Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οἶμαι διὰ τὸ ξενικὸν εἶναι τὸν στέφανον καὶ ἡ καθιέρωσισ γίγνεται, ἵνα μηδεὶσ ἀλλοτρίαν εὔνοιαν περὶ πλείονοσ ποιούμενοσ τῆσ πατρίδοσ χείρων γένηται τὴν ψυχήν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 46 1:5)
ἔπειτα γυναῖκα μὲν ἀλλοτρίαν πενθοῦσαν δύνασαι παραμυθεῖσθαι, γράψασ δὲ μισθοῦ ψήφισμα οὐκ ἀπολογήσῃ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 242 1:4)
Ἀσίνιόσ τε Πολλίων ἐσ Σικελίαν πεμφθείσ, ἧσ ἡγεῖτο Κάτων, πυνθανομένῳ τῷ Κάτωνι, πότερα τῆσ βουλῆσ ἢ τοῦ δήμου δόγμα φέρων ἐσ ἀλλοτρίαν ἀρχὴν ἐμβάλλοι, ὧδε ἀπεκρίνατο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 6 3:8)
σῳζέσθω μέντοι, μέχρι τοῖσ ἐν ἄστει δοκεῖ"̓, πυθόμενοσ τούτων ὁ Δέκμοσ ἔστη τε πρὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ καλῶν ὀνομαστὶ τὸν Καίσαρα, σὺν βοῇ τὰ γράμματα τῆσ βουλῆσ ἀνεγίνωσκε, διδούσησ οἱ τὴν Κελτικὴν ἡγεμονίαν, ἀπηγόρευέ τε Καίσαρι χωρὶσ ὑπάτων μὴ περᾶν τὸν ποταμὸν ἐσ ἀλλοτρίαν ἡγεμονίαν μηδὲ ἐπὶ Ἀντώνιον ἔτι χωρεῖν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 10 3:7)
Πομπήιον δὲ ὁ μὲν Καῖσαρ οὐκ ἐδίωκεν οὐδ’ ἑτέροισ ἐπέτρεπε διώκειν, εἴτε ὡσ ἐσ ἀλλοτρίαν ἀρχὴν τὴν Ἀντωνίου φυλασσόμενοσ ἐμβαλεῖν, εἴτε καραδοκῶν τὸ μέλλον καὶ τὰ ἐσ αὐτὸν ἐσόμενα ἐξ Ἀντωνίου καὶ πρόφασιν ἕξων διαφορᾶσ, εἰ μὴ δίκαια γίγνοιτο οὑ̓ γὰρ ἀνύποπτοί γε ἦσαν ἐκ πολλοῦ διὰ φιλαρχίαν, ὅτε τοὺσ ἄλλουσ ἐξέλοιεν, ἀλλήλοισ διερίσειν̓, εἴθ’, ὡσ αὐτὸσ ἔλεγεν ὕστερον ὁ Καῖσαρ, ὅτι μὴ γένοιτο τοῦ πατρὸσ ἀνδροφόνοσ ὁ Πομπήιοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 13 5:1)
Τῶν δὲ πολιτευομένων οἱ μὲν ἀντέλεγον οὐ χρῆναι, κεκενωμένησ ἄρτι τῆσ Ἰταλίασ τοσοῖσδε πολέμοισ καὶ πορθουμένησ ἔτι πρὸσ Ἀννίβου, καὶ Μάγωνοσ ἐν πλευραῖσ ἐπ’ αὐτὴν Λίγυάσ τε καὶ Κελτοὺσ ξενολογοῦντοσ, ἐσ Λιβύην στρατεύειν, οὐδὲ τὴν ἀλλοτρίαν χειροῦσθαι πρὶν τὴν οἰκείαν ἀπαλλάξαι τῶν παρόντων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:1)
ἐπεὶ δὲ αὐτοῖσ ἐπανελθοῦσιν οἱ κατήγοροι, καθ’ ἕνα διώκοντεσ, ἐτιμῶντο θανάτου ̔θανάτῳ γὰρ ὁ νόμοσ ἐζημίου τὸν ἐκ βίασ ἀρχὴν ἄρξαντα ἀλλοτρίαν̓, οἱ μὲν ἕτεροι διέφυγον οἴκτῳ τε χρώμενοι καὶ λόγοισ πλείοσι, καὶ τὴν αἰτίαν ἐσ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἀναφέροντεσ, αὐτὸν οὕτω λέγειν ὑποθέμενον αὐτοῖσ καὶ λέγουσιν ἐπιμαρτυροῦντα·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:3)
Ὅ γέ τοι Ῥωμαίοισ πρῶτοσ ἐν φιλίᾳ γενόμενοσ καὶ ναῦσ τινὰσ ἐπὶ Καρχηδονίουσ καὶ συμμαχίαν ὀλίγην παρασχών, βασιλεὺσ Πόντου, Μιθριδάτησ ὁ εὐεργέτησ ἐπίκλησιν, ὡσ ἀλλοτρίαν τὴν Καππαδοκίαν ἐπέδραμεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:1)
"ἀδικουμένου μὲν ἦν, ὦ Ἀρχέλαε, Μιθριδάτου, περὶ ὧν ἠδικεῖτο πρεσβεύειν, ἀδικοῦντοσ δὲ γῆν τοσήνδε ἀλλοτρίαν ἐπιδραμεῖν, καὶ κτεῖναι πολὺ πλῆθοσ ἀνδρῶν, τά τε κοινὰ καὶ ἱερὰ τῶν πόλεων καὶ τὰ ἴδια τῶν ἀνῃρημένων σφετερίσασθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:5)
τοῦ δὲ τολμήματοσ ἂν αὐτῷ λαμπροτάτου γενομένου, ὁ στρατὸσ ὤκνει δι’ αὐτὸ μάλιστα τῆσ τόλμησ τὸ μέγεθοσ, ἐπί τε χρόνιον στρατείαν καὶ ἐσ ἀλλοτρίαν γῆν ἀγόμενοι, καὶ ἐπὶ ἄνδρασ ὧν οὐδ’ ἐν τῇ σφετέρᾳ κρατοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:4)
μόνοι γὰρ ἀνθρώπων τῶν εἰσ κοινὸν πολιτευσαμένων τὴν μὲν οἰκείαν ὥσπερ ἀλλοτρίαν ἐνόμισαν, τὴν δὲ ἀλλοτρίαν οὐχ αὑτῶν ἀλλοτρίαν, ἀλλὰ τῶν σὺν κακίᾳ νεμομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:10)
ἀμφότεροι γὰρ ἀλλήλοισ ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ κατέστησαν, καὶ τὴν παρὰ τῆσ φύσεωσ χρείαν ἐδιπλασίασαν, καὶ τὴν φυλακὴν τῆσ ἀρχῆσ οὐκ ἀλλοτρίαν, ἀλλ’ οἴκοθεν ὡσ ἀληθῶσ ἐποιήσαντο, κοινώσαντεσ ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 8:6)
πάντα γὰρ τὸν ἄνω χρόνον κατασχὼν ἐμαυτὸν ἐξ οὗ ταῦθ’ ἃ σύνιστε ἐγένετο, καὶ οὔτε πρὸσ παραμυθίαν τῶν πολιτῶν ὁρμήσασ οὔτ’ ἄλλο πράξασ οὐδὲν ἀλλ’ ἢ τοῖσ προστάταισ ὅσα καιρὸσ ἦν ἐπιστείλασ καὶ τἀκεῖθεν ἀποσκοπῶν, ἐπειδὴ καλῶσ ποιοῦντεσ οἱ θεοὶ καὶ οἱ θεῶν γνώμῃ βασιλεῖσ ἡμῖν αὐτοί τε κυβερνώμενοι καὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων ἄγοντεσ πράγματα τὴν ἀλλοτρίαν τῆσ πόλεωσ ἀπωσάμενοι τύχην τὴν χρηστὴν καὶ πάλαι προσήκουσαν ἀντεισήγαγον, οἶμαί τι κἂν αὐτὸσ ἐν καιρῷ τυχεῖν εἰπών.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 1:2)
καὶ πάλιν ἐκ τοῦ Νόμου τοῦ Θεοδέκτου, "εἰ τοῖσ κακῶσ ἐπιμεληθεῖσι τῶν ἀλλοτρίων ἵππων οὐ παραδιδόασι τοὺσ οἰκείουσ, οὐδὲ τοῖσ ἀνατρέψασι τὰσ ἀλλοτρίασ ναῦσ <τὰσ οἰκείασ>, οὐκοῦν εἰ ὁμοίωσ ἐφ’ ἁπάντων, καὶ τοῖσ κακῶσ φυλάξασι τὴν ἀλλοτρίαν οὐ χρηστέον ἐστὶν εἰσ τὴν οἰκείαν σωτηρίαν" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 11:3)
τοῖσ δ’ ὀνόμασιν, ἐὰν ἔχῃ μεταφοράν, καὶ ταύτην μήτ’ ἀλλοτρίαν, χαλεπὸν γὰρ συνιδεῖν, μήτ’ ἐπιπόλαιον, οὐδὲν γὰρ ποιεῖ πάσχειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION