헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ ἀφεθεῖσα τῆσ ἐργασίησ ἐσ κακὸν ἀλλοιοῦται καὶ χροιῇ καὶ ὀδμῇ καὶ συστάσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.164)
λέγεται κατὰ τὸ πρότερον, οἱο͂ν κίνησισ κατὰ τὸ μέγεθοσ ἐφ’ οὗ κινεῖται ἢ ἀλλοιοῦται ἢ αὔξεται, χρόνοσ δὲ διὰ τὴν κίνησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 171:1)
"ἀλλοιοῦται δ’ οὐ λίαν, οὐ διὰ τὸ δύσπεπτον αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καταπίνομέν τε ταχέωσ οὐ λεάναντεσ, καὶ τὴν διέξοδον διότι ταχεῖαν ποιεῖται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 1611)
τὰ μὲν γὰρ ἀλλοιοῦται, τὰ δὲ φέρεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 237)
Ἱπποκράτησ μὲν γὰρ τὴν προτέραν Ῥηθεῖσαν ἐτράπετο, καθ’ ἣν ἥνωται μὲν ἡ οὐσία καὶ ἀλλοιοῦται καὶ σύμπνουν ὅλον ἐστὶ καὶ σύρρουν τὸ σῶμα καὶ ἡ φύσισ ἅπαντα τεχνικῶσ καὶ δικαίωσ πράττει δυνάμεισ ἔχουσα, καθ’ ἃσ ἕκαστον τῶν μορίων ἕλκει μὲν ἐφ’ ἑαυτὸ τὸν οἰκεῖον ἑαυτῷ χυμόν, ἕλξαν δὲ προσφύει τε παντὶ μέρει τῶν ἐν αὑτῷ καὶ τελέωσ ἐξομοιοῖ, τὸ δὲ μὴ κρατηθὲν ἐν τούτῳ μηδὲ τὴν παντελῆ δυνηθὲν ἀλλοίωσίν τε καὶ ὁμοιότητα τοῦ τρεφομένου καταδέξασθαι δι’ ἑτέρασ αὖ τινοσ ἐκκριτικῆσ δυνάμεωσ ἀποτρίβεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1216)
οὐ μὴν οὐδ’ ἀδύνατον οὐδ’ ἀσαφὲσ ἐξευρεῖν, ὅτι μὴ τῷ πλείστην ἐν ἑαυτῷ περιέχειν τὸ μέλι τὴν ξανθὴν χολὴν ἀλλ’ ἐν τῷ σώματι μεταβαλλόμενον εἰσ αὐτὴν ἀλλοιοῦταί τε καὶ τρέπεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 845)
ἆρ’ οὖν ἀλλοιοῦται μὲν ἡ τροφὴ κατὰ τὴν κοιλίαν, ἄλλην δέ τιν’ ἀλλοίωσιν καὶ οὐχ οἱάν ἐκ τῆσ φύσεωσ ἴσχει τοῦ μεταβάλλοντοσ ὀργάνου;
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 738)
ἐχρῆν δ’ αὐτόν, εἴπερ περὶ πραγμάτων ἀντιλέγειν ἐβούλετο, πειραθῆναι δεῖξαι μάλιστα μὲν καὶ πρῶτον, ὡσ οὐδὲ μεταβάλλει τὴν ἀρχὴν οὐδ’ ἀλλοιοῦται κατὰ ποιότητα πρὸσ τῆσ γαστρὸσ τὰ σιτία, δεύτερον δ’, εἴπερ μὴ οἱο͂́σ τ’ ἦν τοῦτο πιστώσασθαι, τὸ τὴν ἀλλοίωσιν αὐτῶν ἄχρηστον εἶναι τῷ ζῳῴ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 748)
πρὸσ γὰρ ἀνόμοιον ἐξιὸν ἀλλοιοῦταί τε αὐτὸ καὶ κατασβέννυται, συμφυὲσ οὐκέτι τῷ πλησίον ἀέρι γιγνόμενον, ἅτε πῦρ οὐκ ἔχοντι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 177:2)
εἰ δὲ μήτ’ ἀλλοιοῦται μήτε ἐν ταὐτῷ στρέφεται μήτε μεταβαίνει, ἆρ’ ἄν πῃ ἔτι κινοῖτο;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 395:10)
οὐδὲ μὴν ἀλλοιοῦταί που τὸ ἓν ἑαυτοῦ, οὔτε τὸ ὂν οὔτε τὸ μὴ ὄν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 395:7)
κινούμενον δὴ τὸ ἓν καὶ ἀλλοιοῦται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 398:3)
ἡῖ μὲν ἄρα κινεῖται τὸ οὐκ ὂν ἕν, ἀλλοιοῦται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 398:7)
ᾗ δὲ μὴ κινεῖται, οὐκ ἀλλοιοῦται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 398:8)
τὸ ἓν ἄρα μὴ ὂν ἀλλοιοῦταί τε καὶ οὐκ ἀλλοιοῦται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 398:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION