ δὲ κατεστεμμένοσ τὰσ κόμασ καὶ ἵνα τὸ βασίλειον ἀξίωμα σώζῃ τεθρίππῳ παρεμβεβηκώσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 34 2:1)
ὡσ δ’ ἐγγὺσ ἦν, ἵππουσ τ’ αὐτῷ φαλάροισ κεκοσμημένουσ ἐκπρεπέσι προσῆγον καὶ πελέκεισ ἅμα ταῖσ ῥάβδοισ εἰκοσιτέτταρασ παρέστησαν ἐσθῆτά τε ἁλουργῆ καὶ τἆλλα παράσημα, οἷσ πρότερον ἡ τῶν βασιλέων ἐκεκόσμητο ἀρχή, προσήνεγκαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 24 2:1)
ἐκ τότε δὲ ὁ βασιλεύσ, ἵνα μὴ διάσημοσ εἰή τοῖσ πολεμίοισ, τὴν μὲν ἰδίαν χλαμύδα, ἣν ἐν ταῖσ μάχαισ εἰώθει φορεῖν, ἁλουργῆ τε οὖσαν καὶ χρυσόπαστον, καὶ τὸν ὁπλισμὸν πολυτελέστερον ὄντα τῶν ἄλλων τῆσ τε ὕλησ ἕνεκα καὶ τῆσ τέχνησ, τὸν πιστότατον τῶν ἑταίρων καὶ κατὰ τοὺσ ἀγῶνασ ἀνδρειότατον Μεγακλῆν ἐκέλευσεν ἐνδῦναι, τὴν δὲ φαιὰν ἐκείνου χλαμύδα καὶ τὸν θώρακα καὶ τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καυσίαν αὐτὸσ ἔλαβεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 12 9:1)
ἐπεὶ δὲ ἀπέθανε πρῴην, ἅπαντα ἐκεῖνα κατὰ τοὺσ νόμουσ Σίμωνόσ ἐστι, καὶ νῦν ἐκεῖνοσ ὁ τὰ ῥάκια τὰ πιναρά, ὁ τὸ τρύβλιον περιλείχων, ἄσμενοσ ἐξελαύνει ἁλουργῆ καὶ ὑσγινοβαφῆ ἀμπεχόμενοσ, οἰκέτασ καὶ ζεύγη καὶ χρυσᾶ ἐκπώματα καὶ ἐλεφαντόποδασ τραπέζασ ἔχων, ὑφ’ ἁπάντων προσκυνούμενοσ, οὐδὲ προσβλέπων ἔτι ἡμᾶσ·
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:11)
τὴν μὲν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι καὶ θαυμαστὴν τὸ κάλλοσ, τὴν δὲ χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου ἢ χιόνοσ λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων συγκειμένην ὡσαύτωσ, καὶ ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖσ ἑωράκαμεν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 888:2)
ἁλουργῆ μὲν γὰρ ἐνεδύετο χιτῶνα καὶ τήβεννον ἐφόρει περιπόρφυρον, ἐν θρόνῳ δ’ ἀνακλίτῳ καθήμενοσ ἐχρημάτιζεν.
(플루타르코스, chapter 26 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION