Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄλογον δ’ ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐσ τὴν ἀρχὴν ῥιψοκινδύνωσ, ἐπείτε ἐγκρατὴσ ἐγένετο, ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἱο͂ν οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι νεότητοσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένησ καὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτὸν ἀνελόντα βουλευτὰσ μὲν ἐνενήκοντα, ὑπάτουσ δ’ ἐσ πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων δισχιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ σὺν τοῖσ ἐξεληλαμένοισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 1:5)
Ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ὁρῶν τὴν μάχην συνερρωγυῖαν ἥσθη μὲν ὡσ ἀναγκάσασ ̔πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖσ ἀγοραῖσ ἐδεδίεἰ, ἀναστρέφειν δὲ εἰσ τὸ πεδίον οὐκ ἔκρινεν, μὴ τὴν φάλαγγα ἀνελίσσων ταράξειεν, ὡσ ἀρξάμενοσ δ’ εἶχεν ὁρμῆσ, ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενόσ τε καὶ χαλεπῶσ, μέχρι βιαζόμενοσ ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι τῇ Κασσίου, τὴν τάξιν τὴν δεδομένην φυλασσούσῃ καὶ τὸ γιγνόμενον ὡσ ἄλογον καταπεπληγμένῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14 5:1)
" εἶναι δ’ ἄλογον κινδυνεύειν ἐπὶ ὀλίγοισ, καὶ στρατηγὸν ἀμελῆ τὸν ἀγωνιζόμενον πρὸ τῆσ χρείασ, ἀγαθὸν δὲ τὸν ἐν μόναισ παρακινδυνεύοντα ταῖσ ἀνάγκαισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:11)
οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ τῷ ὄντι τοῦτο σφίσιν ἡγούμενοι τέλοσ εἶναι πόνων, καὶ ἐσ τὸ ἔργον αὐτὸ ὡσ μέγα δὴ καὶ λαμπρόν, τοιῶνδε τειχῶν κρατῆσαι, φιλοτιμούμενοι, προσέκειντο βιαίωσ, μέχρι καταπλαγεὶσ αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ὁ Ἀρχέλαοσ ὡσ μανιώδη καὶ ἄλογον ἐξέλιπεν αὐτοῖσ τὰ τείχη, ἐσ δέ τι τοῦ Πειραιῶσ ἀνέδραμεν ὀχυρώτατόν τε καὶ θαλάσσῃ περίκλυστον, ᾧ ναῦσ οὐκ ἔχων ὁ Σύλλασ οὐδ’ ἐπιχειρεῖν ἐδύνατο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:4)
ἄλογον δέ μοι φαίνεται, πρὸσ ἀμφοτέρουσ ὄντων ἐγκλημάτων ἡμῖν, Λακεδαιμονίοισ μὲν ἐπεξεληλυθέναι καὶ δίκην ἐζητηκέναι λαβεῖν, Θηβαίουσ δὲ ἀφεῖναι καθάπαξ, καὶ τοσοῦτον ὑπερβαλεῖν ἐκείνοισ ὀργιζομένουσ ὥστ’ ἀδικήσειν ἡγεῖσθαι, εἰ μὴ μέχρι παντὸσ τοῖσδε συνεστήξομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 2:7)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον αὐτὴν μὲν οὕτω τιμᾶν, ταύτῃ δ’ ἐπηρεάζοντασ μὴ θέλειν συνεῖναι, καὶ μοναρχίαν μὲν εἴ τισ κατασκευάζοιτο, πικρῶσ ἂν ἔχειν, ὃ δὲ τούτου τοσούτοισ ὅσοισ εἶπον δέδεικται χαλεπώτερον, τοῦτ’ αὔξειν ἑκόντασ, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο δύνασθαι λογίσασθαι ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ, εἰ ταῦθ’ οὕτω πρόεισιν, οὐ κινδυνεύσετ’ ἀποστερηθῆναι τῆσ δοκούσησ ταύτησ ἐλευθερίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:2)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον τῶν μὲν πολιτευομένων τούτουσ μάλιστα ἐπαινεῖν οἵτινεσ ἂν πλείστασ ὑμῖν τὰσ εὐφροσύνασ παρασκευάζωσιν, ἢ θεάματα ἀνευρίσκοντεσ, ἢ χρήματα νέμοντεσ, ἢ κοσμοῦντεσ ἑνί γέ τῳ τρόπῳ τὴν πόλιν, αὐτοὺσ δὲ τοσούτων ἀγαθῶν ἑκόντασ ἀποστατεῖν, ὥσπερ ἄλλοισ τισὶν, ἀλλ’ οὐχ ὑμῖν αὐτοῖσ λυμαινομένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 12:1)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐκείνοισ μὲν, ὡσ ἐοίκεν, ἐκ παλαιοῦ τὸ ἄλογον τοῦτο τῆσ δυστυχίασ συνείμαρται καὶ πολλάκισ ἠλέγχθησαν οὐχ ὡσ δεῖ διακείμενοι, ὑμῖν δὲ οὐδαμόθεν προσήκει τὸ νόσημα, οὓσ ἡμεῖσ, καὶ ὅτε ἦμεν παρ’ ὑμῖν, τότε ἑωρῶμεν κἀν ταῖσ ἐκκλησίαισ οὐ μόνον μιᾷ φωνῇ χρωμένουσ, ἀλλ’ εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, καὶ ἑνὶ ῥήματι ὡσ τὸ πολὺ ‐ ὀρθῶσ γὰρ καὶ στεφάνου καὶ τοιαῦθ’ ὑμῖν ἤρκει καὶ τοὔνομα τοῦ δημηγοροῦντοσ ἀνειπεῖν ἐνίοτε, γάνυσθαι δὲ ἦν ὁρῶντα ‐ καὶ ἀντὶ τῆσ χειροτονίασ τῷ νεύματι τῆσ κεφαλῆσ χρωμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:4)
ἄλογον δέ μοι φαίνεται, εἰ Πλάτων μὲν οὐκ ᾐδέσθη ψέγων ῥητορικὴν, ἧσ ἴσωσ τι καὶ αὐτῷ μετῆν, ἡμεῖσ δ’ αἰσχυνούμεθα ὑπὲρ ῥητορικῆσ λέγοντεσ μή τισ δι’ ἐκεῖνον ἀχθεσθείη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 4:7)
"ἐγὼ δὲ τέχνην οὐ καλῶ ὃ ἂν ᾖ ἄλογον πρᾶγμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:48)
ἄλογον μέντἂν εἰή κατ’ αὐτὸ τὸ παράδειγμα ἐπὶ μὲν τῶν κτημάτων καὶ τῶν οὐσιῶν βελτίω νομίζειν χρηματιστὴν τὸν αὐτὸν πορίσαντα καὶ συλλέξαντα τοῦ κληρονομήσαντοσ ἕτερον, ἐν δὲ τοῖσ λόγοισ καὶ τοῖσ πράγμασι μὴ τὸν φύσει προέχοντα πρεσβεύειν, ἀλλ’ ὅστισ παρ’ ἄλλου φαίνεται μετειληφὼσ, καὶ μηδ’ ἐκεῖν’ ὁρᾶν, ὅτι οὐ μόνον ἐξ ἀρχῆσ αἱ φύσεισ τὰσ τέχνασ συνεστήσαντο, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐτὰσ τὰσ τέχνασ οἱ τῇ φύσει νικήσαντεσ διενηνόχασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 29:3)
ὡσ τοίνυν οὔτ’ ἄλογον ἡ ῥητορικὴ οὔθ’ οἱο͂ν, ὡσ οὑτωσὶ φάναι, στοχάζεσθαι, οὐδ’, εἰ μετέχει τέχνησ, εὑρ́ημα ποιεῖσθαι, οὐδὲ μεθ’ ὧν ἀρτίωσ διεξῄειν τεχνῶν εἶναι τῶν πολλῶν, ἀλλὰ καὶ πλεῖστον λόγου μετέχον, μᾶλλον δὲ ἅπαν ἐν λόγοισ, καὶ μέγιστον καὶ πρῶτον τῶν ἐν ἀνθρώποισ καὶ τελεώτατον καὶ πέρασ, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, εὐχῆσ ἄξιον δεῖξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 46:16)
εἰ δέ τί ἐστιν ἑτέρωσ ἄλογον, ἀφείσθω τοῦτο τὸ μόριον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 28:1)
εἰ δ’ ὅλωσ ἐξαιρετέον καὶ οὐδὲν ἀπὸ τύχησ φατέον γίνεσθαι, ἀλλ’ ἡμεῖσ ἄλλησ οὔσησ αἰτίασ διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν τύχην εἶναί φαμεν αἰτίαν διὸ καὶ ὁριζόμενοι τὴν τύχην τιθέασιν αἰτίαν ἄλογον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ, ὡσ οὔσησ τινὸσ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 27:4)
ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἄλογον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 100:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION