Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶνον δή μοι νόει γλεύκινον οὐ πρὸ πολλοῦ τῶν σταφυλῶν ἐκτεθλιμμένον ζέοντά τε καὶ ἀλλοιούμενον ὑπὸ τῆσ ἐν αὐτῷ θερμασίασ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 961)
πότερον πᾶν φατε ἀμφοτέρωσ κινεῖσθαι, φερόμενόν τε καὶ ἀλλοιούμενον, ἢ τὸ μέν τι ἀμφοτέρωσ, τὸ δ’ ἑτέρωσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 240:5)
ἀλλοιούμενον δὲ τὸ ἓν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που ἓν ἔτι εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 220:3)
οὔτ’ ἄρα ποι ἰὸν καὶ ἔν τῳ γιγνόμενον χώραν ἀλλάττει, οὔτ’ ἐν τῷ αὐτῷ περιφερόμενον οὔτε ἀλλοιούμενον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 222:6)
τὸ δ’ ἀλλοιούμενον ἆρ’ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι μὲν ἕτερον ἢ πρότερον, ἀπόλλυσθαι δὲ ἐκ τῆσ προτέρασ ἕξεωσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 398:12)
τὸ δὲ μὴ ἀλλοιούμενον μήτε γίγνεσθαι μήτε ἀπόλλυσθαι;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 399:1)
καὶ τὸ ἓν ἄρα μὴ ὂν ἀλλοιούμενον μὲν γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται, μὴ ἀλλοιούμενον δὲ οὔτε γίγνεται οὔτε ἀπόλλυται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 399:3)
"ψυχὴ πᾶσα νοῦ μετέσχεν, ἄλογοσ δὲ καὶ ἄνουσ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ὅσον ἂν αὐτῆσ σαρκὶ μιχθῇ καὶ πάθεσιν, ἀλλοιούμενον τρέπεται καθ’ ἡδονὰσ καὶ ἀλγηδόνασ εἰσ τὸ ἄλογον.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2232)

SEARCH

MENU NAVIGATION